ΠΙΝΔΑΡΟΣ:  Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Ο μεγαλύτερος λυρικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδος. Γεννήθηκε το 522 π.Χ. στις Κυνός Κεφαλές των Θηβών και ήταν υιός του Δαϊφάντου και της Κλεοδίκης. Είχε σαν δασκάλους, στη μουσική τους Αθηναίους Αγαθοκλέα και Απολλόδωρο, στη δε ποιητική τέχνη την Μύρτιδα.Η περηφάνια του Πινδάρου είναι ασύγκριτη , όσο σεμνός ή ακόμα και ταπεινός είναι ο λόγος του . Τότε οι ποιητές ήταν ισότιμοι με τους βασιλείς και αυτό το γνώριζε ο Πίνδαρος. Οι τελευταίοι το μεγαλείο τους το χρωστούσαν στους ποιητές , τώρα το χρωστάνε στα ΜΜΕ. Το κινητό του καθενός μεταφέρει και ενσαρκώνει το  «ωραιότερο ποίημα» της εποχής μας!!

Ο Πίνδαρος κρατώντας την ανεξαρτησία του ύμνησε τους τρανούς της εποχής , όπως τον Ιέρωνα και Θήρωνα ανθρώπους μεγάλης ολκής, οι οποίοι επιζητούσαν να δοξάσουν την Πολιτεία τους αλλά να δοξαστούν και οι ίδιοι. Σήμερα αν γράψεις κάτι καλό για τον ηγέτη δέχεσαι την κριτική και χαρακτηρισμούς ότι έγινες «κομματόσκυλο», χωρίς να μπορούν να διακρίνουν ότι ο έπαινος αφορά κάτι καλό που έκανε ο ηγέτης , αλλά και  την 4ετή  διακυβέρνηση του εν τω συνόλω της  Στο παρελθόν έχουν δεχθεί δριμιές κριτικές για κακές τους επιλογές.

Προσωπικά, επαίνεσα την διακυβέρνηση Μητσοτάκη της  παρελθούσης  τετραετίας,  και ιδιαίτερα  τους Υπουργούς ΔένδιαΠιερακάκη και τ. Υπουργό  Παναγιωτόπουλο για το θετικότατο έργο τους ,συγκρίνοντας την με την ολέθρια περίοδο Σύριζα. Το κυριότερο κριτήριο μου ήταν αυτό της Ασφάλειας και Άμυνας της χώρας έναντι του ελογχεύοντος ύπουλου γείτονα μας  και ζήτησα εκ μέρους της κοινής γνώμης περισσότερα: Όπως  ο κ. Μητσοτάκης μείνει ακλόνητος και  μη υποκύψει σε πιέσεις για παράδοση εθνικού εδάφους και εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και στο λίαν κρίσιμο θέμα της Μετανάστευσης και της ακρίβειας που πρέπει να τα προσέξει.

 Οι ποιητές είναι σκόπιμο  να ασκούν κριτική στην  Εξουσία, αλλά  ναέχουν και το θάρρος  να την επαινούν  και τα καλά της έργα

Ο Πίνδαρος εγκωμίασε πολύ την εξουσία , αλλά και απαίτησε πολλά . Εξυμνώντας ο ποιητής τους άρχοντες προσπαθεί να τους εμβάλλει έργο που το θεωρεί ώς ευεργετικό για την Πολιτεία και ουδείς πολιτικός αξιώνεται να το αναλάβει λόγω φόβου, νωθρότητας,  ή «πολιτικού κόστους»  ;

Ο ποιητής ενθαρρύνει τον ηγέτη λέγοντας ότι η λαϊκή εντολή τον καλεί και η  ευημερία  του λαού, θα είναι το μεγαλύτερο δώρο για τον ηγέτη. Ο Πίνδαρος επικαλείτο και την προστασία του θείου η οποία απλώνεται επάνω στον ηγέτη . «Μη ξεχνάς» λέγει στον Αρκεσίλαο βασιλιά της Κυρήνης: «πως ότι σούλαχε στο θεό το χρωστάς. Στην ουσία η ευτυχία των μεγάλων δεν διαρκεί παρά όσο εδράζεται στο φόβο του Θεού και στην τήρηση της Δικαιοσύνης» » (Η Κυρήνη βρίσκεται στην  Κυρηναϊκή της  Λιβύης όπου η αρχαία πόλη –φάντασμα)  

Ο ποιητής ενεργεί σαν «προφήτης»  Με βάση τα παρόντα και τα παρελθόντα- όταν μάλιστα τα έχει βιώσει-  βλέπει τα μελλούμενα και προειδοποιεί σαν  «προφήτης». Συχνά δείχνει αισιόδοξος και λόγω χαρακτήρος των ποιητών να βλέπουν τη θετική τους όψη , αλλά και για να μην αποθαρρύνει τους πολίτες.  Σαν τέτοιος έχει το δικαίωμα να είναι απαιτητικός από τον άρχοντα , και να μη «γλύφει» τους πολίτες, αλλά  να   καυτηριάζει τα δομικά τους ελαττώματα( σαράκι του διχασμού, έλλειψη αρετής, μισαλλοδοξία, παραβίαση των νόμων κ.α)

Ο   Πίνδαρος  απαιτούσε την εφαρμογή των αρετών  του παλιού αριστοκρατικού  κώδικα ήτοι:  ΔικαιοσύνηΕυθύτηταΓενναιοδωρία, και μαζί ο σεβασμός του λαού, ή ήπια μεταχείριση αυτών που κυβερνάει και που είναι όχι « υπήκοοι» του αλλά συμπολίτες του. Εκείνο όμως που πάνω απ’ όλα απαιτεί είναι το θάρρος στη δυστυχία και όχι λιγότερο δύσκολη αρετή, την εγκράτεια μέσα στην ευτυχία(ταπεινοφροσύνη και μέτρον) κάτι που τονίζει ο κ. Μητσοτάκης

Οι άρχοντες δίνουν το παράδειγμα Εδώ είναι που τα χαλάνε τόσο οι άρχοντες, όσο και οι αρχόμενοι. Και βέβαια οι άρχοντες δίνουν το παράδειγμα στο λαό άρα έχουν  αυξημένη  ευθύνη. Η έλλειψη εγκράτειας και μέτρου  όταν θεωρούσαμε ότι είμαστε «πλούσιοι» επί Πασόκ και όχι μόνον. Τότε  σπαταλούσαν  χωρίς φρόνηση ,  χρέωσαν δυσβάστακτα τη χώρα και φθάσαμε τελικά στα καταστρεπτικά και εξευτελιστικά Μνημόνια.  Ένα μικρό  παρόμοιο σύνδρομο υπέστημεν  πρόσφατα με την αύξηση του τουριστικού ρεύματος και την  ιλιγγιώδη  αύξηση των τιμών,  με αποτέλεσμα την άμεση κάμψη του τουριστικού ρεύματος  , την δυσφήμηση της χώρας και τις διαμαρτυρίες του λαού για την δυσβάστακτη ακρίβεια.

Σήμερα οι ποιητές  ουδεμία έχουν αξία. Ακόμη και ένας λαθρομετανάστης για την εργασία του  πληρώνεται με το νέο νόμο  8 Ε την ώρα και μάλιστα αφορολόγητα μαύρα- κατάμαυρα. Η πρωτοτυπία των  ποιητών  στην Ελλάδα είναι η εξής: Όχι μόνο δεν πληρώνονται  για την προσφορά τους- θεωρούμενοι από το κράτος  σαν εντελώς  άχρηστοι ή και επικίνδυνοι – σιωπηρώς   στους «λοξούς» που θέλουν να βγάλουν τα έργα τους-   «επιβάλλει» το ευκαταφρόνητο « πρόστιμο»  μερικών εκατοντάδων ή και χιλιάδων  ευρώ για την έκδοση    Χρήματα όμως μοιράζονται αφειδώς από το Υπουργείο Πολιτισμού, με εξαίρεση τους ποιητές και λογοτέχνες που ‘βράζουν στο ζουμί τους’

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *