ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ- Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Οι δύο Αίαντες: Τελαμώνιος και  Λοκρός πήγαιναν ζευγάρι σε όλες τις μάχες του Τρωικού Πολέμου και ήταν  το φοβητρο των Τρώων. Πάντα λέγει ο Ομηρος μάχονταν οι δύο Αίαντες μαζί:

“Αμφί δ’ αρ’ Αίαντας δοιούς ίσταντο φάλαγγες..”

Οταν δε κινδύνευσε το τείχος των Ελλήνων μεταμορφωθείς ο Ποσειδών σε Κάλχαντα αυτούς τους δύο συμβούλευσε να πολεμήσουν σκληρά για να σώσουν το τείχος. Στο παρόν γράφουμε για τον Αίαντα τον Λοκρό

 Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς των Οπουντίων Λοκρών  Οιλευς και Ιλεύς , διακεκριμένος μαχητής και ανδρείος. Στις μάχες πληγώνει τους εχθρούς στα νώτα γι’αυτό τον κατηγόρησαν. Συμμετείχε σε όλες τις εκστρατείες του Ηρακλή, στην θύρα των Στυμφαλίδων Ορνίθων πληγώθηκε βαριά , επισης συμμετείσε στην Αργοναυτική Εκστρατεία , αλλά περισσότερο γνωστός έγινε από τον γιό του Αίαντα τον Λοκρόν. Μητέρα του Αίαντος ήταν η Εριωπις. Ο Αίας τον διαδέχθηκε στο θρόνο και υπήρξε μνηστήρας της Ελένης και συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο με σαράντα(40) πλοία. Οι κυριότερες πόλεις της Λοκρίδας ήταν   : Κύνον, Οπούντα, Καλλίαρον , Βήσσαν,Σκάρφη, Αυγειάς, Τάφη και Θρόνιον. Οι Λοκροί ήταν οι Οπούντιοι και Επικνημίδιοι που ζούσαν σε πόλεις. Ο Αίας ονομαζόταν μικρός ή του Οϊλέως σε αντιδιαστολή από τον Αίαντα τον Τελαμώνιο.[Σε ταξίδι στη Σκωτία επισκεφθήκαμε ΄ αρχαίο  χωριό  που λέγεται ότι  έφτιαξε το πρώτο  Ουίσκι και   μου έκανε εντύπωση   το όνομα του   «Λοκρι» . Αλλά και το όνομα της Σκωτίας Ελληνικό είναι. (ΣΚΩΤΙΑ, η ΧΩΡΑ των ΕΛΛΗΝΩΝ)και( Βρετανία, η Υπερβόρεια Ελλάς]

Ο Αίας Λοκρός ήταν εξαιρετικά ανδρείος . Είχε φονεύσει είκοσι τέσσερις(24) αξιωματούχους του εχθρού, τον δε Κλεόβουλο συνέλαβε ζωντανό και τον σκότωσε.

¨Αίαντε πρώτω προσέφη, μέμαώτε και αυτώ

Αίαντε , σφω μεν κε σαώσετε λαόν Αχαιών

Στον επιτάφιο αγώνα του Πατρόκλου φιλονείκησε με τον Ιδομενέα. Αγωνίστηκε στο δρόμο και με τον Οδυσσέα αλλά γλίστρησε όταν πάτησε   κοπριά   βοδιών  και έπεσε πρηνής πάνω στην κοπριά. Τότε  γέλασαν όλοι διότι όταν τερμάτισε   έφτυνε ακαθαρσίες από το στόμα του. Ωστόσο του έδωσαν βραβείο ένα ταύρο. Του καταμαρτυρούν πολλά για τον θάνατο του. Οταν έγινε άλωση της Τροίας η Κασσάνδρα κόρη του Πριάμου και μάντισσα κατέφυγε στο ναό της Αθηνάς και αγκάλιασε το Παλλάδιον. Ο Αίας την τράβηξε  βιβαίως   και  έριξε το Παλλάδιο  κατά γης και την βίασε μέσα στο ναό. Λέγεται ότι τότε το Παλλάδιον έστρεψε τους οφθαλμούς προς την οροφή για να μην βλέπει την παρανομία. Ενεκα τούτου  οργίσθηκε η Αθηνά και παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να κάνει τρικυμία και να βυθίσει όλο το στόλο των Αχαιών  στο ακρωτήριο του Καφηρέως(Κάβο Ντόρο) κατά την επιστροφή τους στην πατρίδα. Αυτός κολυμπώντας βγήκε σε ένα βράχο αλλά  με την τρίαινα του Ποσειδώνα ή με την τρικυμία  ξεκόλλησε αυτός και ο Αίας πνίγηκε στη θάλασσα. Το σώμα του  εκβράστηκε  στην Δήλο όπου τον έθαψε η Θέτις στον Τρέμοντα καλούμενον τόπο , όπου ο τάφος του είχε και το εξής επίγραμμα:

“Ενθάδε τον Λοκρόν ηγήτορα γαία κατέσχεν Αίαντι Οιλιάδην, εν πελάγι φθίμενον”

 Άλλοι λένε διαφορετικά , ότι δηλαδή ούτε την Κασσάνδρα βίασε ούτε τους θεούς βλαστήμησε , αλλά απλούστατα την πήρε για σύντροφο του , όπως έκαναν όλοι τότε οι ηγήτορες όταν συνελάμβαναν ευγενείς και όμορφες γυναίκες . Όλα αυτά λέγει ο Αίας ήταν  συκοφαντίες του Οδυσσέα ο οποίος παρακινούσε  τους άλλους να τον λιθοβολήσουν με την κατηγορία ότι αυτός βίασε την Κασσάνδρα μέσα στο ναό. Αλλά ο Αίας κρίθηκε αθώος από την Εκκλησία  των Ελλήνων και ορκίστηκε μπροστά στο βωμό ότι είναι αθώος και έτσι σώθηκε από τον λιθοβολισμό.

Η σχέση των δύο ανδρών  θυμίζει αυτή του  πολέμαρχου  Θεόδ. Κολοκοτρώνη με τον παμπόνηρο και  άκαπνο Φαναριώτη Αλέξ. Μαυροκορδάτο    

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης(1770-1843

Σύμφωνα με τη διήγηση του  η οικογένεια του, από τον πρώτο γνωστό γενάρχη της, κατά τον 16ο αιώνα, μέχρι τον πατέρα του Κωνσταντή, επί πέντε γενιές, «ἐδῶ καὶ 300 χρόνους», βρισκόταν σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Οθωμανούς ενώ, «στα 1780 … ὁ πατέρας μου ἐσκοτώθηκε μὲ δύο του ἀδέλφια, Ἀποστόλη καὶ Γεώργη». Ο πόλεμος και ο θάνατος θα αποτελούν στο εξής την καθημερινότητά του, η δε ζωή του 

 Φυλακή στην Ύδρα Ο Γέρος, καταρρακωμένος από τη δολοφονία του πρωτότοκου παιδιού του το  1824 , αποφάσισε να θέσει τέλος στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο με την κυβέρνηση των εφοπλιστών και φαναριωτών και δέχθηκε να μεταβεί στο Ναύπλιο …“Μετά από μια δίκη παρωδία, ο θριαμβευτής του Βαλτετσίου, της Τριπολιτζάς και των Δερβενακίων καταδικάστηκε σε φυλάκιση στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα”, 

“Στην αποβάθρα του Ναυπλίου, καθώς τον μεταφέρουν στο καράβι για Ύδρα, ο στημένος από την κυβέρνηση όχλος τον γιουχάρει, πετώντας του πέτρες και αποφάγια. Μια πέτρα μάλιστα τον τραυματίζει σοβαρά στο μάτι.  …Ο Κολοκοτρώνης κοντοστέκεται και τους κοιτάζει με μάτια βουρκωμένα και το αίμα να τρέχει από το μάτι του. Ο όχλος σαστίζει και σταματά την οχλοβοή. Ο Γέρος προτάσσει τα αλυσοδεμένα χέρια του και τους λέει

Τι µε κοιτάτε, βρε Ελληνες; Εγώ είµαι, ο Κολοκοτρώνης. θάλασσα εµένα δεν µε τρώει, αλλ’ ούτε τα ψάρια…

Από τη φυλακή τον έβγαλαν   µόνο όταν έφθασε ο Ιµπραήµ πασάς της Αιγύπτου µε τα στρατεύµατά του στην Πελοπόννησο και ο Οθωµανός Μεχµέτ Ρεσίτ πασάς ( Κιουταχής) πολιόρκησε το Μεσολόγγι..

