ΜΕΛΕΤΗ: ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ & ΟΜΟΙΩΣΗ    (για το αρχείο σας)

ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ(Μέρος 1ον)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η Ελληνική θρησκεία δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε σε  μεγάλο  βάθος χρόνου. Τούτο αποδεικνύεται από  ορισμένα πρωτόγονα  στοιχεία όπως η «Υβρις», οι «Ερινύες»  και η «Νέμεσις»  τα οποία   είναι απομεινάρια    από τον   πρωτόγονο άνθρωπο   εκείνου του καιρού. Όμως  προχώρησε και εξελίχθηκε από τις  Ερινύες στη Νέμεση(δικαστήριο). Επίσης η  «Νέμεσις» είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Οικολογία» και ήταν η τιμωρός θεότητα αυτών που διαταράσσουν την οικολογική ισορροπία του οικοσυστήματος . Στην πραγματικότητα η Ελληνική θρησκεία είναι η πιο εξελιγμένη θρησκεία, η μόνη που συμφωνεί με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα . Στον Ελληνικό κόσμο όλα έβαιναν εξελικτικά προς το καλύτερο , δικαιότερο και ανθρωπιστικότερο  ως τον 3-4ον μ.Χ αιώνα.

 Τώρα όλα τραβούν στραβά στον  δήθεν πολιτισμένο  μας κόσμο: Δυσαρμονία , ασχήμια , βάλτος, αδικία , καταστροφή της φύσης και διάλυση της κοινωνίας, διαστροφές , εκτροπές, απογοήτευση, βία, άγχος και θάνατος αναβλύζει παντού.  Οι κοσμοπολιτικές  θρησκείες  και οι ιδεολογίες απέτυχαν παταγωδώς. Παντού επικρατεί πολιτική αναταραχή και παγκόσμια αστάθεια  .Ζούμε πλέον  υπό την απειλή ακόμη και ενός πυρηνικού πολέμου και βιβλικής καταστροφής χωρίς κανείς να ενοχλείται.  Χάσαμε το μπούσουλα και πλέουμε σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα  νερά. Με την παρούσα μελέτη     σκοπεύω να δώσω το περιεχόμενο της Πατρώας θρησκείας που επι χιλιετηρίδες μας οδήγησε  ασφαλώς στο πολιτιστικό μονοπάτι  και μας κράτησε ζωντανούς με τα ηθικά της μηνύματα.

Η Ελληνική θρησκεία ποτέ δεν πήρε τη μορφή δόγματος, διότι στηρίχθηκε στην Αλήθεια, δηλαδή στο φυσικό Νόμο . Γι’ αυτό και δεν έχει μείνει μια συμπαγής λατρεία να την μελετήσουμε στις λεπτομέρειες της.  Τίποτα στην Ελληνική θρησκεία δεν θυμίζει κατήχηση,  κήρυγμα ή επιβολή. Εκτός και θεωρούμε τις τραγωδίες και τις κωμωδίες  σαν έμμεσο κήρυγμα. Εξ άλλου τα «Ορφικά» είναι επιστημονικές προτάσεις παρά λατρεία .

Οι Έλληνες θεοί ανθρώπινοι και  προσιτοί στις προσευχές μας  από   τους σύγχρονους που   είναι δογματικοί , σκοταδιστικοί, οπισθοδρομικοί και συχνά γίνονται και γελοίοι με τις « ιερές παντόφλες», τα «τίμια ξύλα», τις «θαυματουργές εικόνες» και άλλα παράλογα . Οι Έλληνες Θεοί  κρατούν μέσα τους κάτι το άρρητο , αυτό ακριβώς που τους κάνει Θεούς. Αυτός είναι ο λόγος που παρά την επιβληθείσα πριν 17 αιώνες απαγόρευση τους επί ποινή θανάτου ακόμη και σήμερα είναι αγαπητοί , γνωστοί    και σεβαστοί  στην ανθρωπότητα

 Η Ελληνική θρησκεία είναι φορτωμένη από τη σοφία του λαού μας και την λαϊκή παράδοση του. Αυτή ήταν η αιτία που οι εχθροί μας  την κατάργησαν  και μας εμφύτευσαν δια της βίας το ξενόφερτο ιουδαίο-χριστιανικό   δόγμα για να μας  αποκόψουν  από τις ρίζες μας   . Τούτο μας απέκοψε και μας αποξένωσε από την πλούσια  λαϊκή μας παράδοση και την φιλοσοφία η οποία μεταβιβαζόταν μέσω της πατρώας θρησκείας . Τα Δελφικά Παραγγέλματα σώζονταν στο Μαντείο των Δελφών  και μέσω  αυτού  μεταβιβαζόταν  η φιλοσοφική σκέψη στο λαό. Τούτο σίγησε όταν γκρέμισαν το ναό του θεού Απόλλωνα,  προστάτη του μαντείου και όταν έκλεισαν τις Βιβλιοθήκες

Έκτοτε ο Έλληνας χριστιανός  μοιάζει με  ψάρι που έχασε  τα νερά του και  πλέει  μέσα στα σημερινά  λασπόνερα της Θεσσαλίας. Αγνοεί την παράδοση και τη φιλοσοφία του , την αρχαία του γλώσσα, αποκόπηκε  από τους θεούς του, τις λατρευτικές γιορτές του, τη ράτσα του, το φιλοσοφικό νόημα της ζωής και της αποστολής του στον κόσμο, την ιστορία και προϊστορία της φυλής του, τις ρίζες του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα.  Γι’ αυτό πληρώνει βαρύτατο φόρο αίματος με τις αλλεπάλληλες γενοκτονίες όχι για τίποτα άλλο,  αλλά  διότι ονομάζεται Έλληνας και  ακόμη  με την ύπαρξη του μπαίνει εμπόδιο στις απολυταρχικές  εξουσίες

Ο Έλληνας  προχώρησε  στον  εξανθρωπισμό του θείου. Έτσι τους θεούς τους σμιλεύοντας το μάρμαρο και την πέτρα τους  έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση  του, ανθρώπους και τον άνθρωπο τον έκανε ημίθεο και τον ανέβασε στον Όλυμπο  κοντά στους θεούς του. Αυτό είναι το πλέον έντονο   χαρακτηριστικό του Έλληνα. Με τον τρόπο αυτό η  πατρώα θρησκεία καλλιέργησε την Τέχνη (γλυπτική ζωγραφική, κατασκευή ναών, χαρακτική, επιγραφική κ.α) τη Μουσική (ύμνοι, μελωδικά και λυρικά τραγούδια κ.α) Θέατρο(τραγωδίες, κωμωδίες κ.α)

Ο Έλληνας σεβάστηκε τη Φύση διότι είδε ότι αυτή επεμβαίνει και καθορίζει τη ζωή του, ακόμη και την ύπαρξη του  . Παραδέχεται πως υπάρχουν γύρω του βουλές πολύ πιο ισχυρές από τη δική του , τις οποίες είναι αδύνατον να προβλέψει πως θα φερθούν. Όμως δεν έμεινε στην παθητικότητα αλλά προχώρησε στην  μελέτη  και στην εξερεύνηση   των φυσικών δυνάμεων και φαινομένων. Σε αυτές τις δυνάμεις έδωσε τον χαρακτηρισμό της Θεότητας. Έτσι την παγκόσμια  Ενέργεια και αυτή των κεραυνών και των όμβρων την θεώρησε σαν υπέρτατη  και ύψιστη δύναμη στο Σύμπαν και την  αλληγόρησε με τον  Δία (ή Ζευς), το υγρό στοιχείο με τον  Ποσειδώνα , τη Γεωργία με τη  Δήμητρα, τον Ήλιο-φως και το  πνεύμα με τον  Απόλλωνα , τη Φύση και τα δάση με την Αρτεμη, την σοφία και χειροτεχνία με την  Αθηνά κ.ο.κ. Ο Έλληνας δεν θεωρούσε τους θεούς του  υπερφυσικούς , αλλά κάτι που βρίσκεται αντίκρυ στον εαυτόν του δηλαδή  βρισκόταν  μέσα στη φύση . Τους σεβόταν αλλά δεν τους φοβόταν . Ο  δογματικός  πιστός  τώρα κάνει το αντίθετο , δηλαδή φοβάται το θεό αλλά δεν σέβεται τη Φύση και τα φυσικά φαινόμενα . (Ο δογματικός άνθρωπος της σήμερον καίει τα δάση, μολύνει τα ύδατα, καταστρέφει το περιβάλλον, χτίζει στις κοίτες των ρευμάτων και των ποταμών, μολύνει ακόμη και τον αέρα που αναπνέει  απλώς και μόνο για να αυξήσει τον υλικό του πλούτο ,  αδιαφορώντας για το μέλλον του, αυτό των παιδιών  του και των επερχόμενων γενιών. Κοντολογίς ο δογματικός σημερινός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται τια τον συνάνθρωπο του και για τον αγέννητο)

