Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων εποίησεν
Εξ όλων των όντων ο άνθρωπος ο πλέον δυστυχής
ο μόνος που το τέλος του εξ υπαρχής γνωρίζει
γλεντάει και χορεύει για να δείχνει ευτυχής
τους καημούς του να διώξει προσπαθεί
αλλά η επιβίωση συνεχώς τον τριβελίζει
ο έρωτας και ο αγώνας τον θεριεύει
αλλά η φθορά του συνεχής το νήμα του κοταίνει
Ευχαριστημένος ποτέ δε μένει γιατί η πλεονεξία τον κυριεύει
όταν πίνει τη θλίψη του θέλει να κρύψει
με οδύνη τους γόνους του γεννάει
τη ζωή του στο διηνεκές να διαιωνίσει
με τους συνανθρώπους ακόμη και αν δεν τους αγαπάει
την αγωνία του θέλει να επικοινωνήσει
η λύπη παντού τον συνοδεύει και η οδύνη
τον ενδόμυχο φόβο ποτέ δεν τον αποχωρίζει
κάποιος που έβηξε φοβάται μήπως έχει κρυώσει
ο άλλος τη μάσκα μόνιμα φοράει από τον ιό να τη γλυτώσει
υψωμένοι οι λογαριασμοί και την πίεση του μετράει
καθημερινώς σακούλες τα φάρμακα κατεβάζει
Ακούει τις ειδήσεις και φόβος τον συλλαμβάνει
κάθε βράδυ που απλώνει το σκοτάδι αυτός κρυώνει
ενώ το ζώο ακόμη και με το χιονά έξω γυμνό και δεν παγώνει
Σε κάθε του βήμα η υπαρξιακή του αγωνία τον κυριεύει
εκ φύσεως στην κατήφεια επιρρεπής και αναλγητικά γυρεύει
της δουλειάς τα προβλήματα τον κάνουν αγχωμένο
ελάχιστες στιγμές δείχνει αισιόδοξος και ευχαριστημένος
μόνο όταν είναι πιωμένος ή με την οικογένεια ενωμένος
Ψέματα λέει ασυστόλως
και πεινασμένο έχει το στρατό των ενστόλων
χαίρεται όταν βλέπει το κακό στον άλλο
αρκεί αυτός νάναι ασφαλής ο άλλος ατυχήματα ας πάθει
μέχρι να έρθει και η δική η σειρά για να μάθει
Οτι και να φτιάξει δεν μένει ικανοποιημένος
και σε καταστρεπτικούς πολέμους προχωρεί ασμένως
τώρα μάλιστα τον κόσμο πάει να αλλάξει
να τον μαζοποιήσει και να τον “τσουβαλιάσει“
ακόμη και με τα πυρηνικά στον αέρα να τον ανατινάξει
Πάντα αμφιλεγόμενος δε μπορεί να ησυχάσει
η ακόρεστη για κέρδος τάση του δε λέει να κοπάσει
Έργα φτιάχνει τη μνήμη του να διαιωνίσει
και τεχνητή μνήμη έχει τώρα δημιουργήσει
χωρίς να γνωρίζει στο καλό ή στο κακό θα τον οδηγήσει
απείθαρχος στους νόμους και ελαττωμένης ευθύνης
επαίρεται σαν γίνει κάτι τρανό και δείχνει κομπορημοσύνη
μόνον σε ότι τον συμφέρει επικαλείται τη δικαιοσύνη
μισεί όποιον προοδεύει φθονεί θανάσιμα όποιος πλούτο συσσωρεύει
εχθρεύεται όποιον κάποια μείζοντα εφεύρεση ανακαλύψει
και το σοφό που θα του πει πως ενάρετα θα ζήσει
και το γιατρό που θα τον σώσει από κάποια κρίση
εκτός και θέλει προκαταβολικά να του τα “μετρήσει”
και τον τεχνικό που θα του χτίσει το σπίτι
στη σημερινή εποχή όνειρο απατηλό
δυσθεώρητες οι τιμές στα ύψη
Ολους τέλος πάντων θα τους κατηγορήσει
δεν τον πάει τον ανοιχτομάτη που κάτι θα του μάθει
ενάντια και στον δάσκαλο που θα τον διδάξει
μόνο το κινητό του ότι και να του γράψει θα το χάψει
ο έρωτας τους νέους δεν τους συγκινεί και μαίνονται σαν λύκοι
τα οράματα τους τα σκέπασε η Έριδα και η λήθη
Κώνειο στον σοφότατο έδωσε Σωκράτη
ωμό χταπόδι στο Διογένη να φάει για να τα τινάξει
τον Αισχύλο εξ ουρανού τον χτύπησε χελώνα
ο αετός την άφησε να πέσει στου άτυχου το σώμα
ο Σοφοκλής τρώγοντας σταφύλι πνίγηκε από μιά ρόγα
τον Ευριπίδη άγρια σκυλιά στη Μακεδονία τον ξεσκίσαν
και τον Όμηρος να πεθάνει από πείνα τον αφήσαν
Ο άνθρωπος ζώον ατελές μόνο η λογική τον σώζει
χωρίς αυτή θα είχε εξαφανιστεί και συνεχώς παίζει
τον Καραγκιόζη και ο ανίκανος πολιτικός τον περιπαίζει(17/9/24)
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