Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Ο Συμπαντικός Νόμος Αν οι άνθρωποι φτιάχνουν τους Νόμους υπάρχει και ένας άλλος υπέρτατος Νόμος τον οποίο ακόμη δεν γνωρίζουν οι Άνθρωποι . Είναι ο συμπαντικός Νόμος . Όμως οι Έλληνες είχαν την πνευματική ικανότητα να συλλάβουν ολόκληρο τον κόσμο και αυτό το ονόμασαν Σύμπαν(εκ του συν+ παν) Δηλαδή το ΟΛΟΝ, παν το υπαρκτόν . Κανένας ως τότε λαός δεν είχε εισδύσει στο Σύμπαν και δεν τόλμησε να δώσει τον ορισμό του
Χαρακτηριστικά του Σύμπαντος, Το Σύμπαν είναι το Παν χωρίς να εξαιρείται κάτι. Είναι Ιερό, Αιώνιο, Ατελεύτητο , Αγέννητο, Μονογενές, Αυτοδημιούργητο αλλά και Δημιουργικόν, Ανόλεθρο, Χαώδες, Ατρεμές, Απόκρυφον, Φρικτόν, Τέλειο, Εννομον, Άναρχον (εν χρόνω), πλήρες, Αρμονίας, το Κινούν‐ Ακίνητον και η Πρώτη των Πάντων Αρχή. Είναι επίσης αδιαίρετον, έμπλεον και συνεχές, ταυτόσημο μ ε την Φύση και αυτό που ονομάζουμε αορίστως «Θεό». Τούτο δεν είναι μέρος παντός άλλου, αλλά το Όλον, το «Παν» και το «όντως όν». Αυτές τις έννοιες είναι δύσκολο να τις συλλάβει ανθρώπινος Νους και η φαντασία. Γι’ αυτό ο άνθρωπος τις ονόμασε Θεό. Κάθε νέα κατάκτηση στο διάστημα είναι μία νέα πρόκληση‐ένας κεραυνός του Διός που φωτίζει το σκοτεινά μονοπάτια του Σύμπαντος και οξύνει ολοένα και περισσότερο την φαντασία και την επιθυμία μας, για μάθηση. Πάντα νομίζουμε ότι φθάνουμε στα όρια του Σύμπαντος, αλλά αδυνατούμε να ανοίξουμε ένα παράθυρο προς άπειρον. Μπροστά μας απλώνεται το χάος και αισθανόμαστε ότι είμαστε το «τίποτα».
Ο Ηράκλειτος έβγαλε από το Σύμπαν τον Δημιουργό και όλα τα έκανε απλά και κατανοητά. Η δημιουργία είναι ανθρωποκεντρική ιδέα και καταλήγει στον παραλογισμό του «θεού‐δημιουργού» Αυτός έκανε μια λογική υπέρβαση και εξήγησε την απειρότητα και αιωνιότητα σε ένα Σύμπαν χωρίς δημιουργό‐αφού είναι αυτοδημιούργητον‐χωρίς αρχή, χωρίς κέντρον, χωρίς τέλος και χωρίς σύνορα. Πως οι αρχαίοι πρόγονοι μας μπόρεσαν να συλλάβουν τέτοιες ιδέες αν δεν είχαν κάποια προγενέστερη γνώση, ή έστω πληροφορία που να είχε μείνει απομεινάρι μιας πανάρχαιας παράδοσης από κάποιον ξεχασμένο Προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό; Μήπως μέσα στα γονίδια μας υπάρχει η Μνημοσύνη του Σύμπαντος στο οποίον ανήκουμε σε λανθάνουσα μορφή ένεκα της Λήθης; Το πρόβλημα είναι να βρούμε την κλείδα για ν’ αποκρυπτογραφήσουμε τα μηνύματα του. Οι σημερινοί επιστήμονες με τα τεχνολογικά τους όργανα διεισδύουν βαθιά στο σύμπαν αλλά και πάλι δεν αποκαλύπτει όλη την κρυμμένη του αλήθεια. Κατά τον Ηράκλειτο «το Σύμπαν κρύπτεσθαι φιλεί» (του αρέσει δηλαδή να κρύβεται)
Οι Έλληνες αμφέβαλαν και για τους Θεούς τους και συχνά εξεδήλωναν τον προβληματισμό τους , ιδιαίτερα με τον Δία ότι έβαζε στην ίδια μοίρα τους ενάρετους και αγαθούς από τη μια μεριά με τους κακούργους και κακούς από την άλλη.
Ο Μεγαρεύς ποιητής Θέογνις γράφει :
« Ω! Δία , πόσο με ξαφνιάζεις ! Είσαι του κόσμου βασιλιάς τιμή γεμάτος και δύναμη., διαβάζεις την καρδιά του κάθε ανθρώπου –η εξουσία σου ώ:τρανέ είναι απόλυτη. Πως γίνεται λοιπόν ω ! Δία , η σκέψη σου στην ίδια να βάζει μοίρα τον δίκαιον με τον ελεεινό , αυτούς που η ψυχή τους είναι στη φρόνηση στραμμένη μ’ αυτούς που δουλεύουνε στην αδικία και τη βία πολύ λίγο να συγκρατείς;»
Το παράδοξο του Επικούρου :Παρόμοια αμφισβήτηση του Θεού έκανε και ο Επίκουρος όταν διερωτήθηκε :
-Θέλει ο θεός να αποτρέψει το κακό και δεν μπορεί;
Τότε δεν είναι παντοδύναμος…
-Μπορεί, αλλά δεν το επιθυμεί;
Τότε είναι κακός.
-Είναι και ικανός και το επιθυμεί;
Τότε από πού προέρχεται το κακό;
-Μήπως είναι και ανίκανος και δεν το θέλει;
Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό;
Αυτή ήταν η Ελληνική Θεολογία , αναμιγμένη με την παράδοση, τη φιλοσοφία , την επιστήμη, τους μύθους , τις αμφισβητήσεις κ.α. (Την εποχή εκείνη μπορούσαν να αμφιβάλουν για το θεό χωρίς να έχουν συνέπειες . Σήμερα στη χώρα μας αν αμφιβάλλεις για την θεότητα του Χριστού θα έχει άσχημες συνέπειες. Όμως ο ίδιος ο Ναζωραίος δήλωνε ότι είναι «υιός του Θεού» και όχι θεός –όπως υιοί του θεού είμαστε ουσιαστικά όλοι οι άνθρωποι , διότι είμαστε πλασμένοι με την ενέργεια και τις συμπαντικές ουσίες που είναι φτιαγμένα όλα στον κόσμο. Υπάρχει τέτοιος φανατισμός και ομιλούν με τόση βεβαιότητα ώστε δεν μπορείς να κάνεις διάλογο μαζί τους. Κάτω από αυτό το σιδηρούν δόγμα καμιά ευνοϊκή αλλαγή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στη χώρα. Αυτή την τραγωδία ζει η χώρας μας από τότε που εμβολιάσθηκε με το ιουδαιοχριστιανικό δόγμα}
Όλοι Θεοί,Ημίθεοι Ηρωες και οι απλοί Ανθρωποι για την Πατρίδα Αυτές οι ώρες για την πατρίδα μας είναι κρίσιμες και πρέπει Θεοί , Ημίθεοι, Ήρωες και οι κοινοί άνθρωποι να εγερθούμε και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας στη Θεσσαλία και Μαγνησία που δοκιμάστηκαν δεινά από την Θεομηνία. Αυτό είναι το θέλημα των πατρώων Θεών μας και ασφαλώς και του Συμπαντικού Δία και του Ποσειδώνα θεού των υδάτων, ο οποίος κατά βάθος ότι συνέβη δεν το έκανε από εκδίκηση ή από κακία αλλά για να επαναφέρει την διαταραχθείσα παγκόσμια και ελλαδική ισορροπία
. Σε γενικές γραμμές αναλύσαμε την Ελληνική θρησκεία αλλά ως τώρα δεν συναντήσαμε κάποια αντίστοιχη «Βίβλο» ή «Παλαιά Διαθήκη» ή κάποιο «Κοράνι» . Και τούτο συμβαίνει απλούστατα διότι δεν υπάρχει . Παρά ταύτα η πατρώα θρησκεία βρίσκεται βαθιά στις καρδιές και στο υποσυνείδητο του Έλληνα και κρύβει μέσα της την πανάρχαια Ελληνική ψυχή την παράδοση και την λαϊκή φιλοσοφία της φυλής μας στη διαχρονία της .Δοξάστε λοιπόν τους αθάνατους Θεούς μας. Αυτοί είναι οι πρόγονοι μας
Η Ελληνική θρησκευτική συνείδηση είχε μέσα της τη Δικαιοσύνη Οι Θεοί μας φτιαγμένοι από ανθρώπους ήταν πολύ λίγο ηθικοί στην αρχή αλλά με την αύξηση του πολιτισμού δυνάμωνε και το αίσθημα της ηθικής και της δικαιοσύνης, Επαναστατούσε ο Έλληνας στη σκέψη πως οι θεοί δεν υπάκουαν στη Δικαιοσύνη .
