Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΝΥΦΗ

Του φιλοσόφου Μουσωνίου

Οι άνδρες να μην κοιτάζουν αν η νύφη   κατάγεται από γένος ευπατριδών, ούτε αν έχει πολλά χρήματα, ούτε αν έχει ωραίο σώμα. Γιατί ούτε ο πλούτος ούτε η ομορφιά ούτε η ευγένεια είναι αυτά που από τη φύση τους τονώνουν τη συμβίωση, καθώς επίσης δεν σφυρηλατούν την ομόνοια ούτε δημιουργούν καλύτερους απογόνους . Αλλά τα πιο ενδεδειγμένα σώματα προς γάμον είναι τα υγιή , μέτρια στην εμφάνιση και ικανά να εκτελούν εργασίες , σώματα που λιγότερο μπορούν να παρασυρθούν σε ακολασίες και ικανά να τεκνοποιούν με πλήρη επάρκεια . Από πλευράς ψυχής να έχουν μέσα τουε τη Σωφροσύνη . την Δικαιοσύνη και την Αρετή. Η Ομόνοια το απαραίτητο συστατικό του γάμου και αυτό επιτυγχάνεται με αμοιβαίες υποχωρήσεις και των δύο συζύγων(30/4/25)

Αμφικτύων  

THE TRAGIC NATURE OF MAN

Written by Konstantinos Konstantinidis Amphiktyon

 Man is dual. He consists of a body and a soul. In this respect he has a privileged position in the animal kingdom. How is it possible that two such dissimilar and incompatible elements, destined to torment each other, have been connected in an ephemeral marriage that ends with the final death of the body and the uncertain survival of the soul? A huge question that no one has given an explanation for, except for nature itself. These are two involuntary partners who are forced to live together and walk together in traps that one sets for the other. Most of the time the body is the winner, but sometimes it is sacrificed for the soul (self-sacrifice) When we fail to tame our brutal passions (laziness, gluttony, sensuality, violence, malice, devilry, rapacity, injustice, avarice, etc.) because we do not have the strength but the honesty to subdue them and we find it convenient to assume that our soul was defeated by temptation, fortified in our naturally wicked body. In this way we shift the responsibility from the wicked body to the soul which is burdened with the pangs of conscience, regrets and all sins. In this way, we shift the responsibility from our recklessness, our lack of will, our debauchery to a culprit of every moral derailment and we think that we have escaped the feelings of guilt that torment us forever and sicken us with time and the body, but more so they harm the soul. Thus we reach dead ends either to the detriment of our physical health, or we make our soul sick and this torments us, creates anxiety, pain, melancholy and pessimism. The culprit must always be an “other”, so it happens in the body, the other is separate from my soul and we blame all the wrongdoings on him. And we think that we have sorted it out. Um, no… We separated the soul from the body artificially but we are not finished. Our problem is within, the emotions, the guilt, the regrets and why not the illnesses that we caused. Victim and perpetrator at the same time ourselves. This madness is only expressed through poetry. It is the tragic nature of man. (29/4/25) * Amphiktyon Major General Konstantinos Konstantinidis Writer, Member of the Society of Greek Writers amphiktyon@gmail.com http://amphiktyon.blogspot.com/ https://amphiktyon.org Anyone who wishes to be deleted should return this with the indication “deletion” “in accordance with article 14 of law 2672/98

 Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων Ο άνθρωπος είναι διφυής . Αποτελείται από σώμα και από ψυχή. Στο σημείο αυτό έχει προνομιακή θέση στο ζωικό βασίλειο.Πως γίνεται να έχουν συνδεθεί δύο τόσο ανόμοια και αταίριαστα στοιχεία προορισμένα το ένα να βασανίζει το άλλο σε μια συζυγία εφήμερη που λήγει με τον οριστικό θάνατο του σώματος και την αβέβαιη επιβίωση της ψυχής; Ένα πελώριο ερώτημα που ουδείς έχει δώσει εξήγηση παρά μόνο η φύση γνωρίζει.Πρόκειται για δύο ακούσιους συνεταίρους που υποχρεούνται να συμβιώνουν και να συνοδοιπορούν  μέσα σε παγίδες που ο ένας στήνει στον άλλο. Τις περισσότερες φορές νικητής βγαίνει το σώμα, αλλά  μερικές φορές αυτό θυσιάζεται για την ψυχή(αυτοθυσία)Όταν δεν κατορθώνουμε να δαμάσουμε τα βάναυσα πάθη μας (  οκνηρία, λαιμαργία, φιληδονία ,   βιαιότητα ,   κακεντρέχεια ,   διαβολή,   αρπαγή,   αδικία, φιλαργυρία  κ.α) επειδή δεν έχουμε όχι την δύναμη αλλά την ειλικρίνεια να τα υποτάξουμε και βρίσκουμε βολική την υπόθεση ότι η ψυχή μας νικήθηκε από τον πειρασμό, τον οχυρωμένο μέσα στο από τη φύση πονηρό μας σώμα.  Με αυτό τον τρόπο μεταθέτουμε την ευθύνη από το πονηρό σώμα στην ψυχή η οποία φορτώνεται με τις τύψεις της συνείδησης, τις μεταμέλειες  και όλες τις αμαρτίες.Με αυτόν τον τρόπο μεταθέτουμε την ευθύνη από την απερισκεψία , την αβουλία, την ακολασία μας σε ένα υπαίτιο κάθε ηθικού εκτροχιασμού και νομίζουμε ότι γλιτώσαμε από τα συναισθήματα ενοχής που μας βασανίζουν εσαεί  και αρρωσταίνουν με το χρόνο και το σώμα, αλλά πιο πολύ λαβώνουν  την ψυχή. Έτσι φτάνουμε σε αδιέξοδα είτε προς βλάβη της σωματικής μας υγείας ,  είτε αρρωσταίνουμε την ψυχή μας και αυτό μας βασανίζει, μας δημιουργεί άγχος, πόνο, μελαγχολία και απαισιοδοξία. Ο ένοχος πρέπει πάντα να είναι ένας «άλλος» , έτσι γίνεται και στο σώμα , ο άλλος είναι χωριστός από την ψυχή μου και του φορτώνουμε όλα τα ανομήματα. Και   νομίζουμε ότι ξεμπερδέψαμε . Αμ δε… Χωρίσαμε την ψυχή από το σώμα τεχνητά αλλά δεν τελειώσαμε. Το πρόβλημα μας είναι εντός , τα συναισθήματα , οι ενοχές , οι μεταμέλειες και γιατί όχι και οι ασθένειες που εμείς τις προξενήσαμε. Θύμα συνάμα και θύτης ο ίδιος ο εαυτός μας. Αυτή  η παραφροσύνη μόνο με την ποίηση   εκφράζεται. Είναι η τραγική  φύση του ανθρώπου. (29/4/25)* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος ΚωνσταντινίδηςΣυγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών amphiktyon@gmail.comhttp://amphiktyon.blogspot.com/https://amphiktyon.orgΌποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

