Πως οι πρόγονοι μας τον Αδη θεωρούσαν;
«Τάρταρα» , «Ηλύσια Πεδία» ,«Νερτερία»
και «Λίμνη Αχερουσία» τον αποκαλούσαν
Οι υπέρ πατρίδος πεσόντες αιώνια ζουσαν
και σε πανέμορφο τόπο κατοικούσαν
τι κι’ αν το φθαρτό τους σώμα θα λειώσει στο χώμα
η ψυχή τους θα απολαύσει χίλια χρόνια
Για τους πεσόντες πάσα γη τάφος
ο Αγνωστος Στρατιώτης το υπέρτατο πάθος
σταμάτα νέε την ασχυμοσύνη και το άγος
χάρισε στο μνήμα τους ένα άνθος
αυτό δεν είναι επανάσταση αλλά αφροσύνη
δείξε στους ήρωες σεβασμό έχε τους ευγνωμοσύνη
Τα Ιλύσια Πεδία εφεύρεση των ποιητών
εκεί των ηρώων μετέβαιναν ψυχές και ανδρών επιφανών
Το όνομα τους χάρισε ο γιός του Ηλυσίου Ελευθήρος
ευσεβεστάτος είχε ανακηρυχθεί των ψυχών σωτήρας
Οι ήρωες και οι πεσόντες
πολεμικούς και ιπππικούς έδιναν αγώνες
δεν υπήρχαν εκεί χειμώνες ούτε βροχές και χιόνες
δάφνες και δένδρα παντού αειθαλή και της άκαρπης ιτέας
αρχικά βασίλευε ο Κρόνος και η Ρέα
λίγο χρόνο κράτησε η βασιλεία τους στη Γαία
βραχεία η εποχή του «Χρυσού Αιώνα»
οι άνθρωποι παρέβησαν το φυσικό κανόνα
στο έγκλημα το έριξαν και στην «κονόμα»
ο Δίας σωτήριους νόμους ήρθε να επιβάλλει
ο πολιτισμός για πρώτη φορά στη Γη άρχισε να θάλει
Ευχάριστα οι ψυχές στα Ηλύσια περνούσαν
τρις φορές το χρόνο τα δένδρα καρποφορούσαν
παραδείσια πτηνά με γλυκιές φωνές κελαηδούσαν
Ο τόπος ήταν πάντερπνος και χαριέστατος
πραγματικός παράδεισος ευωδέστατος
πλήρεις ρόδων και κρίνων οι λειμώνες
ευωδέστατες μαργαρίτες και ανεμόνες
ποτιζόμενα από στο πέρασμα του ποταμού Ηριδανού
αύρα τους χαρίζει ο Ζέφυρος εκ του Ωκεανού
βοριάδες εκεί δεν πνέουν και «ετησίες»
ιερείς ευσεβείς φιλοξενούνται και οι τραυματίες
και όσοι κάνουν έργα ευποιίας στην πατρίδα
στα Ηλύσια να μπουν έχουν ελπίδα
να τους γράψει και η ιστορία
οι ιερείς και μάντεις ασχολούνταν με ωδές και τα θεία
δεν φορούσαν όμως μαύρη «κελεμπία»
όπως τα ξενόφερτα ιερατεία
περίδεσμον έφεραν λευκό στην κεφαλή
λένε και παρθένας απολάμβαναν μερικοί
όσες αστόχησαν στο βίο τους το θνητό
Καθαρμός εκτελείτο πριν των ψυχών
ουδείς με γήινον ή σωματικό ρύπο γινόταν δεκτός
Από το καθαρτήριο περνούσαν οι ψυχές οι λερωμένες
πλένονταν με ύδωρ ή στον αέρα έμεναν κρεμασμένες
«ένιπτον ανομήματα μη μόναν όψιν»
άμωμος ο κάθε ευεργέτης και ο ήρωας στρατιώτης
εκεί δεν χωρούσε ψυχή ολιγάρχη ή δεσπότη
η παραμονή στα Ηλύσια χίλια χρόνια διαρκούσε
μετά έβγαινε στον κόσμο και σε άλλο σώμα εισχωρούσε
Η μετεμψύχωση Ελληνική ιδέα
οι Ινδοί από τον Ηρακλή την πήραν σε εποχή πολύ αρχαία
και η Ανατολή το «ουρί» του παραδείσου σε εποχή νεωτέρα
πριν ύδωρ έπινε από την πηγή της Λήθης
την μακάρια ζωή των Ηλυσίων να λησμονήσει
εκεί βρίσκει ό,τι ο καθείς επιθυμήσει
Πού βρίσκονταν όμως τα Ηλύσια Πεδία ;
λίαν συγκεχυμένη έχουμε πληροφορία
υπάρχει καταπακτή του Αδη στην Βοιωτία
άλλοι τα τοποθετούσαν σε αστέρες απλανείς
άλλοι στην Ισπανία , Ανταλουσία και στη Βαλτική
άλλοι στις νήσους των Μακάρων στα Κανάρια νησιά
άλλοι στον Ατλαντικό στην Καραιβική στην Αμερική κοντά
ή μεταξύ Βρετανίας και έσχατης Θούλης
εκεί ζούσαν ιχθυοθήρες των ξένων δούλοι
Γράφει στην «Ωγυγία» ο Αθανάσιος Σταγειρίτης
μιά παράξενη πληροφορία που έρχεται να μας συγκλονήσει
ομιλεί για ιχθυοθήρες στους Φράγκους υποτελείς
τους ονομάζει ανθρώπους «ατελείς»
σήμερα σίγουρα θα τον θεωρούσαν «ρατσιστή»
καθότι σε μέγιστη πτωση ζούμε διανοητική
Οι ιχθυοθήρες τους νεκρούς μετέφεραν στον Αδη
τους χειμερινούς μήνες μέσα το σκοτάδι
εγείροντο και εφέροντο στον αιγιαλό ανεπαισθήτως
σαν κάποια ανάγκη να τους ωθούσαν
εκεί εύρισκαν κενά πλοιάρια ξένα και κωπηλατούσαν
με αυτά ένοιωθαν βάρος μέγα
εν ριπή οφθαμού όμως έφθαναν στη νήσο Βρετανία στο τέρμα
ενώ όταν έπλεαν με τα δικά τους πλοιάρια αλιείας
έκαναν ένα ημερονύκτιο, εδώ υπάρχει κάποιο μυστήριο
Ανθρωπο δεν έβλεπαν ούτε μέσα ούτε έξω στη γη
φωνές όμως στα πλοία, άκουγαν και οχλαγοή
ωσάν κάποιοι τους «επιβάτες» να υποδέχονταν
τους προσφωνούσαν με το αξίωμα , επάγγελμα, πατρώνυμο και
μητρώνυμο ωσάν κάποιους εξέχοντας
στον ερχομό τα πλοία γίνονταν ελαφρότατα αβαρή
εν ριπή οφθαλμού στο νησί τους η επιστοροφή
Ο Βιργίλιος , Στράβων, Πλούταρχος και Τζέτζης
τις πληροφορίες περί Ηλισίων παραδίδουν
όμως κάποιες άγνωστες πληροφορίες κρύβουν
αν τη Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας οι « χριστιανο-ταλεμπάν» δεν είχαν κάψει
σήμερα ο κόσμος στον ανθρωπιστικό πολιτισμό θα είχε φθάσει
Ηλύσια Πεδία στη Γη δεν θα βρεις όσο κι’ αν ψάξεις
την Εσχατη Θούλη ο Πυθέας στον Αρκτικό κύκλο την τοποθετούσε
σήμερα δεν μας αφήνουν ούτε να ονειρευτούμε
σαν να είμαστε κτήνη μας ψηφιοποιούνε
κόλαση η γη με τους «πολυπολιτισμικούς των παραδείσους»
ως και την Ομήρου Οδύσσεια καταργούνε πριν να δύσουν
μαυρισμένες και οι ψυχές μας ολισθαίνουν στις αβύσσους;
Αμφικτύων
30/12/ 2020
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