Ο ποιητής Ησίοδος(8ος αι. π.Χ.) γράφει για τη Δικαιοσύνη, όπως το είχε κάνει και ο Όμηρος νωρίτερα λιγότερο έντονα :«Τριάντα χιλιάδες Αθάνατοι , είναι με τη βουλή του Δία, εδώ στη γη επόπτες των θνητών…Και υπάρχει ακόμη μια παρθένα , η Δικαιοσύνη , η κόρη του Δία που τιμούν και σέβονται οι θεοί που κατοικούν τον Ολυμπο. Και αν τολμήσει κανένας να την προσβάλει με ύπουλες βρισιές , αυτή τρέχει και κάθεται στα πόδια του Δία , του πατέρα της , και του μαρτυράει την καρδιά των άδικων ανθρώπων. Το μάτι του Δία που όλα τα βλέπει και όλα τα καταλαβαίνει , βλέπει και αυτό, αν του κάνει όρεξη , και ξέρει τι αξίζουν τα δικαστήρια που κλείνει μέσ’ τα τείχη της μια πολιτεία. Από λόγου μου το πήρα απόφαση δίκαιος από σήμερα πια να μην είμαι και μαζί και ο γιός , κακό είναι να’ σαι δίκαιος αν στον άδικο δείχνεται ευνοϊκά η Δικαιοσύνη. Όμως παρ’ όλα αυτά μου κάνει κόπο να πιστέψω πως μια άδικη απόφαση παίρνεται με την έγκριση του φρόνιμου Δία» Εκ των ανωτέρω διαπιστώνουμε ότι στην Ελλάδα λειτουργούσαν δικαστήρια και δικαιοσύνη προ του 8ου π. Χ αιώνα. Βέβαια πάντα οι δικαστές δεν απονέμουν σωστά το δίκαιο και πάντα οι άνθρωποι παραπονούνται για τις αδικίες. Πόσο μάλλον την εποχή εκείνη- που όπως και σήμερα-οι ισχυροί επηρέαζαν τη Δικαιοσύνη.
Σε άλλο ποίημα ο ποιητής Θέογνις από τα Μέγαρα λέγει: «Ω Δία πόσο με ξαφνιάζεις ! Είσαι του κόσμου βασιλιάς , τιμή γεμάτος και δύναμη …Πως γίνεται λοιπόν , ω Δία η σκέψη σου στην ίδια να βάζει μοίρα τον δίκαιο με τον ελεεινό , αυτούς που η ψυχή τους είναι στη φρόνηση στραμμένη μ’ αυτούς που δουλεύουν στην αδικία και η βία πολύ λίγο συγκρατείς» Οι Έλληνες από την αρχαιότητα ζητούσαν από τους θεούς τους να είναι δίκαιοι και εμμέσως αμφισβητούσαν αυτούς και τη δικαιοσύνη τους. Αυτός ήταν ο λόγος που από νωρίς έφτιαξαν τα δικαστήρια και θεοποίησαν τη «Νέμεση» . Για τον Έλληνα οι θεοί του ήταν η ίδια η φύση, η οποία αντιλαμβάνεται διαφορετικά τη δικαιοσύνη από τους ανθρώπους. Την αποδίδει όχι αμέσως, αλλά όταν αυτή κρίνει σκόπιμο για να επαναφέρει την συμπαντική ισορροπία. Ο Ελληνικός λαός είναι ο μόνος που αμφισβήτησε την παντοδυναμία των Θεών του και προχώρησε προς την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη την ανεξιθρησκία , την επιστήμη, τις τέχνες , τα γράμματα και στον πολιτισμό που σήμερα απολαμβάνουν όλοι οι λαοί σε ανατολή και δύση.( Το «αγαπάτε αλλήλους» είναι κενό γράμμα και δεν συγκράτησε τους άδικους , τους βίαιους, τους εγκληματίες και τους κακούργους από το να διαπράττουν τα εγκλήματα τους . Κάτω από αυτόν τον μανδύα του Ιουδαιοχριστιανισμού συνέβησαν τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρωπότητα (Εξολόθρευση του Ελληνισμού και του Πολιτισμού, Σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση, Παγκόσμιοι Πόλεμοι κ.α)και ακόμη δεν έχει σταματήσει η δράση τους. Αυτά αντιμετωπίζονται με την Ελληνική Παιδεία , με δρακόντειους Νόμους από τα όργανα της Πολιτείας και από τα Δικαστήρια. Όταν αυτά ατονού- όπως συμβαίνει σήμερον- η Πολιτεία αναρχοκρατείται και ζει κάτω από τη βία και το έγκλημα. Μετά από τρεις χιλιετηρίδες οι νέες θρησκείες είναι στο έπακρον δογματικές και ουδεμία δέχονται αλλαγή ακόμη και στις ταυτότητες ,διότι πίσω βλέπουν τον σατανά και το 666 κ.α . Οι νέοι «σταυροφόροι» συχνά εξεγείρονται και με σταυρούς και εικονίσματα στα χέρια γεμίζουν τις πλατείες όταν το ακραίο ιερατείο τους το επιβάλει. Κάτω από τέτοιες συνθήκες η χώρα δε μπόρεσε να κάνει βήματα προόδου και έχει μείνει ουραγός της Ευρώπης. Το κράτος είναι δέσμιο της Θρησκείας , καθώς και η παιδεία . Η θεοκρατία του Ισλάμ μπαίνει εμπόδιο σε κάθε αλλαγή και πρόοδο της κοινωνίας . Οι αβρααμικές κοσμοπολιτικές θρησκείες εχθρεύονται θανάσιμα μεταξύ τους, αλλά και στο εσωτερικό τους λόγω των πάμπολλων αιρέσεων οι οποίες τρέφουν άσβεστο μίσος μεταξύ τους. Με τέτοιους θεούς που μπαίνουν εμπόδιο στην επιστήμη έχουν και στην τεχνολογία ο κόσμος εμποδίζεται να προχωρήσει προς την πρόοδο. Το Ισλάμ εκτός από σκληρότατη καταπιεστική θρησκεία είναι και ισλαμοφασιστική ιδεολογία και κρατική χούντα όπου εγκαθίσταται )
Το τίμημα ήταν βαρύτατο Ο Ελληνικός λαός πλήρωσε πολύ ακριβά αυτό το θάρρος και την «ασέβεια» του προς τους Θεούς . Συνασπισμένοι όλοι οι απολυταρχικοί, σκοταδιστικοί , οπισθοδρομικοί, θεοκρατικοί και θρησκόληπτοι λαοί έπεσαν επάνω του και κυριολεκτικά τον ξέσκισαν και σχεδόν τον εξαφάνισαν με γενοκτονίες, φρικτές κατοχές , αποτρόπαια εγκλήματα , φοβερές συνωμοσίες , δόλιες κατηγορίες, ανιστόρητες παραχαράξεις και «διαμελισμοί» , κλοπές, διαρπαγές, ληστείες που δεν έχουν τέλος γιατί ακόμη και σήμερα διαρκούν με διαφορετικό μανδύα. Οι σκληρότεροι δε δήμιοι του υπήρξαν αλλαξοπιστήσαντες Έλληνες Το χειρότερο όμως εμπόδιο για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι ο ίδιος ο Έλληνας , ο θρησκόληπτος , ο απροβλημάτιστος, ο άσχετος, ο αδιάφορος, αυτός που έχει μεταβληθεί σε «δούλο» του θεού , της αμάθειας του, της αγραμματοσύνης του, ο οπαδός ομάδος και αυτός που σηκώνει τα πλαστικά κομματικά και συνδικαλιστικά σημαιάκια .
Συμπέρασμα Αδήριτος είναι η ανάγκη Επανελληνισμού μας με την επαναφορά των Πατρώων Θεών και της Αρχαίας μας γλώσσας. Αυτό θα μας εμβάλει στη Γνώση και θα μας κάνει να αλλάξουμε τον τρόπου σκέψεως. Έτσι θα αποφύγουμε την απειλή αφελληνισμού του του Έθνους και της Ελλάδος μας. Αυτό το έκαναν οι Εβραίοι δηλαδή έμειναν πιστοί στο θεό τους και στους προφήτες του , επανέφεραν την αρχαία Εβραϊκή γλώσσα και έκαναν σεβαστό το κράτος του Ισραήλ. (21/9/23) ΤΕΛΟΣ
Αμφικτύων
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ : <AMPHIKTΥΩΝ>