Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Μετά τον Β’Π.Π άρχισε η πληθυσμιακή κατάρρευση της Ελλάδος ήταν ραγδαία .Ο Πόλεμος στα Βορειοηπειρωτικά βουνά και εν συνεχεία η Κατοχή είχαν σαν αποτέλεσμα να σκοτωθεί το άνθος του πληθυσμού και να χαθούν 600.000 παιδιά. Σαν να μην έφθανε αυτό αμέσως με την απελευθέρωση ξεκίνησε ο επάρατος εμφύλιος. Αυτός ήταν η χαριστική βολή στον πληθυσμό κυρίως της υπαίθρου . Διπλό ήταν το χτύπημα με τα «Παιδομαζώματα» Το ένα από τους συμμορίτες προς τις χώρες του Παραπετάσματος . Το άλλο από την ύπαιθρο στις «Παιδουπόλεις» της Φρειδερίκης. Από αυτές έγινε εξαγωγή χιλιάδων παιδιών και βρεφών προς άγνωστες κατευθύνσεις , τα οποία στην πραγματικότητα χάθηκαν , όπως και αυτά που πήγαν στις Ανατολικές χώρες.
Πέραν αυτών κατά τον εμφύλιο έφυγαν πολλοί νέοι για να αποφύγουν τους διωγμούς . Ο πληθυσμός της υπαίθρου ήλθε στην Αθήνα για να αποφύγει τα δεινά του εμφύλιου πολέμου ή για να βρει κάποια εργασία . Τότε πολλοί επαρχιώτες έγιναν θυρωροί πολυκατοικιών.
Μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο αντί να γίνει κάποιο σχέδιο αναγεννήσεως της υπαίθρου συνέβη το αντίθετο . Η ανάπτυξη του «Εθνάρχη» περιορίστηκε στην Αθήνα και πέριξ αυτής με τη μέθοδο της «αντιπαροχής». Έτσι δημιουργήθηκε το «τέρας» των αυθαιρέτων στο Λεκανοπέδιο. Αμέσως μετά τον εμφύλιο η ανεργία μάστιζε την ύπαιθρο αλλά και τις πόλεις. Στις αρχές 10ετίας 1950 άρχισε αθρόα μετανάστευση προς ΗΠΑ και Αυστραλία και αμέσως μετά μαζική μετανάστευση του άνθους του Ελληνισμού και αυτών που μπορούσαν να συμβάλλουν στην αναγέννηση της υπαίθρου προς Γερμανία.
Η πολιτική για την μητρότητα και οικογένεια ήταν αρνητική (περισσότερα έπαιρνε ο εργένης από τον οικογενειάρχη) και ουδεμία μέριμνα έδειξαν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις για τη μητέρα και το παιδί. Οι Ελληνίδες μπήκαν στην παραγωγική μηχανή και αυτό στάθηκε εμπόδιο στη μητρότητα, αλλά και πάλι ουδείς ενδιαφέρθηκε για το μείζον τούτο θέμα. Τα κόμματα ανέκαθεν δεν έδειχναν φιλοπατρία και ποτέ δεν έφτιαξαν προγράμματα μακροπρόθεσμα
. Δεν ζήτησαν ούτε τις Πολεμικές Αποζημιώσεις για να αυξήσουμε τον πληθυσμό που μειώθηκε εξ αιτίας του πολέμου κατά 1.106.000 ψυχές.
Το Δημογραφικό ελάχιστους επιστήμονες απασχόλησε και αυτούς τους θεωρούσαν γραφικούς γιατί κανένας δεν έδινε σημασία στο πρόβλημα. Την πρόσφατη χαριστική βολή στο Δημογραφικό έδωσα η επιβολή των Μνημονίων. Ήταν η δεύτερη γενοκτονία μας από τη Γερμανία.
Τώρα πλέον η κατρακύλα της μειώσεως του Ελληνικού γένους είναι τρομακτική και απασχολεί ακόμη και τους ξένους , όχι όμως την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα παρακμιακά κόμματα (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ). Οι κυβερνώντες και τα κόμματα έχουν άλλες προτεραιότητες και πριν από όλα βάζουν το «κομματικό συμφέρον». Όταν υποκριτικά υπάρχουν διεθνείς οργανώσεις που ενδιαφέρονται –και καλώς-για την χελώνα “καρέτα-καρέτα” για τις φάλαινες κ.α αλλά ούτε μια οργάνωση δεν ενδιαφέρθηκε για την βεβαία εξαφάνιση του ενδοξότατου γένους των Ελλήνων , αν δεν ληφθούν δρακόντεια μέτρα, Τι άλλο να πεις;. Οι Κυβερνήσεις μας αντί να ενισχύσουν τις Ελληνίδες να τεκνοποιήσουν , έχουν ανοίξει διάπλατα τις πύλες στους τριτοκοσμικούς μετανάστες για να αντικαταστήσουν τους Έλληνες που εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο . Κάποια υπουργός μάλιστα ξεστόμισε ότι «η μητρότητα είναι εμπόδιο στην επαγγελματική εξέλιξη της γυναίκας» Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά νομιμοποίησαν και το γάμο των ομοφυλοφίλων, το τελευταίο καρφί στην οικογένεια και στο Δημογραφικό. Πριν δεκαετίες είχα γράψει ότι: «Τον επόμενο αιώνα θα συναντάμε τον Έλληνα το γένος στα Ελληνικά και ξένα Μουσεία βαλσαμωμένο και θα είναι το πιο ενδιαφέρον έκθεμα όλων των αιώνων» Λέτε να δικαιωθώ;(16/4/24)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