γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Οι γιατροί Παίων και Ασκληπιός ανάγονται στα βάθη της Ελληνικής προϊστορίας, δηλαδή 35.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα. Ο Ιπποκράτης και Γαληνός είναι γιατροί της ιστορικής περιόδου . Ο Παίων που μας είναι ελάχιστα γνωστός ήταν γιατρός των θεών. Γιατρός των θεών όμως ήταν και ο Απόλλωνας . Για αυτό συχνά τους θεωρούσαν σαν το ίδιο πρόσωπο. Ο Ησίοδος ξεκαθαρίζει το θέμα γράφων:
α/ Ο Φοίβος Απόλλων με την ιατρική του σώζει από το θάνατο.
Ο Ασκληπιός ήταν γιός του Απόλλωνα και της Κορωνίδος . Ο πατέρας της Φλεγύας αγνωόντας τον έρωτα του Απόλλωνα προς την θυγατέρα του Κορωνίδα την έδωσε στον Ισχύ γιό του Ελάτου. Το νέο του γάμου της Κορωνίδος με τον Ισχύ διαμήνυσε ο λευκός τότε Κόραξ στον Απόλλωνα και ο Απόλλων επειδή ο Κόραξ έγινε άγγελος κακών ειδήσεων του άλλαξε το χρώμα και από λευκό τον εκανε μαύρο. Την άπιστη Κορωνίδα ετόξευσε ο Απόλλων ή η Αρτεμις και έλαβε το βρέφος το οποίον παρέδωσε στο γιατρό Χείρωνα στο Πήλιον να το αναθρέψει. Κατ’ άλλους ο πατέρας της Φλεγύας ερχόμενος στην Πελοπόννησο με την έγγυο Κορωνίδα γέννησε μυστικά το βρέφος στην Επίδαυρο , το έρριψε στο Μύρτιον όπως τότε απεκαλείτο το πέλαγος (ύστερα το μετανόμασαν Τιτθείο) . Εκεί ετρέφετο από μια κατσίκα και ένας σκύλος το φύλαγε έως ότου ο ποιμένας Αρεσθάνας όταν το βρήκε όρμησε να το σκοτώσει . Τότε το βρέφος έλαμψε σαν αστραπή και απέτρεψε την θανάτωση του. Το ανέλαβε μια γυναίκα ονόματι Τριγώνα στην Θελπουσία πλησίον του Ιερού του Ασκληπιού. Φιλονίκησαν για την μητέρα του αν ήταν η Κορωνίδα ή η Αλσινόη καθώς και για τον τόπο γεννήσεως του, αν δηλαδή γεννήθηκε στην Επίδαυρο , την Αρκαδία ή στη Μεσσηνία. Το γρίφο έλυσε το Μαντείο των Δελφών το οποίο με χρησμό είπε ότι παιδί ήταν της Κορωνίδος και γεννήθηκε στην Επίδαυρο. Έτσι ο Ασκληπιός ονομάστηκε και Επιδαύριος γιός του Απόλλωνα και της Κορωνίδας.
β/ Ο Παίων με τα φάρμακα του σώζει από το θάνατο
Ο Όμηρος λέγει όλους τους γιατρούς απογόνους του Παίωνος. Η ετυμηγορία του ονόματος του σημαίνει ιατρό εκ του « παίω-θεραπεύω» εξ’ ου και «παιονείον=ιατρείον. Ο Όμηρος φυσικό ιατρό των θεών εννοεί το καθαρό και υγιές περιβάλλον, αυτό που σήμερα έχουμε παγκοσμίως καταντήσει σωστή χαβούζα αποβλήτων και πάσης φύσεως δηλητηριωδών αερίων. Μέσα σε υγιές και καθαρό περιβάλλον ο οργανισμός δεν νοσεί και οι νοσούντες , βρίσκουν την φυσική δύναμη και ενέργεια για να θεραπευτούν . ( Ας απολογηθούν στον Παίωνα οι Φαρμακευτικές εταιρείες και οι μεγαλογιατροί οι οποίοι δεν μας είπαν όλη την αλήθεια για τα εμβόλια Covid-19. Αυτά υπήρξαν μεν λίαν κερδοφόρα για τις φαρμακευτικές , αλλά ακόμη διάχυτη είναι η άποψη ότι δεν ήταν όντως αποτελεσματικά και συχνά ήταν και επιβλαβή. Η σκιά ακόμη πλανάται μέχρις ότου σκεπαστεί από κάποια άλλη πανδημία που ίσως αποβεί περισσότερο θανατηφόρα)
Η πρώτη στον κόσμο Ιατρική Σχολή του Χείρωνα Από τον φιλόσοφο και σπουδαίο γιατρό Χείρωνα διδάχτηκε την ιατρική, χειρουργική και κυνηγετική και έγινε άριστος γιατρός ώστε ανάστησε ακόμη και νεκρούς. Από το αίμα της Γοργόνας που είχε λάβει από την Αθηνά από μεν δεξιό μέρος χυθέν αίμα χρησιμοποιούσε προς σωτηρίαν των ασθενών , εκ του αριστερού δε για την καταστροφή του ανθρώπου’. Τις ασθένειες θεράπευε δια των επωδών δηλαδή έκανε χρήση της μουσικοθεραπείας (θα γράψουμε σε άλλο δημοσίευμα σχετικά με αυτό) επίσης θεράπευε δια τομής , καυσίματος , χόρτων , διαίτης , καθαρισμού, εμπλάστρων και άλλων όσα χρειάζονταν. Κατόπιν τούτου φοβήθηκε ο Ζευς μήπως με την τέχνη του καταστήσει αθανάτους τους ανθρώπους και καταφρονήσουν τους θεούς και γι’ αυτό τον κεραύνωσε. Κατ’ άλλους ο Πλούτων παρεκάλεσε το Δία να τον κεραυνώσει , επειδή θεράπευσε πολλούς ακόμη και νεκρούς και του έπαιρνε την «πελατεία» Έλαβε γυναίκα την Ηπιώνη αγνώστων γονέων και γέννησε τον Μαχάωνα και Ποδαλείριο, οι οποίοι έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και σχημάτισαν το πρώτο Στρατιωτικό Υγειονομικό Σώμα προσφέροντες μεγάλη βοήθεια στην περίθαλψη των τραυματιών. Αλλοι ονόμασαν τη γυναίκα του Υγεία, και αλληγορούν τις θυγατέρες του με τα ονόματα Ιασώ , Πανάκεια κ.α
Ασκληπιός: Τιμήθηκε σαν θεός Παντού στον τότε γνωστό κόσμο τιμήθηκε σαν θεός , του έκτισαν ναούς και άλλα ιερά , ονόμασαν τα κέντρα θεραπείας «Ασκληπεία» και γιόρταζαν αυτόν στην Επίδαυρο , στο Ασκληπείο του. Είχαν ιερά αυτού ζώα και πτηνά τους ‘ αλεκτρύονες’ (αλέκτωρ=κόκορας) τους όφεις , τις αίγες , τις γλαύκες(κουκουβάγιες) και θυσίαζαν προς τιμήν του ταύρους, χοίρους και πρόβατα. Η λατρεία του αρχικά γινόταν στην Επίδαυρο, βραδύτερον ήλθε και στην Αθήνα΄. Όταν κάποιος Περγαμηνός ονόματι Αρχίας τραυματίστηκε στο κυνήγι ήλθε και θεραπεύτηκε στην Επίδαυρο , μετέφερε την λατρεία και στην Πέργαμο( Και τώρα οι άθλιοι τούρκοι ξεναγοί λένε στους τουρίστες ότι η Πέργαμμος Εφεσσος κλπ ήταν Ρωμαικές πόλεις και τα εκεί αρχαία. Βέβαια διαταγές του καθεστώτος εκτελούν ) Από εκεί μεταδόθηκε στους Σμυρναίους και ξαπλώθηκε σε όλο το χώρο της Εγγύς Ανατολής και στην Αίγυπτο. Τη λατρεία και την τέχνη του Ασκληπειού ζήτησαν επειγόντως και οι Ρωμαίοι με πρεσβείαν στην Επίδαυρο διότι έπασχαν από κάποια νόσο που τους είχε προξενήσει κατάθλίψη. Του έκτισαν και ναό στο σημείο που χάθηκε ο όφις τον οποίον τους είχαν δώσει οι ιερείς του Ασκληπειού της Επιδαύρου
