ΚΡΟΝΟΛΗΡΟΙ ΤΡΙΠΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Έφαγαν τη ζωή με μυτερό κουτάλι

Στην εποχή των απότομων αλλαγών και της παραζάλης

Τότε   ξεκίνησε η τεχνολογική κραιπάλη  από το ξύλινο αλέτρι και το λυχνάρι  στου υπολογιστή φθάσαμε τη χάρη και στο φεγγάρι

Κανείς δεν   σήκωσε σ’ αυτούς τα βάρη

Το  φορτίο  από την πλάτη να τους πάρει

Δύσκολη και η  επαγγελματική   σκυτάλη

Τους συναγερμούς με το χέρι στη σκανδάλη

Όπου διατάζει η πατρίς ακόμη και στο θάνατο  θα  πάει  

Σκληρό αγώνα έχουν κάνει και βιοπάλη

τώρα  ελάχιστοι έμειναν  «Κρονόληροι»   πολύ μεγάλοι

Κανείς  δε βρέθηκε να τους ξαλαφρώσει

Γιατί αν το  δέχονταν  τον αγώνα τους  θα είχαν προδώσει

Και τώρα στα στερνά τους θα   είχαν μετανιώσει

Ότι έκαναν με το σπαθί τους  και με την κούτρα τη δική τους

Καλά και  κακά δεν έχει σημασία η ζωή ένα ταξίδι μια εμπειρία

Και αυτοί έπιασαν την ευκαιρία και ρούφηξαν της ζωής την ουσία

Η  ζωή τους ξεκίνησε ομαλότατα

Πριν γίνουν νεανίες  όλα έγιναν  αλλιώτικα Πόλεμος , Κατοχή , Εμφύλιος

Εκείνοι  θέση δεν είχανε   κάτω από τον Ήλιο

στα τραμ σαν σαλτιμπάγκοι σκαρφαλωμένοι

 ή με τις κατσίκες στα βουνά ανεβασμένοι

η χώρα  από τους Ναζί τότε  σκλαβωμένη

Έκτοτε η  εποχή  εκείνη μέσα τους μένει στοιχειωμένη

Όπου κι’ αν  βρεθούν   ότι κι’ αν σκεφθούν

η εικόνα της Κατοχής  τους   φωτίζει

Η απόλαυση έκτοτε και η  καλοπέραση δεν τους   εγγίζει

Λες και κλέβουν το φαΐ από κάποιο σπίτι τη λιτότητα  έβαλαν υποθήκη

Δεν μπορούν  στις υπερβολές να   συνεργήσουν

Όποιος έζησε την εποχή εκείνη

ελεύθερος πολιορκημένος έχει γίνει

όταν βλέπει τη σπατάλη το μυαλό του θολώνει

η εποχή της πείνας   τον κυκλώνει

κάποιο παιδάκι ακόμη «πεινάω» μουρμουρίζει

 η Παλαιστίνια μάνα το άψυχο  κορμάκι του  στολίζει

Τότε υπεράνω όλων ήταν η  γλυκιά πατρίδα

σήμερα όλα παίζονται στην  υλική  παρτίδα

Η  προστασία της πατρίδας  το  υπέρτατο   χρέος

Τις αλύτρωτες πατρίδες τραγουδούσαμε  με δέος

σήμερα υπεράνω όλων  το ατομικό συμφέρον

Χωρίς το χρήμα ο βίος… Δεν έχει ενδιαφέρον

Εκείνοι είχαν  όραμα και ελπίδα  Κύπρο και Βόρειο Ήπειρο

να ενώσουν με την πατρίδα

Αν όμως ήταν τραγουδοποιοί θα τους είχαν τιμήσει εκείνοι του γένους εραστές και της πατρίδος μαχητές  τους έχουν  αγνοήσει

Σήμερα τα οράματα    έχουν   ξεθωριάσει    η Κλιματική Αλλαγή   και ο Πυρηνική απειλή    τη Γη  πάει  να   κάψει

Εκείνοι την   ψυχή  τους  κράτησαν   αγνή  μέσα στων πολέμων  το καμίνι

χάριν της ηδονής δε διέπραξαν Ύβρη  σε  γυνή ή σε παιδί την εποχή εκείνη

τώρα  η γυναικοκτονία, παιδοκτονία  έχουν    θρασέψει

η βία το έγκλημα  και η  αναρχία τις κοινωνίες έχουν κυριεύσει

Με την άθλια  υποκουλτούρα των WOKE  σαν  εμπροσθοφυλακή

Πριν το υπερκράτος του «Μεγάλου Αδελφού» επιβληθεί

 Σαν «ιππότες»    τώρα  φεύγουν με το κεφάλι ψηλά

Μόνο για τον Πλούτωνα οβολό κράτησαν  για  μεταφορικά

Φεύγουν με τη θλίψη η  Ελλάδα   οιωνοί  «προτεκτοράτο»;

Φοβικοί   ηγέτες   προσκυνούν το  εγκληματικό ισλαμοφασιστικό   κράτος

Μεριάστε να διαβούν οι τελευταίοι  της  τριπλής εποχής

Γεωργικής, Βιομηχανικής και Πληροφορικής

στο πετσί τους “Ελευθερία”  χαραγμένη   και «Πατρίς»

Τελευταίοι των «Μοϊκανών» άλλη γενιά με τέτοιο προνόμιο δεν πρόκειται να  εμφανιστεί!!! ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ (7/9/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
https://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *