ΚΑΣΤΩΡ ΚΑΙ  ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ(CASTOR AND POLIDEFKIS)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Το καλοκαίρι  ωρίμασε , οι ζέστες έσφιξαν και  παραλύουν την όρεξη για μεγάλα και σπουδαία, με μοναδική έγνοια την   φυγή από την πόλη και τα καθημερινά. Στο πνεύμα αυτό και η   στήλη του Αμφικτύωνα   θα παρέχει ύλη ευχάριστη χωρίς προβληματισμούς και διλήμματα . Σήμερα θα εξιστορήσω ένα ωραίο μύθο  για τον Κάστορα και Πολυδεύκη δοσμένο από τον μέγιστο λυρικό ποιητή Πίνδαρο:

Οι δίδυμοι αδελφοί   Κάστωρ και Πολυδεύκης  ζούσαν στη Σπάρτη.  Ο  Ιδας και Λυγκεύς κατάγονταν από τον Αφαρέα της Μεσσηνίας. Και τα δύο ζεύγη των διδύμων αδελφών κατάγονταν από επιφανείς οικογένειες της  Λακωνίας και Μεσσηνίας και  είχαν λάβει μέρος   στην Αργοναυτική Εκστρατεία στην Κολχίδα . Σπαρτιάτες και Μεσσήνιοι ήταν προαιώνιοι εχθροί. Κάποια ημέρα ο Ιδας και Λυγκεύς έβοσκαν τα πρόβατα τους στον Ταΰγετο και  ο Λυγκεύς  παρατηρώντας την Λακωνική πεδιάδα βλέπει τον Κάστορα που ξαπόσταινει στην κουφάλα μιας βελανιδιάς. Φωνάζει τον Ιδα . Τρέχουν και πιάνουν τον Κάστορα στον ύπνο. Ο Ιδας τον χτυπάει θανάσιμα με την λόγχη του. Εν τω μεταξύ ο Πολυδεύκης , ο μόνος από τους Διόσκουρους που ήταν γιός του Διός  και μόνος αθάνατος παίρνει στο κυνήγι τους φονιάδες . Τους προφταίνει σε ένα κοιμητήριο . Αυτοί για να τον αντιμετωπίσουν βγάζουν μια επιτύμβια στήλη που τυχαίνει να είναι του ίδιου του πατέρα τους. Χτυπούν κατάστηθα τον Πολυδεύκη.Ο ήρωας όμως μένει ασάλευτος και μπήγει το χάλκινο δόρυ του στο πλευρό του , ενώ ο Δίας προς δόξαν του γιού κατακεραυνώνει τον Ιδα

Τα δύο κουφάρια  κείτονται κάτω  στη γη και καίγονται μέσα στη μοναξιά . Ο Πολυδεύκης τρέχει στον αδελφό του . Ο Κάστωρ ανασαίνει ακόμα, όμως ο επιθανάτιος ρόγχος έχει κιόλας αρχίσει να τινάζει το κορμί του. Ο Πολυδεύκης ξεσπάει στο κλάμα . Ο πατέρας του είναι παντοδύναμος . Δε θα μπορούσε να σώσει τον πολυαγαπημένο του αδελφό , τον ακριβό του σύντροφο στο μόχθο;. Ικετεύει το Δία. Την να την κάνει τη ζωή χωρίς τον αδελφό αυτό;

Τότε ο Δίας παρουσιάζεται στο παιδί του . Πατέρας και γιός στέκονται πρόσωπο με πρόσωπο. Ο παντοδύναμος Θεός βάζει τον Πολυδεύκη μπρος σε μια δύσκολη επιλογή

« Είσαι γιός μου-του λέει με μια γλυκιά φωνή που ξαφνιάζει  –Σου δίνω λοιπόν το  ελεύθερο  να  διαλέξεις αν θέλεις απ’ τον θάνατο και τα μισητά τα γερατειά   να γλυτώσεις … έλα στον Όλυμπο να κατοικίσεις μ’ εμένα   με την Αθηνά κα με τον Άρη πούχει το μαύρο δόρυ . Είναι δικαίωμα σου. Αν πάλι προτιμάς του θνητού αδελφού σου τη ζωή να σώσεις , τότε να σμίξετε μαζί στις αντίνομές σας  τύχες και να περνάς τη μισή σου ζωή κάτω απ’ τη γη μαζί του, κι’ αυτός την άλλη μισή στο παλάτι το χρυσό τ’ ουρανού  μαζί σου»

Ο Πολυδεύκης δε διστάζει ούτε στιγμή . Τρέχει  και ανοίγει τα μάτια τα κλειστά του Κάστορα , ακούει τη φωνή του να ζωντανεύει. Εδώ πάνω στο παντοτινό συμφέρον κυριαρχεί η ευγένεια της ψυχής. Του πατέρα προς το γιό και του αδελφού προς τον αδελφό. Την τιμωρία των δολοφόνων για την ανόσια πράξη τους να βεβηλώσουν νεκροταφείο και μάλιστα την στήλη του πατέρα τους . Αξίζει να σημειωθεί τον χαρακτηρισμό του Διός για τα  γερατειά σαν μισητά , τα οποία παρά την πρόοδο του πολιτισμού δεν έπαυσαν να  γίνονται μισητότερα . Σας εύχομαι υγεία. Καλό και δροσερό καλοκαίρι(9/7/23)

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

  Η ΑΡΙΣΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΤΑ ΣΩΚΡΑΤΗ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 Στην συζήτηση του Σωκράτους με τον Πλάτωνα περί αρίστης Πολιτείας σημειώνουμε

τα κάτωθι, όπως τα έδωσε ο Πλάτων στον Τίμαιο(17c)

Το έχουμε καλά στο νού μας όλοι, Σωκράτη, όπως τα είπες:

Δεν ξεχωρίσαμε λοιπόν στην πόλη μας πρώτη την τάξη των Γεωργών  από την τάξη των Πολεμιστών; Ναι  Και αφού ορίσαμε για τον καθένα  το έργο που αρμόζει στη φύση του , ένα έργο για τον καθένα , μια τέχνη, είπαμε ότι αυτοί, που προ παντός έπρεπε να πολεμούν , είναι ανάκγκη και να αποτελούν τους Φύλακες της πόλεως , και μόνο αυτό, εναντίον   των εξωτερικών  ή εσωτερικών   εχθρών που θα τολμήσουν να βλάψουν την πόλη, να δικάζουν με πραότητα όσους βρίσκονται κάτω από την εξουσία τους  και που φύσει είναι φίλοι τους, και να δείχνονται ακαταμάχητοι εναντίον των εχθρών στα πεδιά των μαχών; Συμφωνώ απολύτως λέγει ο Σωκράτης

Και λέγαμε νομίζω ότι ο χαρακτήρας των Φυλάκων πρέπει να είναι αρκετά θυμοειδής(αψείς αυτό που λέμε «ζόρικοι» ) και ταυτόχρονα φιλόσοφος , για να μπορούν να είναι αντιστοίχως ανυποχώρητοι  στους εχθρούς και καλοσυνάτοι στους φίλους ; Ναι το είπαμε

Και για την ανατροφή . Δεν πρέπει να έχουν μορφωθεί με τη Γυμναστική  και τη Μουσική και όλα τα άλλα μαθήματα που αρμόζουν ; Βεβαιότατα

Και αφού λοιπόν ανατραφούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, λέγαμε σε κάποιο σημείο, ότι δεν πρέπει να έχουν ατομική ιδιοκτησία, ούτε χρυσάφι, ούτε ασήμι, ούτε κανένα οποιοδήποτε κτήμα, αλλά ως υπερασπιστές της πόλεως  να λαμβάνουν για την υπηρεσία τους ένα μισθό από τους πολίτες των οποίων εξασφαλίζουν τη σωτηρία , ένα μισθό που να επαρκεί για μια μετρημένη ζωή σώφρονος ανθρώπου και να τον ξοδεύουν από κοινού και να ζουν σε κοινόβιο ασκούμενοι πάντοτε στην αρετή, απαλλαγμένοι από οποιανδήποτε άλλη ασχολία; Και αυτά ειπώθηκαν έτσι ακριβώς.

Επίσης κάναμε λόγο (δεν  πάρθηκαν όμως οριστικές αποφάσεις)  και για τις γυναίκες , ότι δηλαδή πρέπει να διαμορφώσουμε το χαρακτήρα  και αυτών(δηλαδή των γυναικών) παρόμοιον με των ανδρών και όλα τα έργα που θα τους αναθέσουμε να είναι κοινά με τα έργα των ανδρών  και στον πόλεμο  και γενικώτερα στον τρόπο της ζωής; Και αυτά  έτσι ειπώθηκαν.