Θείον δεν είναι η παντόφλα , η ζώνη , το σεντόνι  , το εσώρουχο  ,  ο «τίμιος»   ήλος  , η εικόνα της τάδε  εκκλησίας  , το   φως εξ Ιερουσαλήμ   οι  ακρότητες, εκκεντρικότητες, τα «θαύματα» με τα νερά, τα δακρυσμένα εικονίσματα , τα φιδάκια  και  άλλους  παραλογισμούς των  δόγματικών θρησκειών  τα  οποία  αδιαφορούν  για την ουσία και λατρεύουν τις  γελοιότητες. Έφτασαν στο σημείο να καταντήσουν τον άνθρωπο  τετράποδο  και να  μπουσουλάει για να δείξει την πίστη του και άλλες αθλιότητες . Και δυστυχώς έχει τόσο πολύ  επηρεάσει  τους εγκεφάλους των  πιστών  ώστε είναι  ικανοί  προς χάριν της  πίστεως να προδώσουν ακόμη και την  πατρίδα, το έθνος ,τη φυλή και  τους προγόνους τους .  Τούτο ισχύει  και για τους κομμουνιστές οι οποίοι και αυτοί είναι πιστοί στο  «Μαρξιστικό δόγμα». 

 Το θείο για τον Έλληνα  υπάρχει παντού  στη Φύση   Στο βράχο , στο νερό , στο δένδρο, στο  ζώο και φυσικά στον διπλανό του τον συνάνθρωπο του, τον πλησίον του .  Εκαναν  πράξη την Τριπλή Φιλία(του Πυθαγόρα) ήτοι: Αγάπη του Ανθρώπου στο Θεό, του Ανθρώπου στη Φύση και των Ανθρώπων μεταξύ τους  . Αντίθετα, οι δογματικές θρησκείες βλέπουν το θείο μόνο στον εξωσυμπαντικό θεό τους και όλα τα άλλα είναι ασήμαντα  στη διάθεση του προς κατανάλωση και καταστροφή.

Η λατρεία στον Ελληνα ήταν ενσυνείδητη και την έκανε καθημερινό βίωμα και πράξη ζωής. Ο αρχαίος Έλληνας διαβάτης που έπαιρνε το μονοπάτι στην αρχή και στο τέλος έριχνε μια πέτρα σαν δρομοδείκτη . Αυτούς τους σωρούς τους καλούσαν «έρματα ή ερμεία» Εκεί κατοικεί ο θεός Ερμής και με αυτά τα έρματα διευκολύνει την ανθρώπινη επικοινωνία. (Σήμερα  ασυνείδητοι εργολάβοι και οι συν αυτώ άρχοντας κλέβουν και φτιάχνουν έργα που πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα)

Οι αρχαίες κοινωνίες αρχικά ήταν αγροτικές και  αποτελούνταν  από αγρότες και ναυτικούς . Το ίδιο και οι θεοί μας  κατοικούσαν στους αγρούς και στη θάλασσα. Τα ποτάμια για τον Έλληνα ήταν ιερά διότι το νερό- ιδίως το καλοκαίρι – είναι  σπάνιο, Για να περάσει ο αρχαίος  ένα ποτάμι   έπρεπε  πρώτα να πει μια προσευχή και   να πλύνει τα χέρια του από   τα νερά του ποταμού. (Σήμερα τα  κάνουμε δρόμους , λεωφόρους, χαβούζες λυμάτων και άχρηστων αντικειμένων του πανάθλιου πολιτισμού μας Ελάχιστες δεκαετίες αριθμεί  η μέριμνα για το Περιβάλλον και αυτή είναι επιδερμική και υποκριτική )

 Η Φύση δεν είναι εκδικητική –Ισορροπία δημιουργεί   Έτσι   δικαιολογούν σήμερα τις καταστροφές των οικισμών  από τις  θεομηνίες , ότι δήθεν η φύση εκδικείται (Οι αρχαίοι πρόγονοι μας δεν πήγαιναν στις κοίτες των ρευμάτων και στους βάλτους να χτίσουν οικισμούς όπως συμβαίνει σήμερον που θεωρούμεθα τεχνολογικά  προηγμένοι .Σαν αποτέλεσμα της ασέβειας μας προ τη φύση συμβαίνουν όλα τα θλιβερά φαινόμενα λ.χ  καταστροφές συνεπεία πλημμυρών , πυρκαγιές δασών κ.ο.κ  Ο αρχαίος δεν θα διανοείτο  να ουρήσει στο ποτάμι ή στην εκβολή ή στις πηγές(συμβουλές του Ησιόδου προς αγρότες). Όταν ο νέος ανδρωθεί και κόψει για πρώτη φορά τα μαλλιά τα αφιερώνει στο ποτάμι της περιοχής του. Τούτο δείχνει σεβασμό στο ποτάμι , στο νερό, στα ζώα που πίνουν και φυσικά και στον άνθρωπο που ποτίζει τη γη και τα χωράφια του.

Ο Ποσειδών θεός της θάλασσας και ειδικά στην Πελοπόννησο είναι συγχρόνως θεός – ίππος  και θεός των σεισμών. Κατά τους αρχαίους προγόνους μας τη φύση κατοικούν ακόμα  αμέτρητα  πνεύματα  που έχουν μορφή ανθρώπου  και ζώου συγχρόνως. Όπως λ.χ οι «Κένταυροι» με σώμα αλόγου και μορφή ανθρώπου. Όλα αυτά τα πνεύματα έδωσαν πνοή στην ποιητική και καλλιτεχνική δημιουργία. {Με την πρόσφατη θεομηνία είδαμε τους «Κενταύρους» του Πηλίου να  κατρακυλούν  και να σαρώνουν ότι βρισκόταν μπροστά τους . Ήταν οι χείμαρροι που  έγιναν Κένταυροι  με τη θεομηνία ; ) Αυτά αλληγορούν τις αγαθές , τις όμορφες αλλά και τις άγριες  πλευρές της φύσεως. Πολλά από αυτά τα πνεύματα όπως λ.χ ο  κατσικοπόδαρος Παν προστάτης της άγριας φύσης  θα  βοηθήσει το θεό Διόνυσο στο μεγάλωμα των φυτών και των δένδρων  και στην αύξηση των παιδιών και των κοπαδιών  . Και πάλι με τη βοήθεια του θα έλθει η Άνοιξη μετά τον χειμώνα , ένδειξη ότι εκείνοι οι  πρώτοι  άνθρωποι αμφέβαλαν αν θα ξαναρχόταν η Άνοιξη. Αυτή η αμφιβολία τους κέντριζε να ερευνήσουν και να μάθουν , ο «έρωτας του ειδέναι» που κατέχει τον Έλληνα.

Με γυναικεία ονόματα εκφράζουν τη γονιμότητα της φύσης  και την αλληγορούν με τις Νύμφες πλάσματα μαγευτικά , χαρούμενα , έτοιμα να στήσουν το χορό και που ξαφνικά  και  αναίτια θυμώνουν και απειλούν με την καταστροφή. Κάποια τέτοια ίσως  μετεωρολογική  νύμφη ενέργησε στον καιρό για να φέρει την καταστροφή στο Θεσσαλικό κάμπο; (19/9/23) Συνεχίζεται

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΘΑ  ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ : <AMPHIKTΥΩΝ>

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *