Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Ιλιάδα: η Βίβλος των Ελλήνων Αν αναζητούσαμε ένα αντίστοιχο βιβλίο της ιουδαϊκής Βίβλου αυτό θα ήταν η Ιλιάδα του Ομήρου. Οι εξανθρωπισμένοι θεοί της Ιλιάδος ποτέ δεν πέθαναν , ούτε πρόκειται στο μέλλον να πεθάνουν .Παρά τα δρακόντεια μέτρα των δογματικών εξουσιών να τους εξοντώσουν αυτός ζει και βασιλεύει και γίνεται διεθνώς ισχυρότερος γιατί φροντίζει με την φιλοσοφία του να βελτιώσει τη θέση της ανθρωπότητας. Ο Ελληνισμός χει στα χέρια του πανίσχυρες δυνάμεις αλλά είναι τόσο αλλοτριωμένος ώστε δεν τολμά ούτε το όνομα τους να προφέρει. Η λατρεία των Ολύμπιων Θεών θα έλθει σύντομα απ’ έξω από τους φωτισμένους Έλληνες και Φιλέλληνες. Την ώρα που οι άνθρωποι πεθαίνουν καταλαβαίνουν ότι οι θεοί ενδιαφέρονται μόνο για τους ζωντανούς . Ζουν τη ζωή με τόση πληρότητα ώστε ο λάτρης τους αναγκάζεται να τους λατρέψει. Αυτό συμβαίνει τώρα μέσα από το διαδίκτυο σιωπηλά αλλά μεθοδικά οι λάτρεις της πατρώας θρησκείας ανακάμπτουν σ’ αυτήν και στα σωτήρια μηνύματα που αυτή εκπέμπει .
Ο Δίας αρχικά είναι ένας συμπαντικός θεός , ένας θεός του καιρού, θεός του κεραυνού και της καταιγίδας , θεός των νεφών και της βροχής οι πιο πολλές ωφέλιμες μεν αλλά και καταστρεπτικές κατά μήκος των χειμάρρων και ποταμών όταν είναι ορμητικές στο Ελληνικό ορεινό έδαφος . Οι σύγχρονοι καθώς απομακρύνθηκαν από τη φύση λησμόνησαν τον «Ερκειο Δία»(προστάτης-φράχτης) που είναι ο προστάτης της οικογένειας (Σήμερα η χώρα είναι ουσιαστικά ξέφραγο αμπέλι που μπαίνουν και βγαίνουν ελεύθερα εγκληματίες, κακούργοι, κλέφτες, εμπρηστές , πράκτορες, απατεώνες και εισβολείς-μετανάστες οι οποίοι ληστεύουν , κατατρομοκρατούν και απαιτούν να μοιρασθούν τον πλούτο της χώρας χωρίς να έχουν συμβάλλει προς τούτο αυτοί ή οι πρόγονοι τους . Και στον Ελληνικό λαό απαγορεύουν να αντισταθεί εξ αιτίας των αφύσικων νόμων που φτιάχνουν ερήμην του, οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι των 300’ που νομοθετούν τα αντίθετα απο την θέληση του)
Ο Δίας σκότωσε και έδιωξε τους κακούργους Σε πανάρχαιες εποχές όταν ανέλαβε βασιλιάς μετά τον Κρόνο καταδίωξε τους κακούργους και τους ληστές που λυμαίνονταν το βασίλειο του. Μακάρι να είχαμε και σήμερα ένα θεό που να προστατεύει τη χώρα μας . Αντίθετα ο Χριστιανισμός από τη φύση του είναι διεθνισμός και αποτελεί την αρχαιότερη πολυεθνική εταιρεία , η οποία έχει σαν βάση το χρήμα και δυστυχώς το δουλεμπόριο προσφέρει πολύ χρήμα στους διακινητές, τις ΜΚΟ , στην εξουσία στον ανώτερο κλήρο . .
Η Θεά Αρτεμις έφορος της άγριας φύσης .Ο νύμφες την ονομάζουν «κυρά των αγριμιών» και την αλληγορούν με την θεά Άρτεμη κάτοικο των ψηλών βουνών . Η λατρεία της είναι δεμένη με τη λατρεία των αγριμιών , των δένδρων, των πηγών και των ποταμών, Τις δίνουν διάφορα ονόματα –κάτι που αντέγραψαν οι χριστιανοί για την Παναγία- Την Άρτεμη ονομάζουν «Αρτεμη Λυγόδεσμο» όταν ζει στις Ιτιές, «Καρυάτις» όταν ζει στις καρυδιές και «Κεδρεάτις» όταν ζει στους κέδρους. Η λατρεία της ευρύτατα διαδεδομένη ως τη βόρεια Βαλκανική, στον Εύξεινο ακόμη και στις στέπες της δυτικής Ασίας
Ιδιαίτερη λατρεία είχαν στη θεά Δήμητρα η οποία αλληγορούσε την Γεωργία και το «σιτάρι» από το οποίο γίνονταν οι πιο πολλές τροφές. Σύμφωνα με τον μύθο η Δήμητρα η θεά της σποράς έσμιξε με ένα θνητό τον Ιασίωνα σε ένα χωράφι οργωμένο τρεις φορές και αυτό έγινε κρεβάτι που έφερε στον κόσμο τον Πλούτο. Η θυγατέρα της ταυτίζεται με την Κόρη «μητέρα των σπόρων και σιταριών» λατρευόταν ιδιαίτερα στην Αττική.Είναι γνωστός ο μύθος του Πλούτωνα που άρπαξε την Κόρη και την έφερε στον Αδη . Και μόνο με την προσταγή του Δία την ελευθέρωσε την Άνοιξη να ανέβει στον επάνω κόσμο και να μένει μισό χρόνο μαζί με την μητέρα της Δήμητρα, αλληγορώντας το σπόρο που μένει τέσσερις μήνες στο χώμα την περίοδο του χειμώνα. Με γιορτές σε όλη την Ελλάδα υποδέχονται την Κόρη κάθε άνοιξη εποχή της ανανέωσης και βλάστησης στη φύση , την οποία συνδέουν με το μύθο της Περσεφόνης. Αυτές τις γιορτές για την γονιμότητα βρήκαν οι χριστιανοί και όρισαν να συμπίπτει η σταύρωση και η ανάσταση του Χριστού την Άνοιξη . Έτσι ο άνθρωπος βλέποντας το σιτάρι που θάβουν στη γη να βλαστίζει ελπίζει ότι και αυτός μετά το κατέβασμα του στον τάφο θα αναστηθεί κάποια ημέρα. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας έδωσαν με τους μύθους τους την ιδέα της Αθανασίας που αρχικά δεν αφορούσε το άτομο αλλά τις γενιές . Στα Ελευσίνια Μυστήρια έλεγαν στο τέλος της ιεροτελεστίας στους μυημένους : «Ευτυχισμένη ζωή στον Αδη»
Τα πνεύματα της Θάλασσας Οι Έλληνες στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο θάλασσα κολυμπούσαν σαν τα βατράχια. Δεν άργησαν από αμνημονεύτων χρόνων να φτιάξουν αποικίες αρχικά γύρω από την Προποντίδα και τον Εύξεινο Πόντο και δυτικά στην Ιταλία την οποία ονόμασαν Μεγάλη Ελλάδα. Όπως στην ύπαιθρο έτσι και στην θάλασσα οι Έλληνες έπλασσαν με τη φαντασία τους τερατώδεις ή αιώνια ωραίες μορφές ζωής (Γοργόνες, Σειρήνες, Σκύλλα, Χάρυβδης, Νηρηίδες κ.ο.κ) . Τα πλάσματα αυτά που απέχουν από τον άνθρωπο για να γίνουν αντικείμενο λατρείας εκφράζουν το μεγαλείο και τους κινδύνους που κρύβουν οι ωκεανοί τους οποίους διέσχιζαν στα μεγάλα ταξίδια τους στον Ατλαντικό , Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό και στις Βόρειες Θάλασσες ως τον Αρκτικό Κύκλο. Δείχνει την αίσθηση θαυμασμού αλλά και ανασφάλειας που δείχνει ο πρωτόγονος άνθρωπος στην τεράστια καταστρεπτική και ύπουλα σαγηνευτική δύναμη του υγρού στοιχείου. Ο Οδυσσέας στην πάλη με τον Κύκλωπα , δηλαδή τον πρωτόγονο και απολίτιστο άνθρωπο της εποχής του δεν ήταν δυνατόν να τον αντιμετωπίσει με το λόγο . Γι’ αυτό χρησιμοποίησε τη σκέψη για να τον τυφλώσει πριν τον σκοτώσει. Στα στενά της Μεσσήνης όπου υπάρχουν ρεύματα που αν τα αγνοούσαν οι ναυτικοί τους έριχναν στα βράχια τα αλληγόρησαν με τη Σκύλλα και Χάρυβδη, τέρατα εξόχως αποτρόπαια που καταβροχθίζουν τα πλοία αν δεν είναι έμπειρος ο καπετάνιος και το πλήρωμα . Τέτοιες οντότητες εκφράζουν με μυθικό τρόπο το φόβο των ναυτικών μπροστά στην τρομακτική δύναμη που διαθέτει η θάλασσα. (Αν έλθουμε στον σύγχρονο κόσμο ο οποίος έχει την αίσθηση του υπεράνθρωπου που κατανίκησε τη φύση και τίποτα δεν είναι ικανό να τον σταματήσει, συχνά συμβαίνουν καταστάσεις και φυσικά φαινόμενα όπως ισχυροί σεισμοί, θεομηνίες, πλημμύρες , πυρκαγιές, πανδημίες και φυσικά και ο πόλεμος που ο άνθρωπος είναι ανίκανος παρά τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει να τα αντιμετωπίσει επιτυχώς. Και ανακαλύπτει κάθε φορά κάποια υπερφυσική αιτία όπως την Κλιματική αλλαγή για να δικαιολογήσει την αδυναμία του και συγχρόνως και την υπευθυνότητα του για ότι παθαίνει . Αν υπολόγιζε ότι κάποτε θα γίνει ισχυρός σεισμός σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή χώρα όπως η δική μας ή πλημμύρες από μια γερή νεροποντή, ή κάποιος τυφώνας να σαρώσει τα πάντα θα λάμβανε μέτρα και δεν θα ήταν απροστάτευτος και απροετοίμαστος όπως συμβαίνει τώρα μετά την θεομηνία στην Θεσσαλία ή τις φωτιές στον Έβρο και κάθε καλοκαίρι στην Αττική μέχρι να καεί και το τελευταίο δένδρο, οπότε σειρά θα πάρει ο οικιστικός ιστός. Συνεπώς ο φόβος των αρχαίων Ελλήνων λειτουργούσε προστατευτικά σε σχέση με την αίσθηση του υπεράνθρωπου ο οπαίος αιφνιδιάζεται και πληρώνει κατακόμβες αίματος και καταστροφές
Η λατρεία της θεάς Αφροδίτης Η Ελληνική φύση είναι υπερβολικά όμορφη και οι Ελληνες είναι λάτρεις της ομορφιάς και του ωραίου, Επομένως επέλεξαν την πανέμορφη θεά Αφροδίτη σαν σύμβολο ομορφιάς .Από το σχιστό της άυλο πέπλο αναβλύζει το αθάνατο σώμα της η σαγηνευτική θεική σάρκα που με τη χάρη της μπορεί να λυγίσει και τις πιο σκληρές ψυχές και να κάνει τους ήρωες κτήμα της(Αχιλλέας, Αλέξανδρος κ.α) Η Θεά Αφροδίτη είναι η αποθέωση του ωραίου όπου κανείς δεν προδεί να αντισταθεί στη χάρη της. Σε αντίθεση με τους Έλληνες λάτρεις του φυσικού και του ωραίου, οι δογματικές θρησκείες έκλεισαν το γυναικείο σώμα στα μαύρα ράσα , σκέπασαν με την μπούργκα το όμορφο πρόσωπο της, κόβουν την κλειτορίδα της και την έκαναν ένα άτομο σκλαβωμένο στον άνδρα και στις άρρωστες ορέξεις του. Ενοχοποίησαν τον έρωτα και το ανθρώπινο σώμα, δημιουργώντας ψυχολογικά συμπλέγματα προπατορικής ενοχής .
