Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Σύμφωνα με την Ελληνική Κοσμογονία, η οποία έχει γίνει αποδεκτή και από την σύγχρονη επιστήμη, υπάρχει στο Σύμπαν ένα πρωταρχικό πεδίο ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το οποίον ρέει δια μέσου του διασυμπαντικού κοσμικού χώρου με ταχύτητες μεγαλύτερες από την ταχύτητα του φωτός (αιθέρα τον αποκαλούσε ο Χρύσιππος), Αυτό το πανίσχυρον αείροον και άπειρον βασικό ενεργειακό πεδίον έχει την μορφή υπερυψησύχνου ακτινοβολίας ενεργειακού επιπέδου 10⁸
-10ⁱ⁰ GeV(Γίγαηλεκτοβολ) και αποτελεί τον πρωταρχικό μοχλό της Θείας δημιουργικής δυνάμεως και αποκαλείται « Ζευς» . Επομένως δικαίως οι πρόγονοι επέλεξαν τον ανώτατο Θεό τους σαν έφορο της συμπαντικής ενέργειας και τον αλληγόρησαν έχοντα στα χέρια του τον κεραυνό. Μέσα στο Σύμπαν συμβαίνει συνεχής εξέλιξη των πάντων από μια αρχική μορφή προς την τελειότητα , την οποίαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας την ονόμαμσαν «Εντελέχεια»
Από το εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ΗΛΙΟΥ(Τόμος 6) Η λέξη «Εντελέχεια» προέρχεται από το Εν + τέλειον. Κατά τον Αριστοτέλη ο όρος σχετίζεται με τη φυσική διαδικασία δημιουργίας κι εξέλιξης των όντων: Το ον αποκτά εντελέχεια, όταν η άμορφη ύλη μεταβαίνει από την περιοχή της δυνατότητας–δυνητικότητας στην περιοχή της πραγματικότητας (οπότε χαρακτηρίζεται ενεργεία όν ( π.χ. ο ογκόλιθος του μαρμάρου που έχει τη δυνατότητα να γίνει άγαλμα, κίονας, πλάκα κ.λπ χαρακτηρίζεται δυνάμει ον) Στην οποία εντάσσεται χάρη στη μορφή που απέκτησε από το δημιουργό της κι ολοκληρώνεται εκπληρώνοντας το τέλος, το σκοπό της ύπαρξής του, επιτυγχάνοντας την αυτοπραγμάτωσή του. Η μετάφραση «σκοπός» είναι αδόκιμος διότι δεν δίνει το πλήρες νόημα που εγγίζει τη συμπαντική μετάλλαξη των όντων. Ενας άλλος χαρακτηρισμός είναι «ζωτική αρχή των όντων να μεταβούν από την εν δυνάμει στην εν ενεργεία κατάσταση, με αποτέλεσμα την ολοκλήρωση του σκοπού της ύπαρξής τους διά της αποκτήσεως μορφής, έτσι ώστε να φτάσει στην τελειότητα (κατά τον Αριστοτέλη)»
Η Μεγάλη Εκρηξη Πρό της Μεγάλης Εκρήξεως σύμφωνα με μια θεωρία το Σύμπαν βρισκόταν σε χαοτική κατάσταση και η ύλη ήταν σε πλήρη αταξία. Εντός υπήρχαν εν δυνάμει σωματίδια υπό λανθάνουσα μορφή ,άλλα δεν είχαν δυνατότητα να πάρουν μορφή πριν συμβεί η Μεγάλη Έκρηξη. Τότε δημιουργήθηκε για κάποια αιτία όξυνση(διαταραχή) του συμπαντικού πεδίου ακτινοβολίας και εξ αυτού αυξήθηκε σε άπειρο βαθμό η θερμοκρασία και η πίεση του χώρου με αποτέλεσμα στο τέλος να καταλήξει στη Μεγάλη Έκρηξη , Τότε άρχισε η διαδικασία αποκτήσεως μορφής στην ύλη και εξ αυτής δημιουργήθηκαν οι Γαλαξίες και εν συνεχεία μπήκε το Σύμπαν στο στάδιο της εξελικτικής του πορείας η οποία συνεχίζει 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια
Η Ευρύτερη Έννοια της Εντελέχειας Διαβάζουμε ότι: «η ενδελέχεια λαμβάνει και ευρυτέραν τινά έννοια καθ’ όσον παριστά την εν παντί ενυπάρχουσα , φύσει δε εν αυτή τη ουσία παντός, δύναμιν προς αυτοτελείωσιν της και αναμόρφωση της. Είναι δηλονότι η Ενδελέχεια δύναμις αυτοπλασίας, αυτομορφίας εντέλειας τινός παντός εν αυτώ. Η έννοια αύτη αντιτάσσεται τρόπον τινά εις πάσαν άλλην, επάγουσαν αιτίας της μορφής των πραγμάτων εξωτερικάς δυνάμεις πλαστικάς, διακεκριμένας της ουσίας, εξωτέρας αυτής, επενεργούσας έπ’ αυτής. Κυρίως ειπείν η ενδελέχεια αντιτάσσει εις την επενέργειαν την αντενέργειαν»
Η Κοσμική Ακτινοβολία .Αυτή είναι το βασικό ενεργειακό πεδίο το οποίον ενεργεί στο κενό του κοσμικού διαστήματος, το οποίον δεν είναι καθόλου κενό, αλλά πλήρες από όλα τα σπέρματα της ύλης (κοσμογονικές ουσίες) υπό λανθάνουσα μορφή και επι τη βάση των τεσσάρων φυσικών δυνάμεων(ηλεκτρομαγνητικής, βαρυτικής, πυρηνικής και της ακτινοβολίας) προξενούν τις αντιδράσεις , και καθορίζουν τα «χρωματοσώματα» όλων των φυσικών και βιολογικών νόμων. Όλα αυτά κάτω από ορισμένα επίπεδα ενέργειας, θερμοκρασίας και των καταλλήλων χημικών και φυσικών συνθηκών εξελίσσονται αενάως στον άπειρο χώρο . Όλη αυτή η διαδικασία χρειάστηκε δέκα (10) δισεκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί η ζωή επάνω στη Γη
Οι Κοσμογονικές Ουσίες ενέχουν μορφοποιητική ικανότητα και δεν χρειάζονται οιανδήποτε έξωθεν ενέργεια για την δημιουργία του κόσμου. Ο άνθρωπος-όπως και όλα τα συμπαντικά όντα – κολυμπάει στον ατελεύτητο ωκεανό της κοσμικής ενέργειας. Αυτή παρουσιάζεται υπό μορφή διαφόρων πεδίων και ακτινοβολιών( σωματιδίων Α, Β, ακτίνων Χ κ.ο.κ ) Αν χάριν απλουστεύσεως ονομάσουμε το πεδίο τούτο «στατικό ηλεκτρισμό» και τον ταυτίσουμε με την ζωική διηλεκτρική , βιοκοσμική ενέργεια – όπως την ονόμασε ο ΟττοΜπράντλερ– τότε μπορούμε να την ταυτίσουμε με την περίφημη Πυθαγόρεια και Αριστοτελική «Ενδελέχεια» Ωστόσο, θεωρούμε ότι αυτή είχε κι’ άλλες βαθύτερες διαστάσεις και έννοιες από το απλό ενεργειακό πεδίον. Είναι τρόπον τινά η πνοή της ζωής της Θείας Πρόνοιας στα πλάσματα της.
Είναι η Θεία Πρόνοια Μέσω της Ενδελέχειας επικοινωνούμε με την Θεία Πρόνοια, παρότι δεν την βλέπουμε, εκτός από τους συμπαντικούς και αναλλοίωτους Νόμους Της. Και ενώ θα έπρεπε να τους σεβόμαστε, και να τους ακολουθούμε πιστά με ευλάγεια , εμείς τους παραβιάζουμε κατάφωρα χάριν της «καλοπέρασης» και ενός φαντασιακού θεού, ο οποίος για πολλούς έχει γίνει το χρήμα, δηλαδή ο Μαμωνάς.. Η διαφορά μας με τους αρχαίους προγόνους δεν είναι μόνο στη μετάλλαξη της πατρώας θρησκείας , αλλά κυρίως στην ακράδαντη πίστη τους στο Φυσικό Νόμο που για αυτούς θεωρείτο ενιαίος ,άτεγκτος και καθόλου ελαστικός.
Από το εγκυκλοπαιδικό λεξικό του «ΗΛΙΟΥ»(Τόμος 6) διαβάζουμε ότι: «η Ενδελέχεια λαμβάνει και ευρυτέραν τινά έννοια καθ’ όσον παριστά την εν παντί ενυπάρχουσα , φύσει δε εν αυτή τη ουσία παντός, δύναμις προς αυτοτελείωσιν της και αναμόρφωση της. Είναι δηλονότι η Ενδελέχεια δύναμις αυτοπλασίας, αυτομορφίας ,εντέλειας τινός παντός εν αυτώ. Η έννοια αύτη αντιτάσσεται τρόπον τινά εις πάσαν άλλην δύναμη η οποία αντιτάσσει εμπόδια στην πραγμάτωση του σκοπού της. Τούτο δηλώνει ότι η Ενδελέχεια αντιτάσσει εις την επενέργειαν την αντενέργειαν»
Ο Πυθαγόρας αναφέρει σχετικώς στο κεφάλαιο της Κοσμογονίας η οποία κατά τον χρόνον της δημιουργίας(Μεγάλη Έκρηξη) ενεργοποίησε τις Ουράνιες Σφαίρες(Σύμπαντα) και τότε κατανεμήθηκε σ’ αυτές βάσει του Πυθαγορείου πίνακος κατανομής το 7,3% της αρχικής ενέργειας και έκτοτε ενυπάρχει μέσα στην ύλη και εμφανίζεται στο εξωτερικό περίβλημα αυτής υπό μορφήν στατικού ηλεκτρισμού. Νεώτεροι απεκάλεσαν την Ενδελέχειαν= Ζωτικήν Αρχήν, ήτις διαμορφώνει και διέπει άπαντα τα οργανικά όντα. Αυτή είναι και η βάση της θεωρίας και της τεχνικής της Γιόγκα. Η Γιόγκα (Σανσκριτικά) είναι μία φυσική, νοητική και ψυχική πρακτική ή μαθητεία που προέρχεται από την Ινδία. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σχολών, πρακτικών και στόχων στον Ινδουισμό, Βουδισμό (ιδιαίτερα στον Βαζραγιάνα Βουδισμό ) και τον Ζαϊνισμό .
Οι γνωστότερες μορφές Γιόγκα στον δυτικό κόσμο είναι η Χάθα γιόγκα και η Ράτζα γιόγκα. Με τις ασκήσεις «Γιόγκα» γίνεται συλλογή της κοσμικής ενέργειας μέσα από διάφορες στάσεις στο σώμα και στην ψυχή μας. Επιζητούμε να γίνουμε καλοί δέκτες της ευεργετικής και θετικής κοσμικής ενέργειας(Πράνα) και να αποβάλλουμε τα βλαβερά και αρνητικά φορτία.
Η Ενέργεια Πράνα Στην Σανσκριτική(πανάρχαια Κρητική γλώσσα) η Ενδελέχεια αποκαλείται «Πράνα» και είναι η απόλυτη ενέργεια , δηλαδή μια εκδήλωση της παγκοσμίου δυνάμεως της απέραντης και πανταχού παρούσης. Το Πράνα είναι πηγή πολωμένου ηλεκτρισμού και μεταφράζεται σε «πνοή ζωής»
Ο Άνθρωπος Ηλεκτρικό Δυναμό. Επομένως , ο άνθρωπος δεν είναι μια ατμομηχανή που αντί για κάρβουνο καταναλώνει τροφές, αλλά ένα δυναμό , μια πολύπλοκη Μηχανή που καταναλώνει ενέργεια, όπως γράφει και ο εκλεκτός γιατρός από το Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής κ. Δημήτρης Καράλης στο άρθρο του « ΑΝΘΡΩΠΟΣ: O ΘΕΟΣ ΕΡΕΙΠΙΟ» . Η ενέργεια που βάζει σε λειτουργία την ανθρώπινη μηχανή αυτή είναι η Ενδελέχεια (πράνα)
