ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Τελικά τι  ήταν  η 92χρονη ζωή μου ;

ιδού ο   απολογισμός εκ βάθους   ψυχής μου:

ένα ταξίδι που  σύντομα στο τέλος φτάνει

όμως εδώ δεν τελειώνει

απλώς η φύση  άλλο  ταξίδι ετοιμάζει

δεν μας το φανερώνει

όπως είπε ο Ηράκλειτος: «πράματα και

θάματα θα δούμε»

που τώρα δε μπορούμε ούτε να τα  φανταστούμε

Τώρα τελειώνει τούτο το ταξίδι

καθώς στον τελευταίο  σταθμό  το  τρένο   προσέγγιζει

νέο τρένο αναμένει στην αποβάθρα στο σκοτάδι

καθώς ο κορωνοιός  απειλεί  να μας πάρει

ως την αιωνιότητα  τούτο το έργο θα  κυλάει

ύλη και ενέργεια μας εσαεί θα κουβαλάει

που αλλού αυτή  να πάει;

ένα το σύμπαν και όλους μας χωράει

Άγνωστο στους θνητούς  εκείνο  το ταξίδι

όσο χρήμα και αν έχεις  εκει δεν αξίζει

εισιτήριο μόνο ο παπάς εδώ   ζητάει

ο ψυχοπομπός Ερμής  δωρεάν   σε  πάει

μαζί σου τίποτα δεν θα πάρεις

σαν τον άμμο της θάλασσας

άχρηστα όσα έχεις  στο συρτάρι

Στο    μακρινό ταξίδι    πλούτος

και δόξα  δεν θα σου χρησιμεύσει

μόνο η ενάρετη ψυχή θα σε συνοδεύσει

με αυτή παρέα  θα ουρανοπλεύσεις

Η μόνη στη βαλίτσα αποσκευή σου   η ψυχή σου

«νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν»  πριν από την επιβίβαση

κάνε την κάθαρση   σου

Όταν γεράσεις  φίλοι και γνωστοί  έχουν  αποδημήσει

η ωραία σου ζήση δεν θα ξαναγυρίσει

μελαγχολείς να βλέπεις τις παλαιές φωτογραφίες

να διαβάζεις των συναδέλφων  τις κηδείες

κάλλιο νάσαι πεζοπόρος παρά στο σπίτι καθηλωμένος

ή  σε νοσοκομειακό  θάλαμο διασωληνωμένος

ευτυχής αν  λειτουργεί το λογικό σου  ,

ικανός να οδηγείς το αυτοκίνητο σου

νάχεις  και   μνημοσύνη

ώστε σαν άνθρωπος να λειτουργείς

με επάρκεια και σωφροσύνη

να   έχεις ζήλο  για ζωή ορθός και όχι στην κλίνη

Κάθε λεπτό η εντροπία μας αλλάζει

κάτι μέσα μας πεθαίνει

μόνο η ψυχή μας ως το τέλος  άφθαρτη μένει

όλα τα επιθυμεί και όλα τα υπομένει

αν   την κρατήσουμε καθαρή  εν γένει

κανείς   τον  « καθημερινό  θάνατο» δεν τον καταλαβαίνει

Η φύση φροντίζει να μην πονάμε

και όταν η ώρα φθάσει  άφοβα στο τούνελ προχωράμε

ισχυρή ναρκωτική δόση θα σου δώσει

πόνο   δεν θα νοιώσεις

Επομένως ο θάνατος   μη σε φοβίζει

η φύση την ανανέωση της με το χαμό σου διαιωνίζει

Το ταξίδι   με τον θάνατο ποτέ δεν τελειώνει

λειτουργικά η φύση  μας  αλώνει

η Ερις   χωρίζει και  ο Έρωτας   ενώνει

μόνο ο άνθρωπος  ενεργεί μηχανικά

η συμπαντική  αρμονία τον  θολώνει

Η μέτρηση του χρόνου  μέθοδος απατηλή

στο σύμπαν χρόνος δεν υπάρχει

μόνο    «πάντων ροή και  αλλαγή»

ίδια ισχύουν και στην μετά θάνατον «ζωή»

όταν κατεβαίνουμε στον  Αδη

νέα αποστολή στην υλοενέργεια

η θεία πρόνοια ετοιμάζει

άεργο τίποτα στο σύμπαν δεν μένει

στο τέλος  νέα αποστολή  μας περιμένει

το νέο τρένο   στις τροχιές  της αιωνιότητας  κυλάει

η φύση είναι στοργική και μας αγαπάει

καθώς μας αλλάζει δεν μας σκοτώνει ούτε  μας πονάει

ο θάνατος δεν πρέπει να μας τρομάζει

καθώς γερνάμε τον ζούμε καθημερινώς και τον προσπερνάμε

γιαυτο κάθε Πρωτοχρονιά και  Λαμπρή το γλεντάμε

την ανάσταση του Ηλειου και την άνοδο της Περσεφόνης

τη θραύση των δεσμών μας που μας σκλαβώνει

Το μόνο που ως τώρα έχω αποκομίσει

απο της ζωής το ταξίδι οι αναμνήσεις

και τα έργα που πίσω σου θα αφήσεις

καθώς τα υπάρχοντα σου δεν τα ορίζεις

Σαν τον «μπακάλη» του παλιού καιρού

στο τέλος κάθεσαι και τα  υπολογίζεις:

κέρδη και ζημίες και οι χαμένες ευκαιρίες

πόσα καλά πόσα κακά έπραξες και αστοχίες;

αυτά μπόρεσα και αυτά έφτιασα με προσωπικές θυσίες

στο «συμπαντοφυλακείο» γραμμένα  του Διός

και στη συνείδηση του καθενός

αρκεί ευθαρσώς    να κάνεις τον απολογισμό

Και τώρα αυτό που  απόμεινε η Αγάπη  της οικογένειας

αυτού του «ιερού  θεσμού»

να τον αποδημήσουν  πάνε δια του «πολυπολιτισμού»

με «ομοφυλική παθογένεια»

οι ψυχανώμαλοι   μηδενιστές της  αγελαίας α-γένειας

να δημιουργήσουν   με  ευκολία τη νέα Βαβυλωνία

καταστρέφουν και την Παιδεία

ο φυσιο-λογικός άνθρωπος στη ψυχοπνευματική τους  αγυρτεία  τους φέρνει δυσκολία

Τελικά, η Καλοσύνη εκείνη που μένει

και  του Πυθαγόρα η  τετραμερής Φιλία

«στους θεούς τη Φύση τον Άνθρωπο και μεταξύ  τους»

η μακροζωία    πλούσιες εμπειρία σου χαρίζει

το πνεύμα  με  φρέσκιες ιδέες το εμπλουτίζει

το δρόμο  ιχνηλατούμε πως να πορευτούμε

το «ωραίο και αληθινό» να ερωτευτούμε

Με αξιοπρέπεια και εθνική ανεξαρτησία να ζήσουμε

τον πολιτισμό να  εμπλουτίσουμε

ενάρετους διαδόχους να αφήσουμε

καλά να κάνουμε και όρθιοι να τελευτήσουμε

έτσι την αιωνιότητα με  «ιερό δέος» ατενίζουμε

τον  ιστορικό  Ενιαυτό 2021 με αισιοδοξία καλωσορίζουμε

την Ελληνική Επανάσταση 1821 με σεβασμό τη χαιρετίζουμε

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΥΓΙΑΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ-ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ  ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ

Αμφικτύων

2/1/ 2021

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *