ΠΟΘΟΣ ΓΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΩΤΗΤΑγράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης ΑμφικτύωνΟ άνθρωπος ανέκαθεν την αιωνιότητα αναζητούσεο πόθος για αθανασία τον συγκινούσεο θάνάτος του φέρνει θλίψη και αυτός τη διώχνει με τη λήθητην ανάμνηση του θανάτου δε θέλει να απομακρύνεικρατάει γλυκιά του αγαπημένου του τη μνήμηΒάση της λατρείας μας της ψυχής η αθανασίακαι την αιωνια ζωή πιστεύει στη θρησκείαπέρα από τα όρια του χώρου και χρόνουόλα στων αρχαίων μας προγόνων τα βιβλίαγραμμένα και στην Ινδική φιλοσοφία διατυπωμέναΈνας κύκλος διαδοχικών μεταμορφώσεωντελειοποιήσεων , μετεμψυχώσεων και της ψυχής βελτιώσεωνπότε άρχισε και που τελειώνει κανείς δεν ξέρειμόνο η χωρία των πάνσοφων μυστώναυτών που ζουν πλησίον των θεών τα προφητεύειΜε τον πόθο της αθανασίαςη Ηθική του Έλληνα ανά τους αιώνες μεγαλούργησεσφραγίδα αθανασίας όλα φέρουν τα μνημεία που δημιούργησε :θεσμοί , Ολυμπιακοί Αγώνες , Δημοκρατία και η ζωή τουμε πυξίδα την αθανασία σε τελειότητα και η αισθητική τουπρώτα όμως τελειοποίησε την ψυχή τουκαι ύστερα ποίησε τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς τουτα πάντα εποίησε εν σοφία έργα με διάρκεια αιωνίακαι οι ήρωες που πέφτουν υπέρ πατρίδος στα πεδίαυπέρ της αθανασίας η θυσίαΠόθος για αθανασία , επιδίωξη αιωνιότητας, ζωή αιωνίαγια τον Έλληνα ζωή και θάνατος μιά αλληλουχίαμε τον πλούσιο φιλική δεν είναι η αθανασίαεκτός κι’ αν ο πλούτος κανει αγαθοεργίες και φιλανθρωπίαέτσι δικαιώνει την ύπαρξη του και νόημα δίνει στη ζωή τουλίγη σημασία έδωσε ο Ελληνας στην ύλη και στα λοφίαστις υπερβολές και στα μεγαλείατον πολιτισμό του αφιλοκερδώς χάρισε και τη σοφίααλλά οι ευεργετηθέντες αντί για ευγνωμοσύνη του έκαναν γενοκτονίαΟ κοντόφθαλμος που κοντά βλέπειποτέ δεν μπήκε στο ατελεύτητο και βαθύ ποτάμιπου στον άπειρο ωκεανό τρέχεικαβαλημένος στο καλάμι η αιώνια ροή αλλού τον πάειμε κλειστά της ψυχής τα μάτια παραπατάειαγνοεί που η ροή θα τον οδηγήσειγια να ετοιμάσει την ψυχή του πριν αποδημήσειστον Αδη ο Πλούτωνας τα σώματα στοιβάζει;η ψυχή όμως λεύτερη σαν πεταλούδα αλλού πετάειΤο Ψυχοτεχνείο του Διός που την ενέργεια κρατάειτις αγνές ψυχές αναζητάειστο Ψυχοτεχνείο ο Δίας τις φιλοξενείτις αγνές ψυχές σε μετεμψυχώσεις τις χρησιμοποιείη φύση την πιό οικονομική λύση πάντα διαλέγεισε κάθε μετεμψύχωση βελτιωμένη ψυχή φυτεύεικι’ αυτή ενδόμυχα μας το ψιθυρίζει και τον προκάτοχο της μας υπενθυμίζει ;συχνά εμείς σαν άβουλοι ενεργούμε, άλλοι πριν από μας τη βούληση μας ενεργοποιούνεΗ Ήρα παίρνει αυτό που της ανήκειστην ύλη άλλη αποστολή θα δρομολογήσειΕίναι και η ηθική αθανασίααυτή ενσάρκωσε ο Έλληνας στα αθάνατα μνημείαστους ανθρώπους τους ενάρετους και επιφανείςστους ήρωες τους ευκλεείς τη μνήμη τους να κρατάει διαρκήκαι να τους έχουμε κοντά μας σαν υποδείγματα για τα παιδιά μαςκαι σαν πρόσωπα αγαπητά μαςΌσοι τη ζωή τους θυσιάζουν για την πατρίδαμε το δόρυ πολεμώντας και με την ασπίδακαι άλλοι που μετέφεραν τον πολιτισμό με τα πλοίακι’ ελεύθερη πάντα κράτησαν την ιερά κοιτίδαοι ενάρετοι και ήρωες στα Ηλύσια ζουν Πεδίαοι πεσόντες υπέρ πατρίδος κέρδισαν την ΑθανασίαΗ μνήμη τους γλυκιά και αξέχαστη η ανάμνηση τουςηθικά όρια μας όρισαν με την υποδειγματική ζωή τουςΤώρα της WOKE η υποκουλτούρα πάει όλα να τα σβήσειο άνθρωπος στου ζώου τη φύση να καταντήσεικαι σαν σκύλος σε λίγο να γαυγίσει όταν με ναρκωτικά γεμίσειΕπειδή από εκεί δε γύρισε κανείς η αοριστία παραμένει 50/50 εσαείμε την πίστη ζωντανή υπέρ της Αθανασίας της ψυχής (30/8/24)