Κόσμος το Σύμπαν Ο Πυθαγόρας ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη Κόσμος για να δηλώσει το Σύμπαν. Κατ’ αυτόν το Σύμπαν διέπεται από μια τάξη και είναι οργανωμένο και έμψυχο. Δεν υπάρχει τίποτα άψυχο και κενό ζωής κατά τους Πυθαγορείους. Ο Άνθρωπος αποτελεί μικρογραφία αυτού του κόσμου καθώς και η φύση γύρω μας. Δηλαδή ο μικρόκοσμος σε τίποτα δεν διαφέρει από τον μεγαλόκοσμο. Η Ερευνά του Κόσμου είναι ιερή πράξη διότι αποκαλύπτει την ιερή τάξη γεμάτη αποκαλυπτικές δυνάμεις . Αυτές διεγείρουν βαθύτατα τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο Πυθαγόρας διαχωρίζει τον οργανωμένο Κόσμο από το άμορφο Χάος . Η Φιλοσοφία του δεν ήταν απλώς μια ενασχόληση αλλά ένα έργο ψυχής προκειμένου να ταυτιστεί με την αρμονία του Κόσμου
Συμπέρασμα :Ο Άνθρωπος έχει καταρρίψει την αρχή της Εντελέχειας διότι η εξέλιξη του αντί να βαίνει προς το τέλειον οδηγείται προ τον εκφυλισμό και την καταστροφή του . Βέβαια στο διάβα του χρόνου ουδείς μπορεί να προβλέψει πως θα εξελιχθεί το ανθρώπινο είδος και ποιόν θα αφήσει να τον αντικαταστήσει όχι μόνο στη Γη αλλά κυρίως στο διάστημα όπου θα κατευθυνθεί λίαν συντόμως. Η Τεχνητή Νοημοσύνη μάλλον προορίζεται για τον άνθρωπο ρομπότ που θα ανοιχτεί έξω από το ηλιακό μας σύστημα στο Γαλαξία , αφού φυσικά μπορέσει να βάλει χέρι στη κοσμική ακτινοβολία προκειμένου να εξασφαλίσει διαρκή και επαρκή ενέργεια για την απρόσκοπτη συμπαντική του διαβίωση
Και για να έλθουμε στα γήινα. . Ασφαλώς είναι επιθυμητή η τελειότητα με πέρας την Εντελέχεια. Γι’ αυτό έλεγαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες στους νέους «Αίεν αριστεύειν». Όμως στην πράξη είναι δύσκολο να επιτευχθεί για πολλούς λόγους» το ιδανικό . Δύο εξ αυτών είναι η απαίτηση μακρού χρόνου και δεύτερον η συνεχής ροή η οποία δημιουργεί αλλαγή και μια νέα πραγματικότητα. Επομένως το να προσπαθεί κανείς να επιτύχει το τέλειον είναι μια λίαν δύσκολη υπόθεση και ίσως όταν το επιτύχει αυτό να είναι απηρχαιωμένο και να έχει ξεπεραστεί από την αλλαγή . Γι’ αυτό ο σοφός λαός μας λέγει «το άριστον εχθρός του καλού» είναι Η πείρα έχει αποδείξει ότι κάθε φορά πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθεια βελτιώσεως μας και των έργων μας . Έτσι προοδευτικά φθάνουμε στο άριστον.
Το λάθος της Αριστεράς Δυστυχώς, η Αριστερά έχει την τάση ισοπέδωσης των αξιών και είναι αντίθετη με την «αριστεία» Γι’ αυτό κατήργησε και τα Σχολεία αριστούχων μαθητών. Αντί να ανεβάσει τη γενική στάθμη κατεβάζει την στάθμη των αριστούχων στην μετριάτητα. Τούτη η τάση έρχεται σε αντίθεση προς το Φυσικό Νόμο διότι η Φύση δεν αρέσκεται στην ισότητα αλλά αλλά στην αρμονία μέσα από την ανισότητα των αντιθέτων . Το « πόλεμος πατήρ πάντων» δηλαδή των αντιθέτων όπου το ισχυρό επιβάλλεται στο ασθενές είναι του λόγου το αληθές. Η κοινωνική δικαιοσύνη δεν θα επιτευχθεί δια της ισότητος αλλά με την σταδιακή μείωση της ανισότητος. Διότι έχει αποδειχθεί στην πράξη ( μαρξιστικά καθεστώτα) ότι με τον κανόνα της ισότητας προέκυψε μεγαλύτερη ανισότητα και κραυγαλέα δυστυχία. (9/5/23)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