Τον ζωγράφιζαν επί θρόνου καθήμενον με ράβδο ανα χείρας και όφιν κρατούντα, στεφανωμένο με δάφνη. Κοντά του να έχει σκύλο και κόκορα, με στολή γιατρού και ιατρικά εργαλεία μπροστά του. Οι διάφορες πόλεις τον είχαν βάλει και στα μεταλλικά νομίασματα συχνά με γενειάδα, διότι έλεγαν ότι ο γιατρός δεν πρέπει να είναι νέος όταν επιχειρεί θεραπεία αλλά γέρων ώστε να γνωρίζει καλώς τη θεωρία και την πράξη. Ασφαλώς, δεν έφερε στη ζωή νεκρούς αλλά ετοιμοθάνατους . Ο αλέκτωρ συμβολίζει την εγρήγορση που οφείλει να έχει ο γιατρός , ο όφις είναι σύμβολο φρονήσεως αλλά και ανανεώσεως του ασθενούς όπως ο όφις αλλάζει το δέρμα του, ενώ τέλος η κουκουβάγια και ο κόρακας είναι προμαντευτικά σύμβολα τα οποία δίνουν στο γιατρό προγνωστικά της θεραπείας του ασθενούς . Οι Λακεδαιμόνιοι τον λάτρευαν ως Αγλοόπην. Ανεξίκακον και Αρχαγέτην (αρχιγέτην) της τέχνης στο επίσημο ιερό της Τιθορέας .
Αυλώνιος Ασκληπιός. Αυτός είχει βωμό και στον Αυλώνα Μεσσηνίας (το σημερινό Σιδηρόκαστρον) . Δημαίνετος δε από τινος Δημαινέτου κτίσαντος τον ναόν. [Την αποκάλυψη της περίπου θέσεως έκανε ο ιστοριοδίφης και συγγραφέας-δημοσιογράφος Παναγιώτης Κωνσταντινίδης –Τριφύλιος στο ιστορικό-λαογραφικό βιβλίο του «Το Σιδερόκαστρο στην Ιστορία» 401π.Χ- 1980μ.Χ Αθήναι 1981. Η αλλαγή του αρχικού ονόματος από Αυλώνας σε Σιδηρόκαστρο είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν τα ίχνη του ναού του Αυλωνίου Ασκληπειού. Με την τεκμηρίωση της θέσεως του Σιδηροκάστρου ως αρχαίου Αυλώνα, βρέθηκε κατά προσέγγιση η θέση του ιερού .Διότι κατά τον Παν. Κωνσταντινίδη «Αρχαίος Αυλών» είναι φύσει και θέση και με τεκμήρια το Σιδερόκαστρο Μεσσηνίας. Ποτέ δεν έγινε στην περιοχή αρχαιολογική έρευνα, παρότι έχουν κατά καιρούς βρεθεί αρχαία αντικείμενα από γεωργούς ,τα οποία παρεδώθησαν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία .Και πράγματι η περιοχή αυτή έχει ένα υπέροχο υγιεινό κλίμα, κατεβάζει καθαρό αέρα ο αυχένας μεταξύ των δύο βουνών , διαθέτει πηγές με καθαρό νερό που ανανεώνει τον οργανισμό . Αυτά εξ ιδίας πείρας γιατί είναι το χωριό των προγόνων μου και έχω γνώση από βαριά ασθενείς που πήγαν στον Αυλώνα και ιάθηκαν ή βελτίωσαν την υγεία τους. Ο Παν. Κωνσταντινίδης(θείος μου και πνευματικός μου πατέρας γιατί έμεινα ορφανός στα 14 ) ο οποίος κατετάγη εθελοντής στο Εκστρατευτικό Σώμα της Μικράς Ασίας όπου αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και έμεινε επι διετίαν αιχμάλωτος κάτω από εξοντωτικές συνθήκες διαβίωσης, γύρισε δε με βαρύτατη φυματίωση(τελικού σταδίου) και με τις τελευταίες φάλαγγες των ποδιών του κομμένες λόγω κρυοπαγημάτων. Αυτός όχι μόνο ιάθηκε πηγαίνοντας τα καλοκαίρια στο Σιδηρόκαστρο(Αυλώνα) , αλλά και έζησε εν πλήρη υγεία ως τα 96 του χρόνια) (Συνεχίζεται)(18/5/24)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98