Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Σε προηγούμενο δημοσίευμα η Ψυχή ενήγαγε το Σώμα γιατί το Σώμα την κρατάει πολιορκημένη και φυλακισμένη εφ’ όρου ζωής στο σαρκίο. Τώρα η σειρά του Σώματος να εναγάγει την Ψυχή διότι την θεωρεί αιτία που ταλαιπωρείται και περιφρονείται . Και πράγματι, ας αναλογιστεί μόνο τον «ταλανισμό» που υφίσταται καθημερινά , για την βιοπάλη, χωρίς να υπολογιστούν και άλλες επιπρόσθετες ταλαιπωρίες που ενδέχεται να προκύψουν καθημερινά.
Τα παιδιά αναγνωρίζουν ότι είναι «Σώμα και ψυχή» και το κάνουν πράξη με το παιχνίδι, τον αθλητισμό και τον έρωτα . Ό μεγάλος και αφυπνισμένος συμπεριφέρεται σαν να είναι μόνο Σώμα , γιατί η ψυχή του έχει εξασθενήσει ή και νεκρωθεί. Βλέπει πρακτικά τη ζωή μέσα από την βιοπάλη, την επαγγελματική ανέλιξη και το υλικό κέρδος. Η ζωή τον κάνει ψυχρό, υλιστή, σκληρό και έχει μικρύνει ο χώρος για τα αισθήματα της Ψυχής. Για αυτόν η Ψυχή και το Πνεύμα είναι λογική ενότητα του Σώματος και τίποτα περισσότερο.
Σε όλα ο κυρίαρχος είναι το Σώμα , αυτό που λέμε ο Εαυτός μας. Τότε το Πνεύμα τι είναι και που εντάσσεται; Αυτό είναι ένα απλό παιχνίδι της Λογικής. Όταν για κάποια αιτία(άνοια, νόσος εγκεφάλου ή τραύμα κ.α) σταματάει η Λογική τότε και το Πνεύμα και η Ψυχή μαραίνεται . Όταν είναι δυνατό το Σώμα και το Λογικό τότε υψώνεται παράλληλα και το Εγώ . Αντίθετα, αν είναι αδύναμο και άρρωστο το Σώμα το Εγώ πέφτει . Επομένως ήταν σοφοί οι αρχαίοι μας πρόγονοι που είπαν «Νους υγιής εν Σώματι υγιή»
Η Ψυχή και το Πνεύμα είναι απλά όργανα και πίσω τους είναι ο Εαυτός μας ο οποίος χρησιμοποιεί όλες τις αισθήσεις για να επιτυγχάνει το καλύτερο αποτέλεσμα . Όταν ο Εαυτός υποβάλει στο Εγώ να πονέσει, το Εγώ πονάει και προσπαθεί να αποφύγει τον πόνο και αντιδρά αναλόγως(αντιστέκεται ,γκρινιάζει, φιλονικεί κ.α).
Όταν όμως ο Εαυτός υποβάλει στο Εγώ να χαρεί τότε αυτό χαίρεται και προσπαθεί να δοκιμάζει τη χαρά κάθε στιγμή. Με αυτούς τους μηχανισμούς ο Εαυτός δημιουργεί τη χαρά ή τη λύπη . Αν όμως ακολουθήσει την μέθοδο του Σωκράτη την Αταραξία , δηλαδή ούτε λύπη , ούτε χαρά, τότε δεν θα δοκιμάζει τις συναισθηματικές φορτίσεις οι οποίες δεν είναι καλές ούτε για το Σώμα, ούτε για την Ψυχή, παράλληλα συσκοτίζουν και τη Λογική. Οι πρόγονοι μας ορθώς έλεγαν: «Εν οργή μηδέ τι λέγε μήτε πράττε»
Επομένως, ο Εαυτός όταν τον εξουσιάζει η Ψυχή πλάθει τη χαρά ή τη θλίψη. Το Σώμα που έχει τη δύναμη να δημιουργεί γέννησε το Πνεύμα σαν ένα όργανο της θέλησης του. Αν περιφρονείς το Σώμα με αφροσύνη τότε ακριβώς το σπρώχνεις προς το θάνατο. Το ίδιο κάνει και ο Έρωτας, γιατί και αυτός, ενώ δημιουργεί ζωή με την συνουσία, αποστρέφεται την Λογική και συχνά πράττει παράλογα.