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος

Ο «πρίγκηπας», στο λαϊκό φαντασιακό και στα απομνημονεύματα των αγωνιστών, υπήρξε πάντοτε το σύμβολο της φαναριώτικης δολιότητας και της υποταγής στα ξένα κελεύσματα. Αντίθετα, με θετικά χρώματα τον περιγράφουν οι «εκσυγχρονιστές» ιστορικοί, και ο γαμβρός του, Σπυρίδων Τρικούπης.

Ο Ν. Σπηλιάδης γράφει : «Υπήρξε υπέρτατος άρχων της διαιρέσεως των Ελλήνων. Θα  καταστήσει θέατρον εμφυλίων πολέμων και ταραχών την Ελλάδα, και θα την ρίψει εις μυρίας συμφοράς». Οπερ και εγένετο.

Ο Φιλήμων τον στηλιτεύει διότι, μαζί με τον Νέγρη, κατόρθωσαν να «ενωθώσι με τους Πολιτικούς της Πελοποννήσου(κοτζαμπάσηδες) και τους ισχυρούς της Ύδρας και να σπείρωσι την Διχόνοιαν και μέχρις αυτής του χωρικού της καλύβης», αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζει πως «ήνωνε μεθ’ όλων αυτών και δυσπαράμιλλον αοκνίαν γραφικήν, και ζήλον πλήρη διά τον αγώνα».

Ο δε Δημήτριος Βερναρδάκης θα συνοψίσει αυτό τον δισυπόστατο ρόλο: «Ο Μαυροκορδάτος προσήνεγκε μεν εις τον αγώνα πολυτιμους υπηρεσίας εξωτερικώς και διπλωματικώς, εσωτερικώς όμως υπήρξε ο ολέθριος της Ελλάδος δαίμων».

«Ο τρόπος με τον οποίο ο Μαυροκορδάτος χρησιμοποίησε το ντόπιο σύστημα…, για να γίνει ένας ισχυρός πολιτικός πάτρωνας, φανερώνει τον αξιοπρόσεκτο ρεαλισμό με τον οποίο οι εκσυγχρονιστές προσέγγισαν τα ήθη και τους θεσμούς του αυτόχθονα  πολιτισμού, χρησιμοποιώντας τους για τους δικούς τους σκοπούς…(Οι απαρχές της συγκρότησης σύγχρονου κράτους 1821-1828).

  Ο Κωστής Παπαγιώργης γράφει: («Η Επανάσταση του 1821 και οι “εκσυγχρονιστές”»): «Ο τόπος διέθετε, όπως ξέρουμε, προεστούς, ιερείς, αρματολούς, εμπόρους, γιατρούς, τεχνίτες, αλλά πολιτικούς – ούτε για δείγμα. Έτσι μονάχα ο κύκλος της Πίζας (Μαυροκορδάτος)κατάφερε να βάλει στο χέρι την πολιτική εξουσία. Ώστε να στερεί διά της καλάμου από τους στρατιωτικούς ό,τι κέρδιζαν στα πεδία των μαχών… Και τι απέγινε; κατασυκοφάντησε όλους τους αρματολούς της Ρούμελης, δίκασε τον Καραϊσκάκη, εξοβέλισε τον Βαρνακιώτη, τον Μπακόλα και τον Ίσκο ως τουρκόφρονες, επικήρυξε τον Ανδρούτσο… Αυτός ευθύνεται για όλα τα δεινά του Μεσολογγίου». Η αντινομία του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους   ακόμη και σήμερα συνεχίζεται . Άλλα θέλει ο λαός και άλλα πράττουν οι ξενολάγνες  κυβερνήσεις  του. Τα ίδια και τότε οι παλιοί κοτζαμπάσηδες  τα ίδια και τώρα οι νέοι  “εκσυγχρονιστές”  και ο λαός και οι αγωνιστές πάντα στη γωνία. Είναι αυτοί που σκότωσαν και τον Ιωάννη Καποδίστρια .Πότε θα ξυπνήσει αυτός ο λαός να πάρει την εξουσία στα χέρια του με Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας, σαν αυτό που  εφάρμοσε  ο Καποδίστριας στην Ελβετία; (5/2/25)

* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

THEY BUILD PALACES ON CRIME

 Written by Konstantinos Konstantinidis Amphiktyon

 A government of greed, contempt for the people, bad lies, phobic syndromes, internal opposition, a peculiar group, empty, with few leaders and invisible people, they build beautiful palaces on the anger of the public, the Crime of Tempi was the last straw, now angry he left the couch and goes out into the streets on the pretext of the lies, and the unjust murders of Tempi, with unknown murderers. Enough of the tragedy of the post-government regime, of the unknown perpetrators, of the shame of politicians, of the folly, of the impunity of criminals, of the cowardice of leaders, of thieves, embezzlers and irresponsible administrators, of the contempt of the people and of insanity. The situation is no longer gathering where it has reached. The people have been spat upon and disgusted and now they want to empty them ALL together. What can they testify to? 1/ Our energy wealth that they have not exploited for years, the hydrocarbons that they have not mined? Has the German filled our beautiful mountains with “wind turbines” and the fields with photovoltaics in order to save money? And the poor Greek may live or move abroad, the illegal immigrant will easily replace him 2/ With their Turkic policy they have led us to servitude, they do not even dare to apply international law; should the X.Y and the EEZ expand so that the Turko-Mongols do not get angry? 3/ Every illegal immigrant enters and does not give an account because the system is oiled, and the country has become an open vineyard and now Pakistan and Bangladesh remind us and Turkey puts us to sleep 4/ Non-existent and the EU of Von der Leyen sells A/F and missiles to Turkey, France, Greece guards the veto on unsolicited and afraid never speaks against, so as not to embitter its “allies”. Turkey has rightly placed us on the “borders of its heart” and in the “neo-Ottoman divan”. 5/ Greece is in turmoil and insecure, from the domestic, Albanian and international mafia, it surrounds us like an octopus, no one is safe in the “Danishness”, the citizens are locked up and besieged, the rulers are complacent and the looters are gospels of joy 6/ Last but not least in poverty, the richest country with so many gifts, its leadership is to blame and the lack of justice, unequal distribution, waste and no one gives an account to the people. 7/ A country unilaterally dependent and isolated from some states, with another America tightly tied with a rope, with “Trumpism” it is unable to talk, our country has been excluded due to a “woke agenda”? With such people what to talk about? With its unrelenting enemy how to reconcile them? It will choose the flexible Turkey, since we also support it in every way to live long What to testify to them? “Cyprus is far away”, the Imia were not close, Macedonia was coldly betrayed, and the imposition of the Memoranda, the lies of the media networks, and at every event the “anarchists of the Exarchate” . The Metapolitefsi belongs to the past. It leaves unhealed wounds in Hellenism. The country demands a new Constitution, a Kapodistrian one. The people should decide and not the party dwarfs, the MPs, the porters and the ELIAMEP Turkish-speaking people. The People’s National Assembly, a new Constitution, should bring, of Direct Democracy, the country to stand on its feet, with referendums on substantive issues, as is happening in Switzerland, with the abolition of filth and ineffective power, of the ‘apart-party’ of ugliness and disaster, the position of the post-government belongs to the DUMP. A new era with a new perspective now begins. The people are not turning back and will move forward. Direct Democracy will be imposed and Kapodistrias will emerge. This time the people will decide and not the “self-righteous” constitutionalists and the few. The time has come for Hellenism everywhere to set out in unison (2/2/25)

* Amphiktyon Major General (retd) Konstantinos Konstantinidis

Author, Member of the Society of Greek Writers amphiktyon@gmail.com http://amphiktyon.blogspot.com/ https://amphiktyon.org

Anyone wishing to be deleted should return this with the indication “deletion” “in accordance with article 14 of law 2672/98

AEAS  TELAMONIOS: THE GREEK  SUPERHERO

 Written by Konstantinos Konstantinidis Amphiktyon

  The Greeks did not only produce great philosophers, technologists, sculptors, poets, mathematicians, physicists, but also glorious gods. But they primarily produced great heroes who glorified the country. Thanks to them, it still remains free. The civil Trojan War highlighted heroic figures such as Achilles of the Achaeans and Hector of the Trojans, but two namesake leaders of the Greeks showed particular bravery and distinguished themselves in battles against the others. These were Ajax the Telamonian and Ajax the Locrian The father of Ajax, named Telamon, was the son of Actaeus and Glauce, daughter of Critheus, and a friend of Peleus. However, he is thought to be the son of Ajax and brother of Peleus, and he was also expelled from Aegina by Ajax, but was accepted by Cychreus, whom he succeeded on the throne. of Salamis. He took Periboia of Alcathos as his wife and they gave birth to Ajax. Then he came to the Troad with Heracles, took Hesione as his wife and gave birth to Teucer, brother of Ajax. He took part in the Calydonian Boar Gate and in the Argonaut expedition to Colchis. Ajax was an infant when Heracles came to the island, took him in his arms and covered him with the lion’s mane and that is why he was invulnerable.. It is said that he was vulnerable only in the neck or side. Then he gave him the lion’s mane to wear, and Ajax was called the Great Telamonian and Salaminian. He was more famous than Ajax of Locri. Both were suitors of Helen. Ajax Telamonian went to Troy with twelve ships and was the bravest of all the Heroes after Achilles. 1/ He was sent to the Thracian peninsula to bring food and forced Polymestor to hand over Polydorus, the son of Priam, and with him a lot of money, enough to feed the army for a year. 2/ He came to Phrygia and killed Teuthrantes in a duel, captured his city, a lot of loot and his daughter Tekmisan. 3/ He killed twenty-eight (28) Trojan officials. 4/ He fought a duel with Hector and after throwing the spears, he fought with huge stones. However, the gods separated them and Ajax emerged from the duel braver. Then they reconciled and exchanged gifts, and Hector gave Ajax a sword, and Ajax gave him a belt (telamon). However, these gifts proved disastrous for both, because with this belt Achilles dragged Hector dead from his chariot, and Ajax killed him with that sword. After the death of Achilles, he quarreled with Odysseus about his weapons, because he had saved them in the lopsided battle for the body of Achilles and brought him to the camp. Finally, they asked the Trojan prisoners who had harmed them more, and they answered that Odysseus with his cunning had done more harm than Ajax with his valor. Thus, Odysseus received the weapons. From this Ajax fell into melancholy and contempt, and abandoned virtue and threw it into vice. Finally, he became a maniac and slaughtered sheep thinking that he was slaughtering the Greeks. He tied the ram of the flock by the horns thinking that it was Odysseus and defiantly took it to his tent, whipping it. Sophocles wrote the tragedy “Ajax the Whipbearer” and says that he killed himself in a rage. Much is said about his death, that Agamemnon, Menelaus and Odysseus secretly killed him at night, or that Paris wounded him in battle and he died bleeding in his tent. The Trojans received an oracle to cover him with clay because he was invulnerable and were very afraid of his boldness and bravery. All Hellenism wept for his death and Odysseus, repenting, wept bitterly and placed Achilles’ weapons on his body. The Athenian Menestheus delivered the funeral oration. He was buried on the cape of Troas opposite the tomb of Achilles, and an epigraph was even found: “….Aias, on the tomb of the Achaeans, has a great burden of anger, like the Achaeans…”. Aias was large and tall, so that the other heroes could reach his shoulder. The Phrygians said that the sea washed away the bone spur of his knee, which was as big as a disk. He was broad-chested, black-haired, dark-skinned, loud-mouthed and brilliant-voiced, he had serious eyes and a beautiful beard, and finally his character was handsome, but when he was angry he was terrible. They say that he was angry, strict and indifferent to the gods (he was not a god-fearing person) and that his father Telamon advised him about it. He never He agreed to rob a murdered opponent. He said, “To kill the enemy is a man’s work, to seize his weapons is a robber’s work.” He was a close friend of Achilles and Palamides and was never envious of others. When he suffered a crisis and became manic, everyone helped him and asked for advice from the oracles.  Proof of his worth are the many names they gave him: Aeacus, Arieus, Antitheus, Amymon, Autosphagis, Atarbetos, Varis, Bougaeus Daephron, Diogenes, Thrasys, Thurius, Karteros, Karterothymus, Megas, Megalitor, Omrimus, Pelorius, Sakesphorus, Telamonius, Trikoribus, Pheraspis. From Glauce the Trojan, he begat Eurysaces, while from Temes the Phrygian, he begat Aeacus. Eurysaces begat Philaeon, who came to Athens and became an Athenian citizen. He gave Salamis to the Athenians, and from him descended Miltiades and Alcibiades, who was also called Eurysaces. Ajax was honored by the Salamis as a god. There is also a flower in Salamis called Ajaxion and has the shape of “Aia”, and the city of Athens named a tribe of Attica “Aiantis” in his honor. The phenomenon of Ajax is often repeated in glorious Greeks who at the end of their lives destroy their glorious work. The hero of the 1940 war and winner of the Battle of Kalpakion, General Katsimitros Charalambos, commander of the VIII Division, later served as minister of the occupation government of Tsolakoglou (April 1941 until September of the same year). After the liberation on May 31, 1945, H. Katsimitros was sentenced by the special court of dosilogos, “in the form of a pardon” (kathirxi) to 5.5 years “for the facilitations” he provided to the Occupation forces as a minister of the occupation government and was demoted to the rank of soldier. However, on 5 Oct. 1949, by decree of King Paul, the remainder of his sentence was pardoned and in 1953 he was retroactively reinstated with the reinstatement of his rank, that of lieutenant general in retirement and all his decorations. Both were posthumously vindicated for their heroic exploits. Therefore, it is correct that “nothing before the end was blessed” that Solon said about Croesus (1/2/25)

