Αμφικτύων

sympan-2

tomos_a

tomos_b

tomos_c-1

tomos_d

tomos_e

Θυμάμαι κείνο το πρωινό
που χαρμόσυνα χτυπούσαν οι καμπάνες
χωρίς νάναι γιορτή και οι μάνες
στα μπαλκόνια «Πόλεμος, Πόλεμος»
σαν νάτανε γλέντι και γιορτή
ομιλίες, ζητωκραυγές της νίκης ιαχή , απότομα άλλαξε η ζωή
συσκότιση, σειρήνες Ιταλική από αέρος προσβολή
Εμείς πήγαμε σχολείο χωρίς βιβλία
ο γυμνασιάρχης εμπνευσμένη για το ΟΧΙ μας έκανε ομιλία
οι δάσκαλοι μας στα κέντρα έτρεξαν επιστράτευσης
έκτοτε η παιδεία κατ’ οίκον έγινε μάθησις
Θυμάμαι την μέρα της 28ης Οκτωβρίου
η ενδοξότερη ημέρα όλου μου του βίου
προκαταβολικά γιορτάσαμε τη νίκη
ξέφρενος ενθουσιασμός μας είχε όλους πλημμυρίσει
κανείς δεν σκέφθηκε για την ζωή του
για το συμφέρον του για το παιδί του
ούτε ότι ο πόλεμος αφάνισε την καλοπέραση του
στις Ένοπλες Δυνάμεις και στον ηγέτης η προσήλωση του
ενωμένοι όλοι μαζί του στην ιστορική στιγμή του
Ο Νικηφόρος τον πατέρα μου αποχαιρετά
«νικητής και τροπαιούχος» του λέει εκείνος λακωνικά
δεν πέρασαν λίγες βδομάδες και σήματα πήραμε λιγρά
«ο Νικηφόρος… έπεσε μαχόμενος ηρωικά
στο ύψωμα Ιβάν στην Κορυτσά»
Τρία χρόνια μετά τον ήρωα του 1912- 13
με χρυσά αριστεία ανδρείας
Γερμανικό πολυβόλο τον θερίζει
στο Σιδηρόκαστρο Τριφυλίας
και αφήνει πέντε παιδιά ορφανά
χρόνια τραγικά που και να τα σκέπτεσαι δακρύζεις
Θυμάμαι το Έπος του 40’ και το παραλήρημα της Νίκης
εκείνη την τιτανομαχία πώς να την λησμονήσεις;
η δόξα σφιχταγκαλιασμένη με τη λευτεριά
στον κόσμο καταυγάζει η Ελληνική Εποποιία και παλικαριά
Οι σύμμαχοι αγνώμονες άλλη μια φορά στα δίκαια μας
διχόνοια και μίσος έσπειραν στο λαό
οι Γερμανοί θυμούνται τα δανεικά τα δικά τους
όχι όμως τα δικά μας, έστι δίκης οφθαλμός ός τα πάνθ΄όρα!!
τιμή και δόξα στην ηρωική του 40’ γενιά

Γυναίκες του Δυρού με τα δρεπάνια
του Μπραίμη τσακίσατε τα γιαταγάνια
και οι μικρομάνες στο Κάστρο της Κυπαρισσίας
με τα μώρα στην αγκαλιά
το βάραθρο προτιμήσατε
παρά του Μπραϊμη τη δουλεία
τώρα ο Μπραίμης εισβάλλει χωρίς σπαθιά
με… τυμπανοκρουσία
Σας πρέπει δόξα για την αυτοθυσία
και αριστείο ανδρείας. Από ποια όμως Πολιτεία;
την μητέρα της Ύβρεως και Αν-αιδείας;
Αντί για παιάνες λευτεριάς και μεγαλοσύνης
των γυναικών εκείνων άσβεστη να μείνει η μνήμη
με αίσχος και ντροπή τη νιότη μας σφαγιάζουν
και με ψυχοφθόρα τερατουργήματα την βιάζουν
Κάνουν παρά φύση έκφυλα τα παιδιά
ανώμαλα, ερμαφρόδυτα και «πουσταριά»
όλα για τον πρωκτό και τις ομοφυλικές στύσεις
ποιος μωρέ σε τούτη τη χώρα θα τεκνοποιήσει;
τη φύση βιάζετε και τα χρηστά ήθη
για να μας αποσπάσετε από την
τραγική μας κρίση
Ο έφηβος σε “γυναίκα” να μεταλλαχθεί
και στη λεσβία ανδρικό μόριο να πεταχτεί
στα δέκα πέντε πώς να το αποφασίσει;
οι «οπισθογλέντηδες» της Βουλής στο «λοατκι»
έχουν προσχωρήσει
τώρα και την υιοθεσία θα τους νομοθετήσουν
και ‘φούντα’ με παράβολο
την αγορά θα πλημμυρίσουν
Ο Σόρος έδωσε εντολή
η χώρα των ανδρειωμένων
«ανθρώπισσα» και ανώμαλη να γενεί
του Ιανού να βάλει μάσκα
γονυπετής για το ξεροκόμματο
ο Ελλην να λαθροβιεί
και συνεχώς να κάνει «χάσκα»
Βολευτές, «συκιές», «λούγκρες» και «μπινέδες»
κενοί και επικίνδυνοι σαν μολυσματικοί
γκαζοτενεκέδες
των ξένων όντας μεταπράτες
τη χώρα παρέδωσαν στους λαθρομετανάστες
μετανάστες και οι Έλληνες πάνε σε ξένες χώρες
κρίσιμες για τον Ελληνισμό τούτες οι ώρες
Την Ελλάδα πάνε να μας αρπάξουν ;
ξεσηκωθείτε Έλληνες πριν μας ακρωτηριάσουν
πιάστε γυναίκες τα δρεπάνια
κόφτε τα μόρια των έκφυλων πολιτικών
και στείλτε τους στα Τάρταρα και στην αφάνεια
Και σεις γενναίοι μαχητές στο Αιγαίο
στους τουρκομογγόλους να προξενείτε
τρόμο και δέος
τις Ένοπλες Δυνάμεις ισχυρές να διατηρούμε
τη χώρα να ελευθερώσουμε
και να αναπτυχθούμε