Όσοι λοιπόν παραμελούν το Σώμα δείχνουν περιφρόνηση προς τη ζωή και γίνονται θηρευτές του θανάτου(αυτοκτονία, επικίνδυνα αθλήματα , ασθένειες κ.α) . Προφανώς σε αυτούς δυσλειτουργεί η Λογική, η δε Ψυχή είναι διαταραγμένη από ναρκωτικά, φάρμακα κ.α ή θλιμμένη από άλλες αιτίες και οδηγεί το Σώμα σε αργό ή βίαιο θάνατο .( Αυτός που κάνει «σούζες», η διαταραγμένη του Ψυχή επιζητεί με κίνδυνο της ζωής του επιβράβευση, που αφειδώς και βλακωδώς τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο του παρέχουν)
Οι αρχαίοι πρόγονοι μας πρώτοι αντιλήφθηκαν ότι χωρίς ισχυρό Σώμα δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρός Εαυτός και συνακόλουθα Λογική και Πνεύμα δυνατό. Κάθε όμως υπερβολή κάνει κακό . Εξού και το «Μέτρον Αριστον» δηλαδή ισορροπία μεταξύ τους ώστε και το Σώμα να είναι ισχυρό και η Λογική ορθή και η Ψυχή να αγάλλεται. Τότε ο Εαυτός γίνεται δημιουργικός και περνάει στο χώρο της Ευδαιμονίας. Ο καθένας στον τομέα του μπορεί να γίνει δημιουργικός(με ιδέες, οράματα όταν τα κάνει πράξη) αρκεί να μην μένει αδρανής και παθητικός . Όταν σταματήσει ο Εαυτός την δημιουργία λόγω παραμέλησης του Σώματος και του Πνεύματος, τότε οδηγεί τούτο στον μαρασμό και στον θάνατο. Οι άνθρωποι που πέτυχαν μακροζωία ήταν εκείνοι που διατήρησαν ισχυρό το Σώμα με κατάλληλες ασκήσεις(βάδισμα, γυμναστική, αθλητισμό κ.α) έκαναν πνευματικά άλματα, έγιναν δημιουργοί και μέσα από την δημιουργία πέτυχαν την Ευδαιμονία. Σε αυτούς η εργασία φέρνει χαρά και τους δίνει φτερά να πετάξουν σε ανώτερες πνευματικές σφαίρες για να απολαύσουν το ιδανικό τους (σοφίας, ομορφιάς, του Έρωτα , της προσφοράς κλπ)
Ο Εαυτός επιθυμεί να κάνει κάτι περισσότερο και να διακριθεί προς εκπλήρωση ενός ανώτερου σκοπού . Αυτό είναι ο μεγαλύτερος πόθος του και τότε θεωρεί ότι πλησιάζει στην τελειότητα. Προσπαθεί να προσεγγίσει την σφαίρα του ιδανικού, έστω και αν δεν θα το πετύχει απόλυτα. Αυτό δίνει στο άτομο Μεγαλοσύνη, Ευδαιμονία, Διάκριση και όχι η συγκέντρωση χρημάτων σαν αυτοσκοπό ή η αναρρίχηση στα αξιώματα για την απολαβή τιμών. Αν ο Εαυτός δεν συνοδεύει τις φιλοδοξίες του με ανώτερο και δημιουργικό έργο δεν ευχαριστιέται .
Στο ίδιο αποτέλεσμα θα φτάσει και ο πλούσιος που θα διαθέσει μέρος του πλούτου του για την δημιουργία κάποιου έργου. Οι δημιουργικοί άνθρωποι διατηρούν ισορροπία μεταξύ Σώματος, Πνεύματος και Ψυχής και με το καθαρό Πνεύμα γίνονται «ευεργέτες», ή παγκόσμιοι δημιουργοί, (όπως η Μαρία Κάλλας που έφτασε στην κορυφή σαν θεότητα της μουσικής) . Ο Εαυτός που έχει υποδουλωθεί: σε άτομα, κόμματα, ομάδες, θρησκείες, ιδεολογίες, στο σύστημα κ.α βασανίζει το Σώμα , κάνει την Ψυχή να πονάει και συσκοτίζει το Πνεύμα . Ο Εαυτός παύει τότε να είναι δημιουργικός, μικραίνει τη ζωή στο Σώμα και χαμηλώνει το Εγώ. Αυτή είναι η Ελευθερία του Ατόμου όπως την αντιλήφθηκαν οι Έλληνες σοφοί.
Δυνατό Σώμα , πολυμήχανο Πνεύμα και Ενάρετη Ψυχή. Ο Ελληνισμός δεν είναι ιδεολογία για να σβήσει. Κοσμοθέαση δημιουργικής είναι Ελευθερίας και παγκόσμια κάποια μέρα θα επικρατήσει (12/11/25)
*Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://www.amphiktyon.blogspot.com (Το κύριο ιστολόγιο μου
AMPHIKTYON ARTICLES & BOOKS-POEMS(παλαιό )
AMPHIKTYON.BLOGSPOT.COM (Στην Αγγλική γλώσσα)
ANCIENT OLYMPICS-ATHLETICS (Οι Ολυμπιακοί Αγώνες)
amphiktyon-poetry.blogspot.com (Η ποιητική συλλογή μου)
AMPHIKTYONBOOKS (Βιβλία, Μελέτες και διαχρονικά κείμενα)
https://amphiktyon.org (Η ατομική μου ιστοσελίδα)
Όποιος επιθυμεί διαγραφή να το ζητήσει «διαγραφή»