 * Amphiktyon  is  Konstantinos Konstantinidis

General of the Greek Army,  Writer,

Member of the Society of Greek Writers

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com

https://amphiktyon.org

AEAS  TELAMONIOS, THE GREEK HERO

 Written by Konstantinos Konstantinidis Amphiktyon

  The Greeks did not only produce great philosophers, technologists, sculptors, poets, mathematicians, physicists, but also glorious gods. But they primarily produced great heroes who glorified the country. Thanks to them, it still remains free. The civil Trojan War highlighted heroic figures such as Achilles of the Achaeans and Hector of the Trojans, but two namesake leaders of the Greeks showed particular bravery and distinguished themselves in battles against the others. These were Ajax the Telamonian and Ajax the Locrian The father of Ajax, named Telamon, was the son of Actaeus and Glauce, daughter of Critheus, and a friend of Peleus. However, he is thought to be the son of Ajax and brother of Peleus, and he was also expelled from Aegina by Ajax, but was accepted by Cychreus, whom he succeeded on the throne. of Salamis. He took Periboia of Alcathos as his wife and they gave birth to Ajax. Then he came to the Troad with Heracles, took Hesione as his wife and gave birth to Teucer, brother of Ajax. He took part in the Calydonian Boar Gate and in the Argonaut expedition to Colchis. Ajax was an infant when Heracles came to the island, took him in his arms and covered him with the lion’s mane and that is why he was invulnerable.. It is said that he was vulnerable only in the neck or side. Then he gave him the lion’s mane to wear, and Ajax was called the Great Telamonian and Salaminian. He was more famous than Ajax of Locri. Both were suitors of Helen. Ajax Telamonian went to Troy with twelve ships and was the bravest of all the Heroes after Achilles. 1/ He was sent to the Thracian peninsula to bring food and forced Polymestor to hand over Polydorus, the son of Priam, and with him a lot of money, enough to feed the army for a year. 2/ He came to Phrygia and killed Teuthrantes in a duel, captured his city, a lot of loot and his daughter Tekmisan. 3/ He killed twenty-eight (28) Trojan officials. 4/ He fought a duel with Hector and after throwing the spears, he fought with huge stones. However, the gods separated them and Ajax emerged from the duel braver. Then they reconciled and exchanged gifts, and Hector gave Ajax a sword, and Ajax gave him a belt (telamon). However, these gifts proved disastrous for both, because with this belt Achilles dragged Hector dead from his chariot, and Ajax killed him with that sword. After the death of Achilles, he quarreled with Odysseus about his weapons, because he had saved them in the lopsided battle for the body of Achilles and brought him to the camp. Finally, they asked the Trojan prisoners who had harmed them more, and they answered that Odysseus with his cunning had done more harm than Ajax with his valor. Thus, Odysseus received the weapons. From this Ajax fell into melancholy and contempt, and abandoned virtue and threw it into vice. Finally, he became a maniac and slaughtered sheep thinking that he was slaughtering the Greeks. He tied the ram of the flock by the horns thinking that it was Odysseus and defiantly took it to his tent, whipping it. Sophocles wrote the tragedy “Ajax the Whipbearer” and says that he killed himself in a rage. Much is said about his death, that Agamemnon, Menelaus and Odysseus secretly killed him at night, or that Paris wounded him in battle and he died bleeding in his tent. The Trojans received an oracle to cover him with clay because he was invulnerable and were very afraid of his boldness and bravery. All Hellenism wept for his death and Odysseus, repenting, wept bitterly and placed Achilles’ weapons on his body. The Athenian Menestheus delivered the funeral oration. He was buried on the cape of Troas opposite the tomb of Achilles, and an epigraph was even found: “….Aias, on the tomb of the Achaeans, has a great burden of anger, like the Achaeans…”. Aias was large and tall, so that the other heroes could reach his shoulder. The Phrygians said that the sea washed away the bone spur of his knee, which was as big as a disk. He was broad-chested, black-haired, dark-skinned, loud-mouthed and brilliant-voiced, he had serious eyes and a beautiful beard, and finally his character was handsome, but when he was angry he was terrible. They say that he was angry, strict and indifferent to the gods (he was not a god-fearing person) and that his father Telamon advised him about it. He never He agreed to rob a murdered opponent. He said, “To kill the enemy is a man’s work, to seize his weapons is a robber’s work.” He was a close friend of Achilles and Palamides and was never envious of others. When he suffered a crisis and became manic, everyone helped him and asked for advice from the oracles.  Proof of his worth are the many names they gave him: Aeacus, Arieus, Antitheus, Amymon, Autosphagis, Atarbetos, Varis, Bougaeus Daephron, Diogenes, Thrasys, Thurius, Karteros, Karterothymus, Megas, Megalitor, Omrimus, Pelorius, Sakesphorus, Telamonius, Trikoribus, Pheraspis. From Glauce the Trojan, he begat Eurysaces, while from Temes the Phrygian, he begat Aeacus. Eurysaces begat Philaeon, who came to Athens and became an Athenian citizen. He gave Salamis to the Athenians, and from him descended Miltiades and Alcibiades, who was also called Eurysaces. Ajax was honored by the Salamis as a god. There is also a flower in Salamis called Ajaxion and has the shape of “Aia”, and the city of Athens named a tribe of Attica “Aiantis” in his honor. The phenomenon of Ajax is often repeated in glorious Greeks who at the end of their lives destroy their glorious work. The hero of the 1940 war and winner of the Battle of Kalpakion, General Katsimitros Charalambos, commander of the VIII Division, later served as minister of the occupation government of Tsolakoglou (April 1941 until September of the same year). After the liberation on May 31, 1945, H. Katsimitros was sentenced by the special court of dosilogos, “in the form of a pardon” (kathirxi) to 5.5 years “for the facilitations” he provided to the Occupation forces as a minister of the occupation government and was demoted to the rank of soldier. However, on 5 Oct. 1949, by decree of King Paul, the remainder of his sentence was pardoned and in 1953 he was retroactively reinstated with the reinstatement of his rank, that of lieutenant general in retirement and all his decorations. Both were posthumously vindicated for their heroic exploits. Therefore, it is correct that “nothing before the end was blessed” that Solon said about Croesus (1/2/25)

 * Amphiktyon  is  Konstantinos Konstantinidis

General of the Greek Army,  Writer,

Member of the Society of Greek Writers

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com

https://amphiktyon.org

  ΑΙΑΣ Ο ΤΕΛΑΜΩΝΙΟΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Οι Έλληνες δεν έβγαλαν μόνο μεγάλους φιλοσόφους, τεχνολόγους, γλύπτες, ποιητές, μαθηματικούς, φυσικούς αλλά και ένδοξους  θεούς  . Έβγαλαν όμως πρωτίστως  μεγάλους ήρωες που δόξασαν  τη χώρα. Χάρις σε αυτούς παραμένει   ελεύθερη ακόμα.

Ο  εμφύλιος  Τρωικός Πόλεμος ανέδειξε ηρωικές μορφες όπως ο Αχιλλέας  των Αχαιών  και ο Έκτορας  των Τρώων,  αλλά δύο συνονόματοι  ηγήτορες των Ελλήνων έδειξαν  ιδιαίτερη  γενναιότητα και διακρίθηκαν στις μάχες έναντι των άλλων . Αυτοί ήταν ο Αίας ο Τελαμώνιος  και  Αίας ο Λοκρός

Ο  πατέρας του Αίαντα ονόματι Τελαμών ήταν γιός του Ακταίου και της Γλαύκης θυγατέρας του Κρηθέως και φίλος του Πηλέως. Ωστόσο, νομίζεται γιός του Αιακού και αδελφός του Πηλέως και διώχθηκε και αυτός από την Αίγινα από τον Αιακό , αλλά έγινε δεκτός από τον Κυχρέα τον οποίον διαδέχθηκε στο θρόνο. της Σαλαμίνας. Γυναίκα έλαβε την Περίβοιαν του Αλκάθου και γέννησαν τον Αίαντα. Ύστερα ήρθε στην Τρωάδα με τον Ηρακλή έλαβε γυναίκα την Ησιόνη και γέννησε τον Τεύκρον αδελφό του Αίαντα . Έλαβε μέρος στην θύρα του Καλυδωνίου Κάπρου και στην  Αργοναυτική εκστρατεία στην Κολχίδα.

Ο Αίας ήταν βρέφος όταν ήλθε ο Ηρακλής στο νησί, τον πήρε στα χέρια του και τον σκέπασε με την λεοντή και για αυτό ήταν άτρωτος.. Τρωτός λέγεται ότι ήταν μόνο στον αυχένα ή στο πλευρόΈπειτα του έδωσε την λεοντή να την φοράει , ονομάστηκε δε Αίας ο Μέγας Τελαμώνιος  και Σαλαμίνιος. Ήταν δε διασημότερος του Αίαντα   Λοκρού. Και οι δύο ήταν μνηστήρες της Ελένης . Ο Αίας Τελαμώνιος πήγε στην Τροία με δώδεκα πλοία και υπήρξε ο ανδρειότερος πάντων των Ηρώων μετά τον Αχιλλέα .

1/ Εστάλη στην χερσόνησο της Θράκης για να φέρει τρόφιμα και ανάγκασε τον Πολυμήστορα να του παραδώσει τον Πολύδωρο   τον γιό του Πριάμου και μαζί και πολλά χρήματα , αρκετά για να θρέψει το στράτευμα επί ένα έτος

2/ Ήρθε στην Φρυγία και φόνευσε τον Τεύθραντα σε μονομαχία, κατέλαβε  την πόλη του , αρκετά λάφυρα  και την θυγατέρα του Τέκμησαν.

3/ Φόνευσε είκοσι οκτώ(28) Τρώες  αξιωματούχους.

4/ Μονομάχησε με τον Έκτορα και αφού έριξε τα δόρατα  εμαχετο  με τεράστιες  πέτρες . Ομως τους διαχώρισαν οι θεοί και ο Αίας εξήλθε της μονομαχίας ανδρειότερος. Μετά συμφιλιώθηκαν και αντάλλαξαν δώρα  και ο μεν Εκτωρ έδωσε στον Αίαντα ξιφος  και εκείνος του έδωσε ζώνην(τελαμώνα) Αυτά τα δώρα όμως αποδείχθηκαν ολέθρια και για τους δυο , διότι με αυτή την ζώνη έσυρε ο Αχιλλέας τον Εκτορα νεκρό από το αρμα του , ο δε Αίας εσφαγη με εκείνο το ξίφος

Μετά τον θάνατον του Αχιλλέα φιλονείκησε με τον Οδυσσέα για τα όπλα του, επειδή αυτός τα  έσωσε στην αμφίρροπη μάχη για το σώμα του Αχιλλέα και τον έφεραν στο στρατόπεδο. Τελικά ρώτησαν τους Τρωαδίτες αιχμαλώτους ποιός τους έβλαψε περισσότερο  και εκείνοι απάντησαν ο Οδυσσέας με την πανουργία του περισσότερο από  τον Αίαντα με την ανδρεία του . Ετσι έλαβε  ο Οδυσσέας τα όπλα. Εξ αυτού ο Αίας έπεσε σε μελαγχολία και καταφρόνηση, εγκατέλειψε δε την αρετή και  το έριξε στην κακία . Τελικά, έγινε μανιακός και έσφαζε τα πρόβατα νομίζοντας ότι σφάζει τους Έλληνες. Το κριάρι της στάνης το έδεσε από τα κέρατα  νομίζοντας ότι αυτό ήταν ο Οδυσσέας και το πήγε προκλητικά στην σκηνή αυτού μαστιγωνοντας το. Ο  Σοφοκλής έγραψε τη τραγωδία «Αίας ο μαστιγοφόρος» και λέγει ότι  αυτοχειριάστηκε  μαινόμενος.Περι του θανάτου του λέγονται πολλά, ότι ο Αγαμέμνων , Μενέλαος και Οδυσσέας τον φόνευσαν τη νύχτα μυστικά, ή τον πλήγωσε ο Πάρις στη μάχη και πέθανε  στην σκηνή του  καταματωμένος .

Οι Τρωαδίτες πήραν χρησμό να τον σκεπάσουν με πηλό επειδή ήταν άτρωτος  και  φοβήθηκαν πολύ την τόλμη και την ανδρεία του. Για τον θάνατο του έκλαψε όλος ο Ελληνισμός και ο Οδυσσέας μεταμεληθείς τον έκλαψε πικρά και έθεσε τα όπλα του Αχιλλέα  στη σορό του . Ο Αθηναίος Μενεσθεύς εκφώνησε τον επιτάφιο λόγο. Ετάφη στο ακρωτήριο της Τρωάδος απέναντι από τον τάφο του Αχιλλέα , μάλιστα βρέθηκε και επίγραμμα :

“….Αίαντος τύμβω κειραμένα πλοκάμους

“Θυμόν άχει μεγάλω βεβαρυμένα, ως παρ’ Αχαιοίς…”. 

Ο Αίας ήταν μεγαλόσωμος και ψηλός , ώστε οι άλλοι ήρωες έφταναν ως τον ώμο του. Οι Φρύγες είπαν ότι η θάλασσα ξέβρασε την μύλη του οστού του γόνατος του, η οποία ήταν σαν δίσκος μεγάλη. Ηταν πλατύ στήθος, μελανό τριχος , μελαχρινός , μεγαλόφωνος και λαμπρόφωνος, μάτια είχε σοβαρά και γένια ωραία και τέλος ο χαρακτήρας του ήταν ωραίος , αλλά όταν εξοργίζονταν ήταν φοβερός. Λένε ότι ήταν οργίλος, αυστηρός  και αδιάφορος προς τους θεούς(δεν ήταν θεοσεβούμενος) και ότι ο  πατέρας του Τελαμών τον συμβούλευε σχετικώς. Ποτέ δεν καταδεχόταν να συλήσει φονευθεντα αντίπαλο. Έλεγε ” Το να φονεύεις τον εχθρόν είναι έργον ανδρός , το να αρπάζεις τα όπλα του είναι έργο ληστού” Ήταν στενός φίλος του  Αχιλλέα και    Παλαμίδη

 και ποτέ δεν ήταν ζηλόφθων προς τους άλλους . Όταν  έπαθε την κρίση    και έγινε μανιακός τον συνέδραμαν όλοι και ζήτησαν συμβουλές από τα μαντεία . Απόδειξη της αξίας του τα πάμπολλα ονόματα που του είχαν δώσει: Αιακίδης, Αρήιος, Αντίθεος, Αμύμων, Αυτοσφαγής, Ατάρβητος, Βαρύς, Βουγαίος Δαίφρων,  Διογενής, Θρασύς, Θούριος, Καρτερός, Καρτερόθυμος, Μέγας, Μεγαλήτωρ, Ομριμος,  Πελώριος, Σακεσφόρος, Τελαμώνιος , Τρικόρυβος,  Φέρασπις.

Από την Γλαύκη την Τρωαδίτισσα  γέννησε τον Ευρυσάκην , ενώ από την   Τεμέση τη Φρύγισσα   γέννησε τον Αιακίδη. Ο  Ευρυσάκης γέννησε τον Φίλαιον ο οποίος ήρθε στην Αθήνα και έγινε Αθηναίος πολίτης. Αυτός έδωσε την Σαλαμίνα στους Αθηναίους  και εξ αυτού κατάγεται ο Μιλτιάδης και ο Αλκιβιάδης , ο οποίος απεκαλείτο και Ευρυσακίδης . Τον Αίαντα τίμησαν   οι Σαλαμίνιοι σαν θεό. Υπάρχει και άνθος στη Σαλαμίνα που ονομάζεται Αιάντιον και έχει το σχήμα “Αία”  , ονόμασε δε και μία φυλή της Αττικής  “Αιαντίδα” προς τιμήν του η πόλη των Αθηνών.

Το φαινόμενο  του Αίαντος επαναλαμβάνεται συχνά σε ένδοξους Έλληνες που στο τέλος του βίου τους καταστρέφουν   το  ένδοξο  έργο τους . Ο ήρωας του πολέμου του 1940 και νικητής της μάχης του Καλπακίου  Στρατηγός Κατσιμήτρος Χαράλαμπος διοικητής της VIII Μεραρχίας ,  αργότερα διετέλεσε υπουργός της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου (Απρίλιο 1941 μέχρι  Σεπτέμβριος του ίδιου έτους). Μετά την απελευθέρωση  στις 31 Μαΐου 1945, ο Χ. Κατσιμήτρος καταδικάστηκε από το   ειδικό  δικαστήριο  δωσιλόγων, «εις ειρκτήν» (κάθειρξη) 5,5 ετών «δια διευκολύνσεις» που παρείχε στις δυνάμεις Κατοχής ως υπουργός της κατοχικής Κυβέρνησης   και  υποβιβάστηκε στο βαθμό του  στρατιώτη. Όμως στις 5 Οκτ. του 1949 με διάταγμα του Βασιλέως Παύλου χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής του και το 1953 αποκαταστάθηκε αναδρομικά με επαναφορά του βαθμού, του αντιστράτηγου εν αποστρατεία και όλων των παρασήμων του. Αμφότεροι μετά θάνατον δικαιώθηκαν για τα ηρωικά κατορθώματα τους . Επομένως, είναι σωστό το «μηδένα προ του τέλους μακάριζε» που είπε ο Σόλων για τον Κροίσο(1/2/25)

* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

 amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ARCHBISHOP OF ALBANIA ANASTASIOS

A unique man a charismatic personality mourned by the Panhellenic and all Humanity A true Christian modest, temperate and beloved a philanthropist enemy of debauchery and in the face of all evil and intolerance A man of Love and Sobriety of charity and justice without drumbeats and boasting painted on his face was the Serenity of Anastasios of boundless Kindness brave and courageous he reached Uganda and will become a missionary his apostolic work is remembered by the natives forever malaria will not scare him nor difficulties will prevent him from promoting his work The Greek Orthodox spirit in the African country and the “Northern Epirus” would support an era that was in danger of extinction. A just man, a true Christian teacher, he was both a university student, a Piraeus native and adored in the “Olympiakos” An enemy of greed and a man of irreligion, his work was amazing in Albania, faced with lies and all debauchery. Anastasios was a huge National and Moral figure. Now it seems that he has emigrated to the Lord. How much his absence cost us and how poor we have become. Greeks and Albanians who supported him in every way are crying. Highly educated and honored by all domestic and foreign institutions, a deep connoisseur of Greek Philosophy and the fatherland. religion, they were worshipped. The Transmission Officer wore the emblem of Hermes, he was inventive, active and restrained, a friend of injustice and a rock of peace on earth, a patriot and a pillar of Greek Orthodox Christianity, a “volunteer-fighter” of the Nation in the most difficult part where crime and drugs reign and Ati, the bad-tempered horse, however, managed to tame it. Always faithful to his oath and to his homeland, Anastasios was the most beautiful ray of sunshine of Christianity and our Nation. A man of works and hard work. He built worthy institutions in Albania. Far from lies, thick words and the Adolescent. He promoted letters and books. God had the undivided blessing of our Nation. teacher will remainThe Greek Spirit to promote together with ChristianityAnastasios will forever live in our soulsa man of ours who shook our heartsHis sleep will forever be missed by usThe scene will meet the Heroes of the 40’Eternal memory of you, our old colleagueThe transmitters will honor you in our hearts and on our holidays (27/1/25)

 Konstantinos Konstantinidis poet

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Ένας ξεχωριστός άνθρωπος

μία  χαρισματική  προσωπικότης

πενθεί το Πανελλήνιο και  όλη η Ανθρωπότης

Ένας αληθινός χριστιανός

σεμνός , εγκρατής και αγαπητός

  ένας φιλάνθρωπος εχθρός της ακολασίας

και αντιμέτωπος πάσης κακίας και μισαλλοδοξίας

Άνθρωπος της Αγάπης και της Σωφροσύνης

της αγαθοεργίας και της δικαιοσύνης

χωρίς τυμπανοκρουσίες και κομπορρημοσύνη  

  ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του ήταν η Γαλήνη

ο Αναστάσιος     της απέραντης  Καλοσύνη

γενναίος και ανδρείος  έφθασε ως την Ουγκάντα

και ιεραπόστολος θα γίνει

το αποστολικό του έργο θυμούνται οι ιθαγενείς

για πάντα

 η ελονοσίας δε θα τον φοβίσει

ούτε οι δυσκολίες θα τον εμποδίσουν   το έργο του να προωθήσει

Το Ελληνορθόδοξο  πνεύμα στην Αφρικανική χώρα και τη «Βόρειο Ήπειρο» θα   στηρίξει

σε μια εποχή που κινδύνευε να σβήσει

Άνθρωπος δίκαιος πραγματικός χριστιανός

δάσκαλος ήταν συνάμα πανεπιστημιακός

πειραιώτης στην καταγωγή  και  λατρευτός  στον «Ολυμπιακό»

Εχθρός της πλεονεξίας και άνθρωπος της  ανεξιθρησκίας

το έργο του εκπληκτικό στην Αλβανία

αντιμέτωπος με το ψεύδος και κάθε ακολασία

Ο  Αναστάσιος  μια τεράστια Εθνική και Ηθική   φυσιογνωμία

τώρα φαίνεται που εις Κύριον αποδήμησε

πόσο η  έλλειψη  του μας στοίχισε

 και πόσο φτωχοί γίναμε

κλαίνε Έλληνες και Αλβανοί που παντοιοτρόπως στήριξε

Στο έπακρο μορφωμένος και από όλα τα ημεδαπά

και ξένα ιδρύματα τιμημένος

της Ελληνικής Φιλοσοφίας βαθύς γνώστης

και της πατρώας θρησκείας  θιασώτης

σαν  έφ. Αξιωμτικός Διαβιβάσεων το έμβλημα φόρεσε του Ερμή

  ήταν ευρηματικός , δραστήριος και εγκρατής

φίλος της ανεξικακίας και   επί γης Ειρήνης

   βράχος  της Ελληνορθόδοξης Χριστιανοσύνης

πατριώτης και του Έθνους στυλοβάτης

«εθελοντής- μαχητής»  στο πιο δύσκολο κομμάτι

όπου το έγκλημα, τα ναρκωτικά βασιλεύουν και η Ατη

  το κακότροπο άλογο κατόρθωσε όμως να το δαμάσει

Πιστός πάντα στον όρκο του και στην πατρίδα

ο Αναστάσιος ήταν του Χριστιανισμού και του Έθνους μας η πιο φετινή   ηλιαχτίδα

Άνθρωπος των έργων και της φιλοπονίας

Ευαγή ιδρύματα έφτιαξε στην Αλβανία

Μακριά από το ψέμα, τα παχιά λόγια

 και την  Αδολεσχία

τα γράμματα προώθησε και τα βιβλία

του θεού είχε την αμέριστη ευλογία

Του Εθνους μας δάσκαλος θα μείνει

Το Ελληνικό Πνεύμα να προωθήσει μαζί με τη Χριστιανοσύνη

Ο Αναστάσιος για πάντα θα ζει μέσα

 στις ψυχές μας

ένας άνθρωπος δικός μας  που δόνησε

 τις καρδιές μας

Η κοίμηση του για πάντα θα μας λείψει

  το  σκήνωμα  τους Ήρωες του 40’

θα συναντήσει

Αιωνία σου η μνήμη παλιέ συνάδελφε μας

Οι διαβιβαστές  θα σε τιμούμε στις καρδιές και στις γιορτές μας (27/1/25)  

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης ποιητής

HERO DOMAZO

Hero Domazo I liken you to a modern Hercules! of the stadiums the Soul of our era of the pedestrian the easygoing of the fans the beloved of the homeland the brave “general” of the ball you were the god of consistent character, fighter of the nightingale Moscholiou the chosen bright star of that Music felt awe before you and modesty two stars in the same bed and told you “Domazos I admire you I love you” and your two daughters A life full of action and in the end to “Oiti” like another Hercules you went to escape In those leap years ball was not played for the raptors Domazos(P), Boulis(O) and others played for the honor and the jersey of the team Zampetas-Moscholiou then sang, and the great Kazantzidis with Marinella Panathinaikos will not forget you no matter how much time passes because heroes never die they live with us they set an example for us and inspire us and they bring progress to the younger ones A renowned hero Domazos, you too have been ranked in the pantheon of heroes Panathinaikos “glorifies” you a stadium with your name is being planned your team is preparing something great Greek children in every discipline will imitate you they will fight hard to distinguish themselves just as you had done in your life and you deservedly won the honorable crown(25/1/25)

Konstantinos Konstantinidis Lieutenant General, former Poet

ΗΡΩΑ ΔΟΜΑΖΟ

Ήρωα   Δομάζο

 σαν σύγχρονο Ηρακλή σε παρομοιάζω  !  

των γηπέδων η Ψυχή

της εποχής μας της πεζής ο  ευκλεής

 των φιλάθλων ο αγαπητός

της   πατρίδος  ο γενναίος   «στρατηγός»

  της μπάλας  ήσουν  ο θεός

χαρακτήρας συνεπής, αγωνιστής  

της αηδονόλαλης Μοσχολιού ο εκλεκτός

  αστέρι    φωτεινό  της Μουσικής εκείνη

δέος ένιωσε μπροστά σου και μετριοφροσύνη  

δύο αστέρια στην ίδια κλίνη

και σου είπε « Δομάζο σε θαυμάζω σ’ αγαπώ»

και τις κόρες σου τις δυό

Μια ζωή γεμάτη δράση

 και στο τέλος στην «Οίτη»

σαν άλλος Ηρακλής πήγες να αποδράσεις

Εκείνες τις δίσεκτες εποχές

μπάλα δεν έπαιζαν για τις αρπαχτές

Δομάζος(Π) ,  Μπούλης(Ο) και λοιποί  έπαιζαν για της ομάδας την τιμή και τη  φανέλα

στα κουτούκια ΖαμπέταςΜοσχολιού τότε τραγουδούσαν , 

και  ο Καζαντζίδης  με τη Μαρινέλλα

Ο Παναθηναϊκός   δεν θα σε ξεχάσει

όσος καιρός και να περάσει

γιατί οι ήρωες ποτέ δεν πεθαίνουν

ζουν κοντά μας

  μας παραδειγματιζουν και μας συνεπαίρνουν

και  στους νεώτερους πρόοδο  φέρνουν  

   Καταξιωμένε ήρωα  Δομάζο και εσύ

στο πάνθεον των ηρώων έχεις  καταταγεί

ο Παναθηναϊκός   «σε δοξάζει»

 κάποιο γήπεδο με το όνομα σου  σχεδιάζει

κάτι μεγάλο… ετοιμάζει

Τα ελληνόπουλα  σε κάθε κλάδο θα σε μιμηθούν

σκληρά θα αγωνιστούν  για να διακριθούν

όπως και εσύ στη ζωή σου είχες κάνει

και  επαξίως  το  τιμημένο  κέρδισες στεφάνι(25/1/25)

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Υποστράτηγος ε.α- Ποιητής

Η   ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ(διόρθ)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η τραγωδία τούτης της χώρας προέρχεται κυρίως από τους αμόρφωτους και ανιστόρητους ηγέτες μας, οι οποίοι αντί να πάρουν για συμβούλους ανθρώπους μορφωμένους και γνώστες της ιστορίας και του πολιτισμού , παίρνουν τουρκολάγνους, ξενολάγνους, διεθνιστές, μισέλληνες αριστερούς και γενικά  ανίκανους . Τα αποτελέσματα γνωστά . Παραδώσαμε μόνοι μας την Κύπρο , μετά  αμαχητί  το όνομα Μακεδονία  και την Μακεδονική εθνότητα στα Σκόπια και τώρα ετοιμαζόμαστε να δώσουμε (αν δεν το έχουν ήδη  κάνει) το μισό Αιγαίο και τη Θράκη. Οι γείτονες και όχι μόνο, ζητούν να μας διαμελίσουν και εμείς δεν διεκδικούμε τίποτα. Στην αδυναμία τους προβάλλουν σαν πανάκεια το «διεθνές δίκαιο» .  Η Τουρκία στο παρελθόν δεν διεκδικούσε τίποτα. Τώρα διεκδικεί τα πάντα, διότι με την πολιτική κατευνασμού της άνοιξαν την πόρτα  .Τώρα όμως που ο πρόεδρος Τραμπ και Ερντογάν με την αναθεωρητική πολιτική τους    κονιορτοποίησαν  το διεθνές δίκαιο,  οι ηγέτες μας  πλέον είναι μετέωροι και επικίνδυνοι για τη χώρα . Και ενώ οι Τούρκοι   διανθίζουν  τις διεκδικήσεις τους με ιστορικά στοιχεία,  οι ηγέτες μας με την πιο πλούσια ιστορία και προϊστορία ποτέ δεν αναφέρονται σε αυτή διότι   θεωρείται  «ναζιστική;»

Και αμέσως εισέρχομαι στο θέμα της αρχαιότητας της Μακεδονίας  μας , της προδομένης   από τον Τσίπρα-Κοτζιά και από τα πολιτικά κοόματα (με εξαίρεσεις)  που υπέγραψαν την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών . Ιδού λοιπόν το ένδοξο προϊστορικό  παρελθόν της:

Οι απόγονοι του Τημένου , ονομαζόμενοι Τημενίδες, βασίλεψαν στο Αργος. Κατά  το 875 π.Χ βασίλευσε ο Φείδων του Αριστοδαμίδου του Μέροπος, του Θεόστου,  του Κισσίου, του Τημένου, του Αριστομάχου, του Κλαιοδαίου, του Υλου, όλοι τους απόγονοι του  Ηρακλέους . Ο Φείδων επινόησε τα μέτρα του βάρους, δηλαδή της δραχμής και τα λοιπά. Αυτός είχε και νεώτερο αδελφό ονομαζόμενο Κάρανο. Αυτός βαρέθηκε να ιδιωτεύει και συγκέντρωσε στράτευμα από τον αδελφό του και από άλλους ηγεμόνες της Πελοποννήσου, συμμάχησε και με τον βασιλιά των Θρακών των ονομαζομένων Ορεστών και κυρίευσε πολλές περιοχές   τις  οποίες διαμοιράστηκαν . Ο Κάρανος έλαβε την παραθαλάσσια Μακεδονία . Το όνομα Μακεδονία δόθηκε από τον Μακεδόνα  γιό του  Διός και της Θυίας  θυγατρός του Δευκαλίωνος όπως λέγει ο Ησίοδος

«Η δ’υποκυσσαμένη Διί τερπικεραύνω

«Υιέ δύο, Μάγνητα, Μακεδόνα θ’ ιπποχάρμην

«Οι περί Πιερίην, και Όλυμπον δώματα έναιον

Μερικοί τον ονόμασαν Μάκεδνον  γιό της Αιθρίας και του Διός. Γέννησε δύο γιους τον Πίερον και τον Ημάθιον, εκ των οποίων πήραν τα ονόματα οι δύο περιοχές της Μακεδονίας  Πιερία και Ημαθία . Ο βασιλιάς  Κάρανος   πολέμησε τον γείτονα του Κισσέα και έστησε τρόπαιον κατά τους νόμους των Αργείων . Κάποιος λέοντας από τον Όλυμπο το ανέτρεψε και ξανά τούτο δεν ανευρέθη. Έκτοτε ουδείς έστησε τρόπαιον ούτε ο Κάρανος , ούτε οι  απόγονοι του  ηγεμόνες  της Μακεδονίας Φίλιππος και Αλέξανδρος επειδή οι τότε βάρβαροι κάτοικοι  βλέποντες το τρόπαιο μένουν άσπονδοι εχθροί και αδιάλλακτοι.{Είναι γνωστό ότι οι  ακραίοι     πληθυσμοί Ελληνικού γένους (Μακεδονίας, Θράκης, Ιλλυρίας και άλλων περιοχών)  που  δεν είχαν μπει στο στάδιο του πολιτισμού σε σχέση προς τους Έλληνες της Νοτίου Ελλάδας και των νησιών, χαρακτηρίζονταν βάρβαροι. Όμως ΔΕΝ συναντήσαμε  στα ονόματα των βασιλέων μη Ελληνικά ονόματα, όπως διατείνονται οι ψεύτες σλαβόφωνοι. Όλα ακραιφνώς Ελληνικά, της Πελοποννήσου και του Αργους)

Επομένως, τη Μακεδονία κατοίκησαν αμέσως μετά τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνος οι Αργείοι. Πρώτος ο Αργείος Καρανος με το στράτευμα του. Το όνομα «Μακεδονία» έδωσε ο Μακεδών γιός του Διός και της Θυίας θυγατέρας του Δευκαλίωνος . Τις προϊστορικές μαρτυρίες επικαλέσθηκε ο   Αλέξανδρος  Α’  και  έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 460 π. Χ. αφού οι Ηλείοι Ελλανοδίκες έκριναν πως είναι Έλληνας, όταν απέδειξε πως είναι Αργείος (καταγωγή από Τημενίδες). Ο Αλέξανδρος Α΄ ήταν προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, στην αυλή του έζησαν οι διάσημοι ποιητές Πίνδαρος και Βακχυλίδης, του αφιέρωσαν πολλά ποιήματα.

Ο Ηρόδοτος εξ’ άλλου λέγει ότι από το Αργος ήρθαν τρεις αδελφοί Τημενίδες , ο Γαυάνης , ο Αέροπος και  ο Περδίκας, ο μικρότερος στην Λεβαίην μητρόπολη της άνω Μακεδονίας(Μοναστήριον, Σκοπιά)  και έγιναν δούλοι του εκεί βασιλιά . Έπειτα λόγω έχθρας του βασιλιά έφυγαν και ήρθαν στην κάτω Μακεδονίαν, κάτωθεν του Βερμίου όρους (περί την Βέροια). Όμως φρονώ ότι οι υπό του Ησιόδου μαρτυρίες είναι εγκυρότερες από αυτές του Ηροδότου ο οποίος ενίοτε σφάλλει.

Στους πρόποδες του Βερμίου ήταν και οι κήποι του Μίδα όπου γίνονταν  αυτοφυή   εξαίρετα τριαντάφυλλα με εξήντα φύλλα(εξηντάφυλλα) Εκεί ήταν και τα μεταλλεία χρυσού του Μίδα που τον έκαναν τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο. Εκεί συνέλαβε και τον Σιληνόν, όπως έλεγαν οι Μακεδόνες. Αλλά ο Μίδας   καθώς   φαίνεται, από την Μακεδονία πήγε στη Λυδία πλούσιος σε χρυσάφι και συνέχισε   εκεί τις επιχειρήσεις του.  Στην κάτω Μακεδονία  βασίλευσε ο Περδίκας και εξ αυτού κατάγονται οι βασιλείς της Μακεδονίας Ιδού   τα ονόματα και τα χρόνια βασιλείας των: Κάρανος(30) , Κοίνος(28) Τυρίμνας(45), Περδίκας α’(48) , Αργαίος α’(34), Φίλιππος α’(37), Αερόπας(23), Αλκέτας(28), Αμύντας α’(42) ,Αλέξανδρος α’(44), Περδίκας β’(23), Αρχέλαος α’(14), Ορέστης(4) ,Αρχέλαος β’(4), Αμύντας β’(1), Παυσανίας(1), Αμύντας γ’(5), Αργαίος β’(2), Αμύντας δ’(12), Αλέξανδρος β’(1), Πτολεμαίος α’(3), Περδίκας γ’(6), Φίλιππος β’(23) ,Αλέξανδρος γ’, ο Μέγας(12),  Φίλιππος γ’ο-Αριδαίος(7), Κάσσανδρος(19) , Αντίγονος και Αλέξανδρος δ’(3).Δημήτριος ο Πολιορκητής(6), Πύρος( 7 μήνες), Λυσίμαχος(3), Πτολεμαίος β’ του Λάγου(1), Μελέαγρος (2μήνες), Αντίπατρος (45 ημέρες), Σωσθένης (2), Αναρχία(21), Αντίγονος ο Γονατάς(44) , Δημήτριος ο Αντιγόνου (10), Αντίγονος Φύσκος (12), Φίλιππος δ’(42),  Περσεύς(10) ,  Ψευδοφίλιππος ο τελευταίος (1)

Σε διάστημα 632 χρόνων και οκτώ μηνών βασίλευσαν σαράντα(40) βασιλείς. Καθώς οι αρχαίοι είχαν διαφορετική μέθοδο μετρήσεως του χρόνου, οι χρονολογίες  ενδέχεται να να μην είναι ακριβείς. Τότε οι Ηρακλείδες έδιωξαν τους Πιερίδες από την Πιερίας , οι οποίοι ύστερα κατοίκησαν στις υπώρειες του Παγγαίου όρους, εκείθεν του Στρυμώνος        ποτ. Εξ αυτού ο Στρυμωνικός κόλπος ονομάστηκε Πιερικός.

 Παρά τις  αδιάσειστες   προϊστορικές μαρτυρίες  ενδώσαμε στο σλαβοαλβανικό  «έκτρωμα» των Σκοπίων να σφετεριστεί το ιερό όνομα και την εθνότητα της Μακεδονίας , χωρίς το Ανώτατο Δικαστήριο να εγκαλέσει τους προδότες και τους διαστροφείς της ιστορικής Αλήθειας να λογοδοτήσουν . Γιατί αν αυτό δεν είναι μέγιστο «εθνικό έγκλημα» και μέγιστο ψέμα τότε έχει  δολοφονηθεί  η Λογική και η Αλήθεια  και έχουμε κατακλυστεί από την «ατζέντα WOKE», η οποία  δεν επιστρέφει μόνο   τα  γένη της φυσιολογίας ,αλλά κάθε Λογική σκέψη και την Αλήθεια και μας βυθιζει στην καταστροφή . Το αληθές το κάνει ψέμα , την ημέρα νύχτα, το φως σκοτάδι, το εθνικό ναζιστικό, το δημοκρατικό φασιστικό, την ενδοτικότητα διάλογο  και  δεν υπάρχει όριο στον κατηφορικό δρόμο προς τον αφανισμό μας .  Αυτό εκμεταλλεύονται τώρα οι Τούρκοι και χωρίς πόλεμο με την γεμάτη από διεκδικήσεις ατζέντα τους  κερδίζουν   τώρα και  σε βάθος χρόνου περισσότερα, αν δεν εγερθούμε  Όταν μάλιστα οιστρηλατούν την νεολαία τους με συνθήματα   ψευδή μεν  αλλά για αυτούς αληθοφανή  , στο εγγύς μέλλον θα βρεθούμε προ εκπλήξεων και πολύ περισσότερο που η δική μας νεολαία ζει σε κατάσταση άγνοιας, αδιαφορίας,  αναρχίας, βίας, τρυφηλότητας και ώχ αδερφισμού  (23/1/25)

* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

 amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98