Και τι λέγαμε για την τεκνοποιία; Η αυτά είναι ευκολομνημόνευτα εξ αιτίας της πρωτοτυπίας, ότι δηλαδή ορίσαμε να υπάρχει κοινοκτημοσύνη γυναικών και παιδιών και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε κανείς ποτέ να μην γνωρίσει το δικό του παιδί αλλά όλοι να τα θεωρούν όλα  μέλη της ίδιας οικογένειας, δηλαδή να θεωρούν αδελφές και αδελφούς όλους όσοι βρίσκονται στα ίδια όρια της ίδιας ηλικίας , όλους τους ανιόντες να τους θεωρούν γονείς  και γονείς των γονέων τους και τους κατιόντες να τους θεωρούν παιδιά    τους και εγγόνια τους; Ναι και αυτά τα ενθυμούμεθα καλά όπως τα λες.

Για να γεννιούνται λοιπόν κατά το δυνατόν  άριστοι χαρακτήρες , δεν ενθυμούμεθα που είπαμε , ότι οι άρχοντες  και οι αρχόντισσες πρέπει να ζευγαρώνουν , τάχα με κλήρους, που θα μεθοδεύονται κρυφά, ώστε οι κακοί και οι αγαθοί να ζευγαρώνουν χωριστά με τις αντίστοιχες γυναίκες  κι’ έτσι να μην προκαλείται καμιά έχθρα ανάμεσα τους απ’ αυτό το γεγονός , μια που θα πιστεύουν , ότι αυτή η γυναίκα τους έτυχε στον κλήρο; Και βέβαια το είπαμε.

Και είπαμε επίσης ότι τα παιδιά , που θα γεννηούν απ’ τους αγαθούς γονείς , πρέπει να τ’ αναθρέψουμε , ενώ των κακών θα τα κατευθύναμε σε τρόπο να μεγαλώσουν ανάμεσα στους άλλους πολίτες. Και όπως θα μεγαλώνουν πάλι, είπαμε, ότι είναι ανάγκη  να τα παρακολουθούμε  και να ξεχωρίζουμε  τους άξιους , ενώ , όσους δεν έχουν αξία  να τους οδηγούμε στο δρόμο  της επιστροφής στην πόλη. Ετσι ακριβώς

Αυτά λοιπόν , που αναπτύξαμε  διεξοδικά  χθες , τα έχουμε αποσαφηνίσει με την συνοπτική επανάληψη ή θέλουμε καμιά εξήγηση για όλα όσα είπαμε ; Καθόλου λέγει ο Σωκράτης

Σχολίαση  

1/  Σκοπός της Παιδείας των Αρχαίων Ελλήνων ήταν  να φτιάξουν  τον «καλόν κ’αγαθόν»  πολίτηΚαλός γινόταν με την Γυμναστική  η οποία διαμόρφωνε σώμα ρωμαλέο , συμμετρικό και ανθεκτικό στις εκστρατείες, στον πόλεμο και στις κακουχίες και  Αγαθός γινόταν με τη Μουσική , δηλαδή με όλη την φιλολογική μόρφωση με τα Ελληνικά Γράμματα όπως θα λέγαμε σήμερα , μέρος των οποίων ήταν και η μουσική

2/Βαρύτητα στην Ευγονία και στην Παιδεία.  Οι πρόγονοι μας έδιναν βαρύτητα στην Ευγονία αλλά και στην Παιδεία. Από «καλούς κ’αγαθούς» γονείς το πιθανότερο είναι να βγούν και καλά κ’αγαθά παιδιά.

3/Ο σεβασμός   στον Φυσικό Νόμο Η φιλοσοφία των προγόνων μας γύρω από τα προβλήματα της Ευγονίας και του νόμου της εξελίξεως και τελειοποιήσεως του ανθρώπου  βασίζεται στον Φυσικό Νόμο

4/ Προνόμια και Υποχρεώσεις  των Στρατιωτικών  Ιδιαίτερη τάξη της πόλεως  ήταν οι «Φύλακες»   και έθεταν  υποχρεώσεις ,  προνόμια αλλά  και  προδιαγραφές  για την τάξη των στρατιωτικών   θα λέγαμε ότι και  σήμερα είναι επίκαιρες οι απόψεις των  με τις εξής διαφοροποποιήσεις: Όσον αφορά στους οπλίτες , όλοι οι Αθηναίοι πολίτες ήταν εν δυνάμει και οπλίτες έτοιμοι και με τον οπλισμό τους οίκοι να αντιμετωπίσουν   αιφνίδιο κίνδυνο.

α.Αποστολή των Φυλάκων   Η αντιμετώπιση των  εξωτερικών αλλά και  των  εσωτερικών  εχθρώντης πόλεως.( Για παράδειγμα αν   κάποια-ας την ονομάσουμε υποθετικά   «  Αριστερά  και   Μαρξιστική    » είχε  απειλήσει  να  υποδουλώσει  την πόλη ήταν καθήκον των  «Φυλάκων»   να αντιμετωπίσουν τον εχθρό αυτεπαγγέλτως και να τον δικάσουν  και όχι κατ’ εντολή άλλων  όργανων της Πολιτείας .

β. Η τάξη των Αξιωματικών ήταν σεβαστή λόγω της ευρείας μορφώσεως και του κύρους των . Γι’αυτό πολλοί  στρατηγοί  ανεδείχθησαν σαν ηγέτες των πόλεων , αλλά και για το  ρόλο τους   όχι μόνο  στην πολιτική  αλλά  και στα γράμματα καισ την φιλοσοφία .

γ. Η ιδιαιτερότητα της ζωής των Αξιωματικών  Οι πρόγονοι μας με το διεισδυτικό τους πνεύμα γνώριζαν τις ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης των στρατιωτικών  και γι’ αυτό είχαν φροντίσει και για ικανοποιητικό μισθό , και για την αρμονική οικογενειακή τους συμβίωση και για τα τέκνα τους κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα . Από την πικρή εμπειρία του γράφοντος τόσον τα στελέχη των Ε.Δ όσον και οι οικογένειες των και τα παιδιά των υφίστανται αφάνταστες ταλαιπωρίες , χωρίς να έχουν αγωγό την υπηρεσία(οικίες κλπ) ώστε να μετριάσει τον πόνο των. (Αρκεί και μόνον να αναφέρω ότι νυμφευμένος ών  υπέστην 14 κύριες μεταθέσει στο εσωτερικό και εξωτερικό-αφαιρώ τις μικρότερες για εκπαιδεύσεις, αποστολές. Και όλα αυτά ήταν οικονομική , ψυχολογική και κοινωνική οδύνη για τον  γράφοντα  και κυρίως για την σύζυγο και τις σπουδές των  ξεριζωμένων παιδιών. Οι συνάδελφοι του Πεζικού ήταν  πολύ χειρότερα.  Μόνο η Χούντα έδειξε μέριμνα για τα στελέχη των Ε.Δ όταν διπλασίασε τους μισθούς.  Ελπίζω τώρα να έχουν διορθωθεί τα πράγματα

5/  Οι αρχαίοι Έλληνες   μίλησαν για  κοινοκτημοσύνη γυναικών και παιδιών στην κλειστή και απομονωμένη  κοινωνία  των  στρατιωτικών . Το έθιμο  της κοινοκτημοσύνη  των γυναικών  συνηθίζετο μεταξύ των Σπαρτιατών Οπλιτών.

6/ Κατά την Μεταπολίτευση η τάξη των Αξιωματικών υπό διωγμό Στην χώρα μας την τάξη των πολεμιστών κατά καιρούς την θεώρησαν σαν άχρηστη και άσκοπο οικονομικό βάρος . Μάλιστα ένας αλήστου μνήμης ΥΠΕΞ  είχε πει   ότι «καλύτερα να έχω μια μεραρχία διπλωματών παρά μια στρατιά » Έτσι χάσαμε την Κύπρο και φυσικά  και εξ αιτίας    πάντοτε παρόντα εθνικού διχασμού

7/Ο Σωκράτης μας λέει μια αλήθεια που ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί οι σύγχρονοι Έλληνες. Δηλαδή ότι οι πολίτες πληρώνουν τους Πολεμιστές όχι  για να κάνουν παρελάσεις στις εθνικές γιορτές-και καλώς τις κάνουν -ούτε για να φτιάχνουν συσσίτια και σκηνές  στους λαθρομετανάστες , αλλά για να φυλάνε τους πολίτες από τους εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Μήπως λοιπόν θα έπρεπε οι Ε.Δ να αναλάβουν  εκτός από  την   φύλαξη των συνόρων αλλά και την εσωτερική ασφάλεια η οποία έχει διασαλευτεί ένεκα της αθρόας εισροής λαθρομεταναστών και της αδυναμίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να προστατεύσει αποτελεσματικά το πολίτη ;