 THE SECRETS OF THE PYRAMIDS (1st) Written by Konstantinos Konstantinidis Amphiktyon We all know about the pyramids of Egypt and many of us have visited them. However, we do not know some secrets that the pyramids diligently hide. Our country also has pyramids that are considered older than the Egyptian ones The most famous is the “Pyramid of Hellinikon” next to the ancient road that connected Argos with Tegea. The researcher Pausanias (2nd century AD) does not mention the pyramid in Argolis, near today’s Ligourio. They took their name from “Fire” the flame that ends in a nose. Homer does not mention the Pyramids of Egypt. Therefore, they are considered newer than that. Kings built them as impressive monuments and to be buried there. But for fear of tomb robbers, Hembis and Kephrin ordered that they not be buried there but elsewhere in secret. It is said that in one of them, the courtesan Rodopis from the her lovers [She was from Thrace and a slave of the Samian Iadmon or Idmon, whose Aesop was, and she was taken there by a Samian to work in a brothel as a courtesan. Sappho’s brother Charaxus freed her and gave her a lot of money to return to her homeland. She was extremely beautiful and addicted to the secluded life of a courtesan, she acquired great fame and a lot of money, but not enough to build a pyramid. This luxury prostitute donated a tenth of her money to Delphi to make durable spits for roasting cattle. I saw this custom in Germany when they roasted calves. After this, Rhodopis served as an official concubine of the city of Naucratis, the notorious Archdike, and she was a concubine, inferior to Rhodopis. Finally, it is said that the king of Memphis married her] Herodotus informs us that Cheops, a violent and tyrannical king, closed the temples, prevented sacrifices and ordered the people to work on the construction of his pyramid. The stones were taken from Arabia and transported to the place where the pyramids would be built, some 2-3 km away from the Nile. However, because the area was marshy, an elevated stone road was built over the marsh to transport the materials from the Nile and from there they were raised to the mountain called Libyan. Essentially, this is a huge bridge and a not inconsiderable project. This project was completed in ten years, 100,000 people were required to work, who changed every three months.[Continued] * Amphictyon, Major General (retd) Konstantinos Konstantinidis Author, Member of the Society of Greek Writers amphiktyon@gmail.com http://amphiktyon.blogspot.com/ https://amphiktyon.org

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ (2ον)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Το έργο  τούτο τελείωσε σε δέκα χρόνια εργάζονταν υποχρεωτικά 100.000 άνθρωποι οι οποίοι άλλαζαν κάθε τριμηνία.

Πέραν των ανωτέρω εξομάλυναν και τον λόφο πάνω στον οποίο χτίστηκε η  πυραμίδα διότι ήταν τραχύς  και ανώμαλος. Τα υλικά τα ανέβαζαν στο λόφο του οποίου το ύψος  ήταν εκατό πόδια(έκαστος πους 32,2 εκατ.= 32, 2μ) υψηλότερος από την επιφάνεια του Νείλου.

Εσκαψαν υπόγεια  εκσκαφή  για να ενταφιαστεί εκεί  ο Φαραώ και δημιούργησε τεχνητή νήσο  για να εισέλθουν τα νερά του Νείλου Μετά τις προκαταρκτικές   κατασκευές  άρχισε το κτίσμο της μέγιστης  Πυραμίδας του Χέοπος . Για την κατασκευή της εργάζονταν 360.000 άνθρωποι και την αποπεράτωσαν σε είκοσι (20) χρόνια. Ηταν τετράγωνη . Μήκος κάθε πλευράς οκτώ(8) πλέθρων(πλέθρον 30μ =8χ30=240μ) Ο  Διόδωρος  λέγει  επτάπλεθρον της πλευράς το πλάτος  και εξάπλεθρον το ύψος(180μ)

Χίλια εξακόσια τάλαντα αργυρίου   δαπανήθηκαν μόνο για τα σκόρδα, ράπανα  και κρεμμύδια που έφαγαν οι εργαζόμενοι ( 160χ26.000γραμ το ταλάντον .Το 2017, με βάση την αξία 547 δολάρια ανά κιλό, το αργυρό τάλαντο αξίζει 14.113 δολάρια Σήμερα έχει  ανέβη η αξία του αργύρου .) Αυτά είναι γραμμένα στη βάση της πυραμίδας. Κατά τον Ηρόδοτο οι πέτρες για την εσωτερική και εξωτερική τοιχοποιία ήταν ανώτερες των τριάντα(30) ποδών σε μήκος  Δεν θα σας  κουράσω με κατασκευαστικές λεπτομέρειες, μόνο θα σας πω ότι η ανύψωση των υλικών γινόταν με αναβαθμούς . Το έργο για το ανέβασμα των υλικών στις ανώτερες βαθμίδες ήταν δυσκολότατο. Οι πέτρες ήταν μαρμάρινες από λευκό μάρμαρο  από το όρος της Αραβίας. Το παράδοξο είναι ότι δεν άφησαν  ίχνη του πελεκίσματος της  πέτρας και του ξύλου  στο περιβάλλον. Ισως λένε να τα πήρε ο Νείλος που τον έστρεψαν για τον σκοπό αυτό, ή οι ίδιοι εργαζόμενοι καθάρισαν τα πάντα .

Το εσωτερικό των πυραμίδων είναι χάος τετράγωνο όγκου 2.400,000 κυβικών ποδών.  Η είσοδος είναι μικρή τετράγωνη λίγο ανώτερη των τριών ποδών ύψος. Στην πυραμίδα αυτή ενταφιάστηκε ο Χέοψ. Αυτός είχε και μία θυγατέρα και επειδή κατασπατάλησε τα χρήματα του στην  κατασκευή της πυραμίδας έβαλε την κόρη του σε πορνείο με καθορισμένη αμοιβή . Εκείνη όμως   υπερτιμούσε την αμοιβή της υποχρεώνουσα τους πελάτες να φέρνουν και ένα λίθο. Με αυτούς έκτισε και αυτή δική της μικρότερη πυραμίδα της οποίας κάθε πλευρά είχε   ενάμιση πλέθρον.[Σκεφθείτε πόσο εντατικά εργαζόταν σαν εταίρα] Η πυραμίδα της βρίσκεται μεταξύ των τριών και μπροστά στη μεγάλη.[ Οι  εταίρες  της αρχαιότητας  ήταν δύο ειδών 1/ στην  πλειονότητα  ήταν σκλάβες, δίχως δικαιώματα, που με πολύ κόπο συντηρούνταν στη ζωή! Μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, όπως τότε, αυτός ήταν ο κανόνας με  λιγοστές  εξαιρέσεις.    2/ Τις εταίρες πολυτελείας . Ανήκαν στην “ανώτερη”  τάξη . Τότε οι καθαυτό εταίρες, ήταν απαραίτητο τμήμα της αστικής κοινωνίας. Δεν είχε να κάνει με την ταχεία ικανοποίηση της βιολογικής ανάγκης των ανδρών, αλλά με τον πιο απαιτητικό ψυχαγωγικό ερωτισμό. Στο είδος αυτό των εταίρων  ανήκαν  και οι Γκέισες της Ιαπωνίας

Στα  συμπόσια όπου δεν επιτρεπόταν η είσοδος στις ευυπόληπτες γυναίκες. παράλληλα  με το φαγητό   το ποτό  και με τους φιλοσοφικούς διαλόγους, λάβαιναν χώρα χορός, τραγούδι και παιγνίδια. Εδώ ήταν το κύριο πεδίο δράσης των εταίρων, οι οποίες προσέφεραν την ψυχαγωγία τους, με τις συζητήσεις,το θέαμα , τα αστεία τους και τελικά με την σεξουαλική επικοινωνία. Αφού, λοιπόν, η πόρτα της δημόσιας ζωής ήταν ερμητικά κλειστή για τις συζύγους και τις θυγατέρες των πολιτών, οι εταίρες ως συνοδοί, σύντροφοι και συμπαίχτριες αναλάμβαναν τον ρόλο της αναπληρωματικής συζύγου! Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι ο θεσμός της εταίρας χαρακτηριζόταν από την υψηλής ποιότητα πορνεία, τον πλούτο(σε κάποιες περιπτώσεις), την υψηλή, συνήθως, μόρφωση και την ντελικάτη ερωτική διάθεση, που την διαχώριζε από την πρότυπη και καθιερωμένη έννοια της πόρνης.  Φημισμένες εταίρες της εποχής ήταν η Ασπασία γυναίκα μετέπειτα του Περικλή, η Θαίς, η Φρύνη  κ.α  στην Κίνα η Su Xiaoxiao(4oν αι. μ.Χ)  στη Γαλλία η Μαντάμ Ντυ Μπαρί τελευταία μαιτρέσα του  Γαλλου βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ’ , η οποίε είχε οικτρό τέλος στην γκιλοτίνα ]

Τον Χέοπα  διαδέχθηκε  ο Χεφρήν τύραννος και καταπιεστικός όπως ο  προκάτοχος του  ,  έκτισε κι’ αυτός Πυραμίδα στο λόφο λίγο μικρότερη  δίπλα στην μεγάλη.. Αυτή δεν είχε υπόγεια δομή όπως η άλλη. Και οι δύο βασίλευσαν στην Αίγυπτο  πενήντα χρόνια ο καθένας . Κατά την βασιλεία τους οι Αιγύπτιοι στερήθηκαν τους ναούς , τις εορτές , τις θυσίες , τα πάντα. Εργάζονταν συνεχώς σαν είλωτες και γι’αυτό  εμίσησαν  τα έργα αυτά και τα περιφρονούσαν καθώς και τα ονόματα των φαραώ  

Επειρα βασίλευσε ο Μικερίνος γιός του Χέοπα , ο οποίος άνοιξε τους ναούς και πάλι, τις εορτές και τις θυσίες και ο λαός ανέπνευσε. Και αυτός έκτισε την τρίτη Πυραμίδα μικρότερη εκείνης του πατέρα του . Αλλοι λένε ότι αυτή είναι της Ροδώπις αλλά  ο Ηρόδοτος το αναιρεί.

Μετά βασίλευσε ο Ασυχις ο οποίος έκτισε τα προς ανατολάς ωραιότατα και πολυτελέστατα προπύλαια του ναού του Ηφαίστου.. Αυτός έκτισε μια πυραμίδα από πλίνθους σε αντίθεση προς τους προκατόχους του που χρησιμοποίησαν μάρμαρα Αραβίας

Ο δε Μοίρις κατασκεύασε την επώνυμη λίμνη και στο μέσον αυτής έκτισε δύο πυραμίδες . Στην πραγματικότητα η λίμνη αυτήν ήταν πλουτοπαραγωγική εγκατάσταση

εκτροφής και συλλογής ψαριών από το Νείλο, διότι είχε δύο στόμια εισροής και εκροής υδάτων προς τον ποταμό. Οι περιηγητές βρήκαν ως σαράντα ερείπια πυραμίδων αλλά   οι πέντε(5)  είναι  οι  επισημότερες,  οι μεταξύ της Μέμφιδος και του Νείλου. Κατά τον Στράβωνα δύο εξ αυτών συγκαταλέγονται στα επτά θαύματα του κόσμου. Οι αρχιτέκτονες και κτίστες των πυραμίδων και ο σκοπός για τον οποίον κτίστηκαν είναι αβέβαιος , όπως είναι και οι βασιλείς και η χρονολογία αυτών.( 28/4/25)

* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνώνν

 amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη

 «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ (1ον)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Όλοι γνωρίζουμε για τις πυραμίδες της Αιγύπτου και πολλοί τις έχουμε επισκεφθεί. Όμως δεν ξέρουμε ορισμένα μυστικά που κρύβουν επιμελώς οι πυραμίδες. Εχει και η χώρα μας πυραμίδες οι οποίες θεωρούνται αρχαιότερες των Αιγυπτιακών

 Η  πιο γνωστή  είναι η «Πυραμίδα του Ελληνικού δίπλα στον αρχαίο δρόμο που συνέδεε το Άργος με την Τεγέα. Ο ερευνητής  Παυσανίας (2ος αι. μ.Χ.) δεν αναφέρει την πυραμίδα στην Αργολίδα, κοντά στο σημερινό Λυγουριό.

 Το όνομα τους πήραν από το «Πυρ» τη φλόγα η οποία καταλήγει σε μια μύτη .  Ο Όμηρος δεν αναφέρει τις Πυραμίδες της Αιγύπτου . Αρα θεωρούνται νεώτερες αυτού. Τις έκτιζαν οι βασιλείς για μνημεία εντυπωσιασμού και για να ενταφιαστούν εκεί. Αλλά για το φόβο των τυμβωρύχων οι  Χέμβης και Κεφρήν παρήγγειλαν να μην τους θάψουν εκεί αλλά αλλού μυστικά. Λέγεται ότι σε μια από αυτές άταφη δια κτισίματος ζωντανή η εταίρα Ροδώπις από τους εραστές της [Ηταν από τη Θράκη και δούλη του Σαμίου Ιάδμωνος ή Ιδμωνος του οποίου ήταν και ο Αίσωπος  και την μετέφερε εκεί κάποιος Σάμιος να εργαστεί  σε  πορνείο σαν εταίρα. Ο Χάραξος  αδελφός της Σαπφούς την ελευθέρωσε  και της έδωσε πολλά λεφτά για να επιστρέψει στην πατρίδα. Αυτή  ήταν εξαιρετικά όμορφη και εθισμένη στον έκλειτο    βίο της εταίρας απέκτησε μεγάλη φήμη και πολλά χρήματα όχι όμως  τόσα για να κτίσει πυραμίδα . Αυτή η πόρνη πολυτελείας χάρισε το δέκατο των χρημάτων της στους Δελφούς για να φτιάξουν Οβελούς( σόυβλες) ανθεκτικές για ψήσιμο βοοειδών. Αυτό το έθιμο το είδα στη Γερμανία να ψήνουν μοσχάρια. Μετά δε ταύτα η  Ροδώπις χρημάτισε επίσημος εταίρα της πόλεως Ναυκρατίδος η διαβόητη Αρχηδίκη  και αυτή εταίρα ,  ήταν κατώτερη της Ροδώπης . Τέλος λέγεται ότι την νυμφεύτηκε ο βασιλιάς της  Μέμφιδος]

Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι ο Χέοψ βίαιος και τύραννος βασιλιάς έκλεισε τους ναούς εμπόδισε τις θυσίες και διέταξε τον κόσμο να εργάζεται για το κτίσιμο της πυραμίδας του . Τους λίθους έπαιρναν από την Αραβία και τους μετέφεραν στο μέρος που θα χτίζονταν οι πυραμίδες, κάπου 2-3 χλμ  μακριά από το Νείλο.. Επειδή όμως ήταν ελώδης η περιοχή έφτιαξε υπερυψωμένο  δρόμο λίθινο πάνω από το έλος για την μεταφορά των  υλικών από το Νείλο και από εκεί τους ανέβαζαν στο όρος Λιβικό καλούμενο  . Ουσιαστικά πρόκεται για τεράστια γέφυρα και έργο όχι ευκαταφρόνητο.

Το έργο  τούτο τελείωσε σε δέκα χρόνια εργάζονταν υποχρεωτικά 100.000 άνθρωποι οι οποίοι άλλαζαν κάθε τριμηνία.[Συνεχίζεται]

* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνώνν

 amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη

 «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

  Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ 

Να θεωρείς ότι η ευδαιμονία δεν ανήκει σ’ αυτόν που έχει αποκτήσει τα πολλά , αλλά σ΄αυτόν που έχει καλώς τακτοποιημένο τον ψυχικό του κόσμο

((Νόμιζε την ευδαιμονία ούκ έν τώ πολλά κέκτησθαι γίγνεσθαι, αλλ΄ έν τώ τη ψυχή εύ διακείσθαι και γάρ ουδέ το σώμα αυτό το λαμπρά εσθήτι κεκοσμημένον φαίη τις είναι μακάριον, αλλά το την υγείαν έχον και σπουδαίως διακείμενον, κάν μηδέν των προειρημένων αυτώ παρή….…)

Γιατί βεβαίως  κανείς δεν μπορεί  να πει ότι το σώμα που είναι στολισμένο με λαμπρή στολή είναι άξιο να το καλοτυχίζει κανείς, αλλά εκείνο που έχει υγεία και είναι εξαιρετικά ασκημένο.

Ο κόρος γεννά την αλαζονεία και η αμορφωσιά την βλακεία  της εξουσίας

Όσοι έχουν μαύρη την ψυχή, ούτε ο πλούτος ούτε η δύναμη , ούτε η ομορφιά είναι τα αγαθά της .

Όσο όλα αυτά υπάρξουν καθ’ υπερβολήν τόσο πιο πολύ και ακόμη περισσότερο βλάπτουν αυτόν που τα κατέχει, όταν δεν συνυπάρχουν με την Φρόνηση  (26/4/25)

Αμφικτύων

ΠΟΙΟΣ  ΜΑΣ  ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ;

 ΠΟΙΟΣ  ΜΑΣ  ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Στην Κατοχή οι  τολμηροί  σαλταδόροι σαλταραν στο Βοτανικό  στα Γερμανικά καμιόνια με μέγα κίνδυνο της ζωής και άρπαζαν το μπιτόνι και τη ρεζέρβα. «Βενζίνες και πετρέλαια εμείς τα επιθυμούμε» έλεγε το  ασμάτιο  της εποχής .

Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις εδώ και 70 χρόνια για κάποιο λόγο που δεν έχει εξιχνιαστεί αρνούνται να  εξορύξουν τους υδρογονάνθρακες της πατρίδας μας. Και ας τα έχει  απόλυτη ανάγκη ο Ελληνικός λαός και η Ε.Ε

Πόσα ψέματα οι άθλιοι δεν μας    έχουν  αραδιάσει; Άλλοτε ότι δεν υπάρχει ούτε σταγόνα πετρέλαιο(ενώ είναι γνωστά από την κατοχή) άλλοτε ότι υπάρχουν μεν    αλλά δεν είναι εκμεταλλεύσιμα , άλλοτε ότι δε θέλουν οι Αμερικάνοι και μονίμως  ότι το απαγορεύουν οι Τούρκοι . «Θέλετε να κάνουμε  πόλεμο»;  η επωδός.  Από χρόνια φτιάχνουν και διαλύουν εταιρείες ενέργειας,   έρχονται  ερευνητικές  εταιρείες μαμούθ  , κάνουν έρευνες  , άλλοτε στη δυτική Πελοπόννησο, άλλοτε στην Ήπειρο, άλλοτε  Δυτικά της Κρήτης , άλλοτε αυξάνουν τα βυθοτεμαχια  και στο τέλος φεύγουν   και  το γαϊτανάκι συνεχίζεται. Με  γραφειοκρατικά  τεχνάσματα   ματαιώνεται   κάθε προσπάθεια  ακόμη  και ελπίδα εξορύξεως .  

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι ως τώρα ούτε εξόρυξη έχει γίνει , αλλά  ούτε προετοιμασία και ελπίδα  για μελλοντική εκμετάλλευση γίνεται(συγκέντρωση ειδικών –  τεχνολόγων,  δημιουργία εταιρειών εκμετάλλευσης κ.α ) Οι μεγάλες εταιρείες  φεύγουν άπρακτες ,  ή παγώνουν τα πάντα μετά τις έρευνες. Ως και γεωτρύπανα πλοία αγόρασαν  Έλληνες εφοπλιστές  και τα πούλησαν με ζημία και τώρα   βρίσκονται σε Τούρκικα χέρια

Κάποια επαινετική   προσπάθεια έκανε ο τέως υπουργός ενέργειας κ. Γ. Μανιάτης και βρέθηκε εκτός κυβέρνησης. Εκτοτε του τάφου σιωπή. Πέθανε με τον καημό ο αείμνηστος Αντώνης Φώσκολος ο οποίος έχει  υπολογίσει ότι το κοίτασμα Κρήτης  είναι  ανώτερο από το «Ζορ» της Αιγύπτου. Οι Κυβερνήσεις μας όλα τα γράφουν στα παλιά τους υποδήματα.  Δυστυχώς στην ιδιότυπη   συνωμοσία σιωπής  συμμετέχουν όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, κομματίδια και αποκόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τα ΜΜΕ. Ασχολούνται με τρίχες αλλά αγνοούν τα μεγάλα και σπουδαία . Κάποια Κίρκη   έχει  μεταβάλει  τους βουλευτές μας σε βολεμένους  χοίρους.

Λένε ότι είμαστε μικρή χώρα. Τούτο  δεν ευσταθεί διότι μικρότερες  όπως Κύπρος, Σενεγάλη, Ουγκάντα , Γουιάνα, Νορβηγία κ.α εντός δεκαετίας και λιγότερο έκαναν   εξόρυξη  και   εμπορική εκμετάλλευση  των κοιτασμάτων τους

Να πιστέψουμε ότι δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά  και φεύγουν άπρακτες οι εταιρείες; Η ότι δεν συμφέρει η εξόρυξη σε είκοσι τουρκικές οικογένειες και σε λιγότερες δικές μας και προβάλλουν το φάσμα του «μπαμπούλα»  της Τουρκίας; Όχι ότι η Τουρκία δεν διεκδικεί  τα κυριαρχικά μας δικαιώματα . Πάντως κάτι υπάρχει και δεν βγαίνουν  παρότι  ο πλανήτης μας διψάει για ενέργεια , η Ε.Ε  λιμοκτονεί για ενέργεια και η Ελλάδα πριμοδοτεί επιχειρήσεις και   νοικοκυριά.

Οι ψηφοφόροι ψηφίζουν όλους αυτούς τους άχρηστους , ανίκανους και διαπλεκόμενους   που μας  έχουν μεταβάλλει  σε «Τάνταλο» , να   είσαι   πλάι στη λίμνη υδρογονανθράκων και να μην μπορείς να πιείς ούτε   γουλιά . Όμως η κακή χούντα είχε τολμήσει, ενώ η καλή «Δημοκρατία» έχει μηδίσει  και ο λαός μας δεν μιλά. Πόσο ακόμα θα τους ανεχόμαστε  παιδιά;  

  * Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

 amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη

«διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

AEDON AND THE ECOLOGIC MYTH

Written by Konstantinos Konstantinidis Amphictyon Aidon was the daughter of Pandareus, of Ephesus, and married the architect Polytechnus from Colophon. They had a child named Ityn. As long as they respected the gods, they were loved and happy. Later, Polytechnus boasted that he loved Hera more, and Aidon that he loved Zeus more. This made Hera jealous and sent Erin through Hermes. Wherever Eris goes, she is known to stir up strife and division. At that time, Polytechnos was building a chariot and was about to finish it, while Aidona was weaving a cloth and she was about to finish it. They agreed that whoever finished first would take a slave from the other. Aidona finished first, having Hera as her assistant. Aidona also had a sister named Chelidona. Polytechnos comes to his father-in-law Pandareo and deceives him by taking his daughter named Chelidona whom he corrupts on the street, then cuts her hair, takes her other dresses and threatens to kill her if she reveals the secret to her sister or elsewhere. He delivers the slave to Aidona according to their agreement. Aidona did not know that she was her sister and mistreated her, putting her to hard labor. Once when she went to the spring to get water, she sat alone and lamented her bad luck, when Aidona heard her, she recognized her. Then, to avenge him, they slaughtered his son Ityn and boiled him, while they fled and went to their father Pandareo. When Polytechnos returned home, he saw the meat cooked and sat down and ate it. Realizing the deception, he ran to catch up with them and went to Pandareo’s house. There, he was arrested and tied up by the slaves, they smeared him with honey and left him in the Sun. Aidon, remembering her love, sat near him and chased away the flies. Finally, they decided to kill him and Zeus turned them into birds. Pandareus was transformed into an Aliaeton (sea eagle), his wife into an Alcyone (sea bird), which is a good omen for sailors, Polytechnos into a Pelican (large water bird), because Hephaestus gave him the tectonic pelican (the long beak), which is a good omen for masons, Hades’ brother became Epops (a woodcock), a good omen for land and sea, Hades was transformed into the homonymous songbird (Nightingale) and with her song she mourns her son Ityn. Finally, he transformed the Swallow into the eponymous bird (Swallow) that lives near people because it had been cursed and was asking for help from the virgin Artemis.  Remarks:

1/ The cute ecological myth of the Nightingale shows the love of our ancestors for the animal kingdom and especially for the beautiful birds of our homeland. They had given them human souls, a sign of the greatest love and the opposite of what happens today. In our time, apart from poachers and lawbreakers who kill them furiously in their passage during their migration, even homeowners often destroy the nests so as not to defile them. Their worst enemy, however, is the destruction of forests, pesticides, the restriction of wetlands and, more recently, the dense radio beacons, transmitters of various radio frequencies, wind turbines, electric cables and the abundant lighting that mislead them, divert them and often fall victim to storms over the Mediterranean.

2/ I would be making a fool of Athens if I said that Asia Minor, like the Aegean, has been Greek since time immemorial, as the Turks and often Mr. Erdogan claim. The paradox is that no Greek politician dares to speak about the Greek heritage that we have left there and that should interest us, such as: The tombs of our ancestors, our glorious monuments, our theaters, the temples of our ancestral religion, the bones of our beloved persons of countless genocides, with the last ones of Ionia, Pontus, which continued until our days in Constantinople, etc. Phobic, slavish, amnesiac (i-lithic) rascals, the leaders of the decadent party guilds transmitted to the people the phobia, appeasement and surrender of their sovereign right

3/ In any case, our ancestors cauterize the Strife and the Division. On the contrary, we have institutionalized it with the multi-party Constitution of representative democracy (party rule), which deceives and oppresses the people

4/ In ancient times, the Greeks made chariots, fabrics, weapons, ships, and works of art, while we live on the monoculture of tourism and are always in debt with the exception of the Seven Years’ War. What is wrong? We must find out sometime. (25/4/25)

* Amphiktyon, Major General of the Hellenic Army Konstantinos KonstantinidisWriter, Member of the Society of Greek Writers amphiktyon@gmail.com http://amphiktyon.blogspot.com/ https://amphiktyon.org

ΑΗΔΩΝ ΚΑΙ  Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΥΘΟΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η Αηδών ήταν θυγατέρα του Πανδάρεως , του Εφεσίου και παντρεύτηκε  τον αρχιτέκτονα Πολύτεχνο από τον Κολοφώνα. Αυτοί γέννησαν ένα παιδί ονόματι Ιτυν. Όσο σέβονταν τους θεούς ήταν αγαπημένοι  και ευδαίμονες. Ύστερα δε καυχιόταν ο μεν Πολύτεχνος ότι αγαπούσε περισσότερο την Ηραν, η δε Αηδώνα ότι αγαπούσε περισσότερο τον Δία. Αυτό έκανε την Ηρα να  ζηλοτυπήσει  και να στείλει την Εριν μέσω του Ερμή. Όπου πάει δε η Ερις είναι γνωστό ότι ξεσηκώνει φιλονικία και  διχασμό.

Την εποχή εκείνη ο μεν Πολύτεχνος κατασκεύαζε άμαξα και  επρόκειτο να την περατώσει , η δε Αηδόνα ύφαινε υφαντό και αυτή ήταν στο   τελείωμα του. Αυτοί συμφώνησαν όποιος τελειώσει πρώτος να  πάρει μια δούλη από τον άλλον  . Πρώτη τελείωσε η Αηδών έχοντας βοηθό της την Ήραν. Η Αηδών είχε και αδελφή ονόματι Χελιδόνα . Ο Πολύτεχνος έρχεται   στον πεθερό του Πανδάρεω και τον εξαπάτησε λαμβάνοντας την κόρη του ονόματι  Χελιδόνα την οποία διέφθειρε  στο δρόμο, έπειτα της έκοψε τα μαλλιά, της πήρε άλλα φορέματα και την  απειλούσε  ότι θα την  σκοτώσει αν αποκαλύψει το μυστικό στην αδελφή της ή αλλού.  Παρέδωσε την δούλη  στην Αηδόνα σύμφωνα με την συμφωνία τους   . Η Αηδών δεν γνώριζε  ότι είναι  αδελφή της και την κακομεταχειριζόταν, βάζοντας την σε βαριά εργασία.  Κάποτε που πήγε στη πηγή να πάρει νερό κάθισε μόνη  και θρηνολογούσε γοερά  την κακή της τύχη,   όταν  την άκουσε η Αηδών   την αναγνώρισε. Τότε για να τον εκδικηθούν σφάζουν το γιό του Ιτυν και τον έβαλαν να βράζει , ενώ αυτές έφυγαν και πήγαν στον πατέρα τους Πανδάρεω.

Όταν  γύρισε στο  σπίτι ο Πολύτεχνος είδε το κρέας μαγειρεμένο και κάθισε και το έφαγε. Αντιληφθείς την πλάνη έτρεξε να τις φτάσει και πήγε στο σπίτι του Πανδάρεω. Εκεί τον συνέλαβαν και τον έδεσαν οι δούλοι  , τον άλειψαν με μέλι και τον άφησαν στον Ήλιο. Η Αηδών ενθυμούμενη τον έρωτα της  κάθισε κοντά του και έδιωχνε τις μύγες . Τέλος αποφάσισαν να τον σκοτώσουν και μετέτρεψε αυτούς σε πτηνά ο Δίας . Τον μεν Πανδάρεω σε Αλιαίετον (θαλασσαετός) , την γυναίκα του σε Αλκυόνα(θαλασσοπούλι) η οποία είναι αίσιος οιωνός στους ναυτικούς , τον Πολύτεχνο σε Πελεκάνο(μεγάλο υδρόβιο πουλί), διότι ο Ήφαιστος του έδωσε τον τεκτονικό πέλεκυν(το μακρύ ράμφος)  , είναι δε στους τέκτονες αγαθός οιωνός , ο αδελφός  της Αηδόνας     έγινε Εποψ (τσαλαπετεινός) αίσιος οιωνός σε γη και θάλασσα , η   Αηδ ών μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο  ωδικό   πουλί(Αηδόνι)  και με το κελάηδημα της θρηνεί τον γιό της Ιτυν. Τέλος, την   Χελιδώνα   μετέτρεψε  στο  ομώνυμο  πουλί (Χελιδόνι) που  ζει κοντά στους ανθρώπους επειδή είχε δεχθεί  διακόρευση και  ζητούσε βοήθεια από την παρθένα  Άρτεμη.

Παρατηρήσεις

1/ Ο  χαριτωμένος οικολογικός μύθος της Αηδονας δείχνει την αγάπη των προγόνων μας για το ζωικό βασίλειο και ιδιαίτερα για τα πανέμορφα πουλιά της πατρίδας μας . Τους είχαν δώσει ανθρώπινες ψυχές, ένδειξη μέγιστης αγάπης και αντίθετα από ότι συμβαίνει σήμερα . Στην εποχή μας έκτος από τους λαθρο-κυνηγούς και τους νομίμους που τα σκοτώνουν μανιωδώς στο πέρασμα τους κατά την αποδημία τους , ακόμη και οι  ιδιωκτήτες  σπιτιών καταστρέφουν συχνά  τις φωλιές  για να μην τους κάνουν ακαθαρσίες . Ο χειρότερος όμως εχθρός τους είναι, οι η καταστροφή των δασών , τα φυτοφάρμακα, ο περιορισμός των υδροτόπων  και τώρα τελευταία οι πυκνοί  ραδιοφάροι, οι πομποί διαφόρων ραδιο-συχνοτήτων  , οι ανεμογεννήτριες  , τα ηλεκτρικά καλώδια και ο άπλετος φωτισμός  που τα παραπλανούν, τα εκτρέπουν  και συχνά πέφτουν θύματα καταιγίδων πάνω από την Μεσόγειο.

2/ Θα κόμιζα γλαύκα στην Αθήνα αν έλεγα ότι η Μικρά Ασία όπως το Αιγαίο ήταν από  αμνημονεύτων  χρόνων Ελληνικό, όπως διατείνονται οι Τούρκοι και συχνά  ο κ. Ερντογάν. Το παράδοξο είναι ότι ουδείς Έλλην πολιτικός   τομά να μιλήσει  για την Ελληνική κληρονομιά που έχουμε αφήσει εκεί και θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει, όπως: Οι τάφοι των προγόνων μας , τα ένδοξα μνημεία μας, τα θέατρα μας , οι ναοί της πατρώας θρησκείας μας , τα οστά των αγαπημένων μας προσώπων αμέτρητων γενοκτονιών, με τελευταίες   της Ιωνίας, του Πόντου , που συνεχίστηκαν ως τις μέρες μας στην Κωνσταντινούπολη κ.α. Φοβικοί, δουλικοί, αμνήμονες(η-λίθιοι) ραγιάδες οι ηγέτες των παρακμιακών κομματικών   συντεχνιών μετέδωσαν και στο λαό την φοβία , τον κατευνασμό και την παράδοση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων

3/ Σε κάθε περίπτωση οι πρόγονοι μας καυτηριάζουν την Εριδα και τον Διχασμό . Απεναντίας  εμείς τον έχουμε θεσμοθετήσει με το πολυκομματικό Σύνταγμα της αντιπροσωπευτικής  δημοκρατίας(κομματοκρατίας) , το οποίον εξαπατά και καταδυναστεύει τον λαό

4/ Σε πανάρχαιες εποχές οι Έλληνες έφτιαχναν και άμαξες, και υφάσματα και όπλα και πλοία      και καλλιτεχνήματα , ενώ εμείς ζούμε με την μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και πάντα είμαστε χρεωμένοι με εξαίρεση την Επταετία. Τι  φταίει; Κάποτε πρέπει να το βρούμε. (25/4/25)

* Αμφικτύων   ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

 amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη

«διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98