Οι Ολύμπιοι θεοί μας μαθαίνουν πως να ζούμε.Τον κόσμο συγκινεί ότι οι Ολύμπιοι θεοί ζουν σε μια ατέρμονα ευδαιμονία, ζουν στην ευθυμία και στο γέλιο , μέσα στην απόλυτη χαρά. Και έχει ανάγκη ο πληγωμένος από τα παθήματα του Έλληνας να ελευθερωθεί από το άγχος, την καταπίεση, τη θλίψη, την κατήφεια και να συμμετάσχει στο νέο κόσμο που δημιουργεί η πατρώα θρησκεία των ωραίων μας θεών. «Τα δάκρυα για τους ανθρώπους , το γέλιο για τους θεούς» λέγει ο Όμηρος. Εχει μεγαλείο η Ελληνική θρησκεία, γεμάτη από μύθους και ιστορία η οποία γοητεύει και μορφώνει το άτομο. Τι άλλο είναι η Μυθολογία μας παρά η πανάρχαια αχρονολόγητη Ελληνική Προϊστορία στην οποία θεοί, ημίθεοι, ήρωες και απλοί άνθρωποι σφυρηλάτησαν τον πανανθρώπινο πολιτισμό; Ο κόσμος πληροφορείται ότι κοντά του υπάρχει μια «γενιά» χωριστή από αυτόν αλλά και πολύ κοντινή του, μια γενιά από αθάνατες οντότητες που κατοικούν κοντά μας στην κορυφή του Ολύμπου. Γαλήνιοι γιατί είναι απαλλαγμένοι από το θάνατο και τον πόνο και τις βαριές δουλειές που συνθλίβουν του θνητούς ανθρώπους . Ο θυμός των ανθρώπων καταλήγει σε δράματα όπως λ.χ ο θυμός του Αχιλλέα κατέληξε σε χιλιάδες νεκρούς, ενώ ο θυμός των θεών στο τέλος καταλήγει σε αστείρευτα γέλια . Εντελώς αδιάφοροι για τις διαμάχες των ανθρώπων οι θεοί της Ιλιάδας ζουν στη μακαριότητα τους και όχι σαν χωροφύλακες , εξουσιαστές αλλά στρατευμένοι στην υπηρεσία του Καλού. Η ύπαρξη τους χαρίζει ομορφιά στη ζωή του Έλληνα γι’αυτό και εμείς οι σύγχρονοι τους αγκαλιάσαμε και τους λατρεύουμε γιατί μας δίνουν εσωτερική χαρά και ισορροπία στη ζωή. Τους έχουμε υποδείγματα προς μίμηση σε αντίθεση με την ξενόφερτη θρησκεία της ασχήμιας, της μοχθηρίας, του εγκλήματος, του προσηλυτισμού , της προπαγάνδας, του υλισμού , του εμπορίου και των αφύσικων ελαττωμάτων του ατόμου.( Από μικρός ακόμη όταν πήγαινα υποχρεωτικώς σε εκκλησία ένοιωθα ισχυρό πονοκέφαλο, αδιαθεσία, άγχος και δεν έβλεπα τη ώρα που ήταν αιώνας να τελειώσει το μαρτύριο μου. Όμως με τις ώρες μελετώ τα δρώμενα των Θεών μας και γοητεύομαι αφάνταστα από την ελευθερία και την μακαριότητα τους και από τα φιλοσοφικά τους μηνύματα από το Μαντείο των Δελφών) (συνεχίζεται) (20/9/23)
Αμφικτύων
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ : <AMPHIKTΥΩΝ>