8/  Το θέμα της Ευγονίας των Πολεμιστών και η ερωτική συνεύρεση μετά των γυναικών χωρίς τον δεσμό του γάμου είναι μια προχωρημένη θέση του Σωκράτους, η οποία είναι απομίμηση του Φυσικού Νόμου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ελευθερώνεται η γυναίκα και δεν είναι κτήμα του ανδρός αλλά  ενεργεί  ελευθέρα βουλήσει  και δεν είναι υποχρεωμένη να συνευρίσκεται πάντα με τον ίδιο άνδρα , αλλά και ο  «Φρουρός»  ελευθερώνεται από  την στέρηση  της   νενομισμένης γυναίκας-συζύγου   και της τεκνοποιίας   . Η μέριμνα για τα παιδιά είναι μεγίστη και η αγάπη προς αυτά υπερβολική , ενώ θα τα λατρεύουν όλοι ανεξαιρέτως σαν δικά τους, καθώς ο καθένας θα θεωρεί ότι είναι δικό του σπέρμα.

Εδώ ο Σωκράτης εντοπίζει το θέμα μεταξύ των Πολεμιστών οι οποίοι ζουν κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες σε απομονωμένες φρουρές με απουσία άλλων γυναικών , οι οποίες καταστάσεις οξύνουν την ερωτική επιθυμία στους Πολεμιστές μακρά των  πόλεων  τους  . Το παράβλημα που θέτει ο φιλόσοφος απασχολούσε   όλους εμάς και πριν από εμάς  όταν υπηρετούσαμε σε ακραίες φρουρές και μόνον ολίγοι είχαν μαζί τις συζύγους τους. Στο παρελθόν το θέμα ήταν οξύτερο από ότι σήμερα λόγω των πενιχρών μέσων συγκοινωνίας και επικοινωνίας και των  άδειών οι οποίες  ήταν φειδωλές στα στελέχη λόγω συνεχών  Ελληνο-τουρκικών κρίσεων . Σωστό μαρτύριο που ποτέ δεν απασχόλησε την Υπηρεσία ωσάν οι αξιωματικοί να ήταν από τεχνητή νοημοσύνη. Οι  ποινές   δε που ίσχυαν  σε περιπτώσεις ατυχούς αρραβώνος αξιωματικού ήταν εξοντωτικός για την περαιτέρω εξέλιξη του . Δεν είναι τυχαίο ότι  μερικοί  συνάδελφοι νυμφεύθηκαν ακατάλληλες  χωρικές ή και πόρνες   και άλλοι οι οποίοι προέβαιναν σε μοιχεία μεταξύ των συζύγων  συναδέλφων  ή δεσμών μετά  των θυγατέρων  αυτών . Μόνο το Ιαπωνικό Γενικό Επιτελείο είχε δώσει λύση-μη συμβατή με την ηθική- στο πρόβλημα, με την βιαία στρατολόγηση Κορεατισσών γυναικών τις οποίες εγκατέστησε σε  οίκους ανοχής  για την εξυπηρέτηση των στρατιωτικών. Όμως ο τόσο ένθερμος οπαδός του φυσικού νόμου φιλόσοφος ποτέ δεν μίλησε για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων . Αυτά ήταν στον ιδιωτικό τους βίο ελεύθερα και  εξασφαλισμένα, αλλά αυστηρώς απαγορευμένα στον δημόσιο βίο επί ποινή θανάτου.  Όμως οι  παραχαράκτες της Σωκρατικής ηθικής θεώρησαν την «φιλία» των Ελλήνων σαν ομοφυλοφιλική πράξη. Γνωρίζω ότι θα γίνω στόχος των θρησκόληπτων και των ανθρώπων της Χριστιανικής ηθικής αλλά οι απόψεις –ακόμη και οι ακραίες- πρέπει να  είναι ελεύθερες  (6/7/23)

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

 Fwd ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ:  «ΠΕΡΙ ΗΓΕΣΙΑΣ»

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Στο ακόλουθο άρθρο θα δούμε ποια ήταν η αντίληψη των αρχαίων προγόνων μας για τους άρχοντες και γενικότερα για  το ρόλο της εξουσίας:

1/ Ο Ευριπίδης στο Συλεύς γράφει : «Με τους δίκαιους να είσαι και προς τους κακούς ο  μεγαλύτερος εχθρός»

 Όμως για να πάει με τους δίκαιους πρέπει και  ο ηγέτης  να είναι  ο ίδιος δίκαιος και   αυτό  στην σύγχρονη εποχή είναι  το ζητούμενο

Ο Ευριπίδης στις Ικέτιδες γράφει:

«Πολλές φορές του δώριζαν οι φίλοι ,

χρυσάφι μα δεν τόμπαζε στο σπίτι

και ούτε σα δούλος φέρθηκε ποτέ

με χρήμα πληρωμένος επειδή άρχει»

Στην εποχή μας οι κρατικοί  νενέκοι αναμένουν έτοιμοι να λάβουν από τους ξένους- μηδέ εξαιρουμένων και των Τούρκων-  την αμοιβή για τις ποικίλες  εκδουλεύσεις , με κίνητρο  την διατήρηση της καρέκλας.

Ο Ευριπίδης στον Ορέστη

«Γιατί ο λαός σαν από την οργή ξανάψει

και αγριέψει , είναι σαν να ζητάς να σβήσεις

τη λάβρα της φωτιάς. Μ’ αν ήσυχα τον πας

με τα νερά του και παραφυλάς

την πιο κατάλληλη στιγμή για νάβρεις

ίσως και ξεθυμάνει η οργή του

κι’ όταν έτσι καταλαγιάσει, εύκολα πετυχαίνεις

Από το λαό ότι θελήσει»

Αυτό αγνόησε ο πρόεδρος της Γαλλίας κ. Μακρόν και τώρα αδυνατεί τη φωτιά που άναψε στη χώρα να τη σβήσει. Αντίθετα, ο κ. Μητσοτάκης ως τώρα πάει με τα νερά του λαού και αξιαγάπητος ακόμη και από τους εχθρούς του έχει γίνει

2/  Ο  Μένανδρος γράφει:

«Αυτή η καλοσύνη όπως τη λένε μερικοί  άλλαξε τη ζωή μας όλη στο κακό  . Γιατί κανείς πια δεν τιμωρείται»

Ο Πλάτων στο Γοργία γράφει:

«Λοιπόν η τιμωρία δεν  ήταν  λύτρωση από ένα μέγιστο κακό δηλαδή την κακία;… Πράγματι ήταν…Γιατί σωφρονίζει τους ανθρώπους και τους κάνει δικαιότερους  και έτσι η δικαιοσύνη γίνεται τρόπον τινά ιατρική της κακίας»

Ο Αισχίνος γράφει :

«Είναι ανάγκη και ο ρήτωρ(πολιτικός) και ο νόμος (δικαιοσύνη) να ομιλούν την ίδια γλώσσα. Όταν όμως άλλη γλώσσα μιλάει ο νόμος κι’ άλλη ο ρήτωρ πρέπει να δίνουμε την ψήφο μας στο δίκαιο του νόμου και όχι στην αναισχυντία του ρήτορα»

Πόσα φοβερά εγκλήματα έγιναν τον τελευταία ο μισό αιώνα (Καταστροφή της Κύπρου κατ΄εξακολούθηση, η μεγάλη  Κλοπή του Χρηματιστηρίου, η εισδοχή μας στην Ε.Ε κάτω από επαχθείς όρους, η μεγάλη κλοπή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα φοβερά Μνημόνια και το ξεπούλημα της χώρας, η προδοσία της Μακεδονίας ) και όμως η Δικαιοσύνη της χώρας στάθηκε ανάξια να τιμωρήσει  τους  υπευθύνους. Πως να μην είναι θυμωμένος ο λαός;

3/  Ο  Αντιφών γράφει:

«Αν παραστεί ανάκγη να αστοχήσωμε, είναι οσιώτερο ν’ αθωόσωμε τον ένοχο , παρά να καταστρέψουμε έναν αθώο. Γιατί το πρώτον είναι απλώς  ένα σφάλμα, ενώ το να καταστρέψουμε άδικα τη ζωή ενός αθώου είναι ασέβεια»

Σχολίαση  Ας αναλογισθεί το πολιτικό σύστημα που έστειλε ένα ολόκληρο κόμμα στο εδώλιο της δικαιοσύνης  για ένα οπαδικό έγκλημα     και     έκλεισε στη φυλακή για μια  δεκαετία  τα μέλη του , αν όλα ευσταθούν νομικά και ηθικά και δεν είναι  άδικα και ανώσια ; Αυτό απέδειξε το 4,7% του Ελληνικού λαού δια της ψήφου του.  : Ο Γ. Παπανδρέου( γέρος της Δημοκρατίας) έλεγε:  «οι ιδέες δεν διώκονται , μόνο οι παράνομες πράξεις διώκονται»

4/Ο Ισοκράτης  προς Δημόνικον γράφει:

«Αν αναλάβεις υψηλό αξίωμα να μη χρησιμοποιήσεις ποτέ κανέναν ανάξιον στη διοίκηση . Γιατί για όλα τα σφάλματα εκείνου, την ευθύνη θα αποδώσουν σε σένα»

Αυτή είναι μία από τις βασικές αρχές της ηγεσίας ήτοι: «για ότι πράττει και ό,τι αμελεί να πράξει η διοίκηση ο  ηγέτης  φέρει την ευθύνη»

Οι πολιτικοί μας εκ των υστέρων διώχνουν τους κακούς , ενώ θα έπρεπε η διερεύνηση για το ποιόν του λειτουργού να γίνεται προ της παραλαβής των καθηκόντων του. Γιατί μετά τον πλουτισμό του κακού ο καθένας υποπτεύεται ότι μπορεί μαζί να τα μοιράσθηκαν.

5/ Ο Πλούταρχος στο «Περί Ισιδος» γράφει

«Στις Θήβες είναι αφιερωμένα αγάλματα των δικαστών  δίχως χέρια και το άγαλμα του αρχιδικαστή τον παριστάνει με τα μάτια κλειστά. Υποδηλώνουν  έτσι ότι η δικαιοσύνη είναι αδωροδόκητη και αδέκαστη» Είναι όμως τέτοια; Μερικές φορές αστοχεί είτε ένεκα πολιτικών επεμβάσεων,  είτε για άλλους ανεξήγητους λόγους»

6/ Θουκυδίδου ιστορία α’( 69)

«Γιατί την υποδούλωση δεν την πραγματώνει αυτός που με τη βία υποτάσσει ένα λαό, αλλά εκείνος που, ενώ έχει τη δύναμη να τον εμποδίσει δεν το κάνει και αδιαφορεί»

7/ Ο Ευσέβιος  γράφει:

« Όποιος βρίσκεται επικεφαλής των άλλων και διατάζει δεν πρέπει να υπερέχει των αρχομένων μόνο κατά την δύναμη της εξουσίας και κατά την ικανότητα να εκδίδει διαταγές , αλλά κατά την προσωπική αξία και τη φρόνηση»

Και ακόμη  έγραψε:

«Στους ανθρώπους που ζουν μέσα στη αδικία και  όμως έχουν την αξίωση να ηγούνται των άλλων οι πολίτες δεν πειθαρχούν. Πρόθυμη πειθαρχία των αρχομένων στις προσταγές του και στις προσταγές άλλου εξασφαλίζει ο άρχων εκείνος , που ξέρει να εκτελεί με ακρίβεια τα καθήκοντα του και προσφέρει τον εαυτόν του, ώστε να εκτελούν και εκείνοι τα δικά τους καθήκοντα»

«Η καλύτερη αμοιβή στον ηγέτη είναι και εν υπηρεσία και όταν απέλθει από αυτήν να έχει την επιβεβαίωση ότι η διοίκηση του ήταν και χρηστή και δικαία»

Σχολίαση  Ο κ. Τσίπρας δεν  μπορούσε  ποτέ να γίνει καλός κυβερνήτης γιατί δεν έμαθε  να άρχεται και επομένως και  να άρχει . Από μαθητής ακόμη  δεν  πειθαρχούσε στις οδηγίες και εντολές  των  καθηγητών, αστυνομικών  και στους νόμους . Ηταν αναρχικός ! Όμως ένας αναρχικός δεν μπορεί να εμπνεύσει το πνεύμα της πειθαρχίας στους υφισταμένους του και ιδιαίτερα ο μαρξιστής  Τσίπρας ο οποίος προσπαθούσα να συμβιβάσει το  επαναστατικό και διεθνιστικό δόγμα του Μαρξισμού με την Ελληνική πραγματικότητα  (δηλαδή της φιλοπατρίας και της αύξησης του πλούτου της χώρας  , με τη διεθνιστική  κοινωνία , αταξικό κράτος, χωρίς σύνορα,  παραχώρηση  Μακεδονίας κ.α)   Και το απέδειξε εμπράκτως με την προδοτική συμφωνία των Πρσσπών με την οποία ενσυνείδητα  παρέδωσε την Ελληνικότατη  Μακεδονία στο σλαβικό κρατίδιο. Για τον κ. Τσίπρα αυτό υπήρξε κατόρθωμα και εξεπλήρωσε  μαρξιστικό καθήκον. Για τους λόγους αυτούς το κόμμα αυτό έχει τελειώσει

Το κενό που αφήνει η διάλυση του Σύριζα δεν μπορεί να το καλύψει το Πασόκ του κ.Ανδρουλάκη. Αυτός δεν έχει την στόφα, την συγκρότηση και την γενική μόρφωση ενός ηγέτη. Είναι δε απορίας άξιον πως ο δημοκρατικός  κόσμος  του Κέντρου -που  ανέδειξε στο παρελθόν  ηγέτες ολκής-καταδέχθηκε να διαλέξει έναν ηγέτη επιεικώς «άκομψο» κατάλληλο για κομματικό  «αφισοκολλητή» και  για «ντελάλη»

«Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει»  Στην κυρία πρόσοψη της παλαιάς Σχολής Ευελπίδων(νυν ΣΕΕΘΑ) άνωθεν της μεγάλης θύρας είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα το ρητό του Σόλωνος: «Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει» (Μετάφραση:Να μάθεις να άρχεσαι για να  μάθεις να άρχεις)  Αν οι βουλευτές μας  είχαν περάσει   επιτυχώς  περίοδο ως  αρχόμενοι, ασφαλώς θα ήταν καταλληλοτεροι εις το άρχουν( 4/7/23)

Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΒΙΒΛΙΩΝ(Free offering books)

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω την έκδοση του “Κ”(11) Τόμου Ποιημάτων μου  .  Σας αποστέλλω κατωτέρω τον ηλεκτρονικό σύνδεσμο(link) προκειμένου να αποκτήσετε το βιβλίο    για λόγους μαθήσεως .  

 Κατωτέρω θα βρείτε τους συνδέσμους(link) των  προηγούμενων   έργων μου  τα οποία έχω εκδώσει ως αυτοεκδότης:

«ΕΤΣΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ»

https://amphiktyon.org/pdf/etsi_polemisame_stin_troia.pdf

«ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ»

https://amphiktyon.org/wp-content/uploads/2017/10/ellinas-desmwtis.pdf

   «ΣΥΜΠΑΝ ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ»

https://amphiktyon.org/pdf/sympan.pdf   

Σύνδεσμοι Τόμων Ποιημάτων(link) :

https://1drv.ms/w/s!Ahb3JkdTmgWMhSNgMraUKDFceB_1?e=DZSz3N

https://amphiktyon.org/pdf/tomos_a.pdf

https://amphiktyon.org/pdf/tomos_b.pdf

https://amphiktyon.org/pdf/tomos_c.pdf

https://amphiktyon.org/pdf/tomos_d.pdf

https://amphiktyon.org/pdf/tomos_e.pdf                                                          https://amphiktyon.org/wp-content/uploads/2017/10/tomos_st.pdf

https://amphiktyon.org/wp-content/uploads/2019/07/tomos.z.pdf

https://1drv.ms/w/s!Ahb3JkdTmgWMhSNgMraUKDFceB_1?e=DZSz3N

ή   https://1drv.ms/u/s!AmdBnUJ_RZ8cczDCOcLry_7X-7M?e=6dxp34

https://amphiktyon.org/pdf/tomos_i.pdf

Αν τα κρίνετε διδακτικά   ωφέλιμα      υποβάλλω τη θερμή παράκληση  όπως τα   προωθήσετε  ή τα  εντάξετε στη βιβλιοθήκη σας  . Τούτο  για λόγους μαθήσεως και όχι διαφημίσεως , διότι η έκδοση και διανομή των  είναι αφιλοκερδής.

Με σεβασμό

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης-Αμφικτύων

Υποστράτηγος ε.α-  Συγγραφεύς

Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

https://amphiktyon.org

http://amphiktyon.blogspot.com/

e-mail: amphiktyon@gmail.com