Ανάπτυξη ακούμε
και ανάπτυξη δεν βλέπουμε
τόσο που την ποθούμε
την σφίγγουμε και την καταστρέφουμε
«Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει
δέκα μέρες κοσκινίζει»
εδώ η χώρα έχει στεγνώσει
και τους επενδυτές πισωπλατίζει
Η πλουσιότερη στον κόσμο χώρα
δεν πάει να λιμοκτονεί
αν αχρείους ηγέτες δεν βγάζαμε ως τώρα
θα είχαμε προ πολλού αναπτυχθεί
Είναι και ο Έλληνας που δεν νογάει
το κοινό συμφέρον αγνοεί
ο καθείς την πάρτη του κοιτάει
και η χώρα ας καταποντιστεί
αρκεί αυτός έξω να τα βγάζει
με την φοροκλοπή
Τα ‘λεχάρια’ πεινασμένα
και οι 300 πέφτουν στο παχνί
τον κολλητό του προωθεί ο καθένας
η χώρα ας ρημάξει και ας χαθεί
ο λαός πάντα πληρώνει τα σπασμένα
δεν τους νοιάζει κι’ αν δεινοπαθεί
Τα κοράκια τρώνε πτώματα
οι χοίροι περιττώματα
οι ποντικοί τα περιτρίμματα
οι λαοί τα αιώνια θύματα
οι Έλληνες υπέρ του δέοντος
και οι πολιτικοί την μερίδα αρπάζουν
του λέοντος
Αν δεν πέσει μίζα
η μηχανή δυσλειτουργεί
τότε μπλοκάρει μια βαλβίδα
και η ανάπτυξη καρκινοβατεί
κάτι μου λέει Πελοπίδα
και νάρθει η ρημάδα … δεν θα την γευτείς
Κι’ ακαρτέρει κι’ ακαρτέρει
η ανάπτυξη ναρθεί
πάντα μνημόνια θα υποφέρεις
άσπρη μέρα δεν θα δεις
Όλοι με το χέρι απλωμένο
το πιάτο κατά γης με μάτι γουρλωμένο
για μίζα και για αρπαχτή
οι συμμορίτες οι πολιτικοί μας
όλοι στη γραμμή για το «κεχρί»
ο επενδυτής στέκει φοβισμένος
με το δεξί ή με το αριστερό στην λυκοφωλιά
να μπει ; και …αποχωρεί

Το «βαθύ λαρύγγι»
το παρακράτος που συνωμοτεί
ο όφις που μας περισφίγγει
η δημοκρατία υπολειτουργεί
ολιγαρχία και ψέμα ανθίζει
Νεοταξίτες , «Ιλλουμινάτους» και τιτλούχους
1% του παγκόσμιου πληθυσμού
50% κατέχουν του πλούτου
στην κορυφή καμιά 12ριά ερπετικοί γιγαντο-τραπεζίτες
οι περισσότεροι Οβριοί που μας ρυθμίζουνε τις τύχες
Στους λαούς ρίχτηκαν σαν πεινασμένοι γύπες
διεθνείς μεγαλο-απατεώνες και λωποδύτες
δουλικά τους οι ψεύτες πολιτικοί μας
του κατεστημένου λακέδες όχι δικοί μας
οι κοπρίτες
όλοι μαζί τα αρπάζουν και μας τρομάζουν
σαν μετεωρίτες που πλησιάζουν
Ψυχή τους το στρατιωτικοβιομηχανικό-
χρηματοπιστωτικό κατεστημένο
της «Wall Street» ο εξωπραγματικός κόσμος
ο ονειρεμένος δίχως αισθήματα καμωμένος
για τον βολεμένο
Το «βαθύ λαρύγγι»
από τους πολέμους βγάζει ξύγκι
μυριάδες κορμιά καταβροχθίζει
εξοπλισμούς τροφοδοτεί
το βιός μας ροκανίζει
Συρράξεις ξεκινά
πότε στο Βιετνάμ πότε στο Αφγανιστάν
συνεχώς τη Μέση Ανατολή λαμπαδιάζει
Ιράκ , Λιβύη και Συρία τις αδειάζει
και τους τζιχαντιστές αυτό τους βάζει
Τώρα κάτι ετοιμάζει στην Κορέα
τούτη η εκστρατεία η δευτέρα
ίσως αποβεί μοιραία και η τελευταία
αν την πυρηνική ανοίξουνε ομπρέλα!
Και εμείς σαν χαζοί απαθώς τους κοιτάμε
και ας μας χτυπάνε και ας πονάμε
τους ψηφίζουμε και τους …χειροκροτούμε
και στον Αδη αδιάβαστοι θα μπούμε
αναμένοντας πότε ο «τρελός» το κουμπί
θα πατήσει για να μας…. εξαφανίσει