Το όραμα που έθεσε ο Ι. Καποδίστριας σε τρία χρόνια τα γκρέμισε η κομματοκρατία, οι νεοι “κοτζαμπάσηδες” της Μεταπολίτευσης σε πενήντα χρόνια
Η πατρίδα μας βγάζει μέγιστους Ήρωες αλλά για κάποιο λόγο που έχει ίσως σχέση με γονίδια μας παράγει ανίκανους πολιτικούς και μερικούς λίαν βλαπτικούς που προδίδουν τη χώρα. Ελάχιστες εξαιρέσεις άξιων ηγετών έχουμε στο νεοελληνικό κράτος και μία ίσως η μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο Ιωάννης Καποδίστριας που θα φωτίσει το στερέωμα της Ελλάδος με την πατριωτική του δράση.
Αυτός προσπάθησε να φτιάξει τα καλούπια του νεοσύστατου ελληνικού αμαλγάματος το οποίον παρέλαβε πριν ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της Ελλάδος από την Τουρκική σκλαβιά και να το κάνει κράτος. Η έκταση που παρέλαβε ο Κυβερνήτης περιορίζετο στην Πελοπόννησο και στη Ρούμελη.Προσπάθησε να το πλάσσει πάνω στα ελληνικά πρότυπα, στις αξίες και στα ιδανικά της φυλής μας σαν υπόβαθρο για να στηριχθεί και να προχωρήσει στην απελευθέρωση των σκλαβωμένων Ελληνικών περιοχών. Το όραμα του ήταν γίνει η Ελλάδα το φωτεινό πολιτιστικό κέντρο , ισάξιο του μεγάλου πολιτισμού της. Ελληνικά όμως μικροσυμφέροντα και ξένα εξουσιαστικά γεωπολιτικά κέντρα του έκοψαν το νήμα της ζωής και έμεινε το έργο του ημιτελές προς δόξαν των μικροπολιτικών, των συμφεροντολόγων , των σκοταδιστών , των οπισθοδρομικών και των κοτζαμπάσηδων δολοφόνων του. Και φυσικά και των δυνάμεων εκείνων που θέλουν την Ελλάδα σαν φέουδο και πιόνι να σκοτώνονται τα ελληνόπουλα και η επιρροή τους να μεγαλώνει. Αυτό έγινε πολλάκις τελευταία με τον Εμφύλιο που από νικητές καταντήσαμε ζητιάνοι και στην Κύπρο που μάτωσε με την ΕΟΚΑ και ύστερα με τον Εμφύλιο που οι Άγγλοι τον φύτεψαν έφεραν την εισβολή του Αττίλα και την κατοχή το 1974.
Η Ελλάδα δεν ελευθερώθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις όπως διατείνεται το κατεστημένο αλλά από την ηρωική αντίσταση των παιδιών της και από τις επιδέξιες διπλωματικές ενέργειες του Ιωάννη Καποδίστρια
Λίγα από τη δράση του Ιωάννη Καποδίστρια :
10 Φεβρ. !776 γεννήθηκε στην Κέρκυρα από αστική οικογένεια
1794 Σπουδάζει Ιατρική στην Πάδοβα
1801 Οργανώνει τη διοίκηση στην Κεφαλλονιά ως εκπρόσωπος της «Επτανησιακής Πολιτείας»
1803 Τη 1 Απριλίου ορίζεται Γραμματεύς της Επτανησιακής Πολιτείας η οποία ιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως «Η Πολιτεία των Επτά Ηνωμένων Νήσων»
1807 Διορίζεται στη Λευκάδα ως έκτακτος επίτροπος και συντονιστής των στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον της Πύλης και του Αλή Πασά
1809 Στις 3 Μαΐου σε αναγνώριση της διπλωματικής του ικανότητος τοποθετείται στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας με τον βαθμό του συμβούλου επικρατείας
1812 Διευθυντής του διπλωματικού γραφείου της Ρωσικής Στρατιάς του Δούναβη
1813 Τοποθετείται απεσταλμένος και πληρεξούσιος Υπουργός του Τσάρου στην Ελβετική Ομοσπονδία και συμμετέχει στο Συνέδριο της Βιέννης όπου κρίνεται το Ελληνικό Ζήτημα
1814 Ιδρύει στη Βιέννη το πολιτιστικό σωματείο «Εταιρεία Φίλων των Μουσών»
1815Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α’ τον διορίζει Γραμματέα του Κράτους για τις Εξωτερικές Υποθέσεις. Τον επόμενο χρόνο γίνεται μυστικός σύμβουλος του (3ος βαθμός στη Ρωσική ιεραρχία)
1821Απρ.Μάιος στο Layback συγκρούεται ανοιχτά με τον Μέτερνιχ για το θέμα των επεμβάσεων – Διαφωνεί στη χρήση βίας, Ο Καποδίστριας σώζει την Επανάσταση
1822 Πιέζει τον Τσάρο να λύσει το «Ελληνικό Ζήτημα» με την υπογραφή Συνθήκης. Ο Τσάρος δε δέχεται και του αφαιρεί τις αρμοδιότητες του Ανατολικού Ζητήματος. Ο Καποδίστριας παραιτείται και εγκαθίσταται στη Βιέννη όπου θα παραμείνει ως το 1827
1825 Έξαρση του φιλελληνικού Κινήματος στην Κεντρική Ευρώπη με πρωτεργάτες τον Εϋνάρδο και Καποδίστρια
1826 Στέλνει από τη Γενεύη στον νέο Τσάρο Νικόλαο υπόμνημα που είναι η πολιτική του σταδιοδρομία από 1798 έως το 1822,
1827 Υπογράφεται η Συνθήκη στο Λονδίνο μεταξύ Η.Β – Γαλλίας και Ρωσίας για την αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους με φόρο υποτέλειας στην Πύλη
1827 Με βαρυσήμαντη επιστολή – απάντηση στο ερωτηματολόγιο που του θέτει για την Ελλάδα ο Υφυπουργός Πολέμου και Αποικιών Ουίλιαμ Ορτον θέτει από τότε τα πραγματικά σύνορα της Ελλάδος
1827 Εκλέγεται από τη Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος με επταετή θητεία
1827 Στις 3 Ιουλίου μετά από πέντε συναντήσεις με τον Τσάρο Νικόλαο που προσπαθεί να τον κρατήσει στη Ρωσική υπηρεσία υπογράφει την επιστολή της παραιτήσεως του. Αρνήθηκε τη συνταξιοδότηση του από τη Ρωσία
1828 Στις 4 Ιαν. ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ι, Καποδίστριας φθάνει στην Αίγινα . Ζήτησαν να του κόψουν μισθό και αυτός αρνήθηκε. Αντίθετα, έβαλε χρήματα από την προσωπική του περιουσία για την ανακούφιση των φτωχών Ελλήνων.
1828 Ο Κυβερνήτης Ι.Κ λαμβάνει τα πρώτα μέτρα για τη συγκρότηση του Κράτους και την οργάνωση του Στρατού. Παράλληλα, αγωνίζεται για τη διεθνή αναγνώριση των διευρυμένων συνόρων ενώ συνεχίζεται ο πόλεμος κατά των Τούρκων στη Ρούμελη.
1829Η Δ’ Εθνική Συνέλευση του Άργους κάνει δεκτές τις προτάσεις Καποδίστρια
1829 14 Σεπ. Συνθήκη Αδριανουπόλεως. Ο Σουλτάνος υποχρεώνεται να δεχθεί το αυτόνομο Ελληνικό Κράτος σαν αποτέλεσμα της ήττας του στο Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο με τις ενέργειες του Καποδίστρια
1830 Παραίτηση του Λεοπόλδου και ξεσηκωμός της αντιπολίτευσης κατά του κυβερνήτη. Οι Μαυρομιχαλαίοι πλήττονται από τα κυβερνητικά μέτρα και ξεσηκώνονται κατά της κυβέρνησης με λεηλασίες κ.α.Φυλακίζεται ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
1831 Οι Υδραίοι επαναστατούν κατά της κυβέρνησης διότι ζητούν υπέρογκα ποσά για τα πλοία τους στον αγώνα. Ο Ανδρέας Μιαούλης καταλαμβάνει το στόλο στον Πόρο και καίει τα πολεμικά «Ύδρα» και «Ελλάς»
1831 Στις 11 Σεπτ. ο Ιωάννης Καποδίστριας είναι νεκρός. Πέφτει υπέρ πατρίδος. Δολοφονείται από τον Κωνσταντίνο Γ. Μαυρομιχάλη στο ναό Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Η Ελλάδα πλέον δε θα είναι η ίδια αλλά φέουδο ως τώρα των προστάτιδων παλαιών και νεωτέρων δυνάμεων
Προκειμένου να διαχειρισθεί αποτελεσματικά την τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση του νέου κρατιδίου, ο Καποδίστριας προέκρινε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο εξουσίας, ώστε να διατηρήσει άμεσα τον πολιτικό έλεγχο. Την αντιπολίτευση κατά του Καποδίστρια απάρτιζαν οι παραμερισμένοι από την εξουσία κοτζαμπάσηδες και πλοιοκτήτες, ενώ οι πολεμιστές ήταν οι περισσότεροι με το μέρος του
Το έργο του Καποδίστρια εν συντομία:
1. Οργάνωσε εκ των πρώτων τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
2. Γεωργική Σχολή: Ίδρυσε στην Τίρυνθα για την εκπαίδευση των Ελλήνων αγροτών.
3. Οργάνωσε το πρώτο κρατικό ταμείο
4. Ίδρυσε τράπεζα και προέβη στην κοπή νομίσματος, του φοίνικα
6. Λειτούργησε τρία αλληλοδιδακτικά σχολεία (αντίστοιχα των σημερινών δημοτικών αλλά τετραετούς φοίτησης)
7. Τρία ελληνικά(αντίστοιχα των σημερινών γυμνασίων με τριετή φοίτηση)
8. Αρκετά χειροτεχνεία (επαγγελματικές σχολές),
9. Πρότυπον Σχολείον, στο οποίο σπούδαζαν όσοι προορίζονταν για δάσκαλοι
1.Κεντρικόν Σχολείον, στο οποίο φοιτούσαν όσοι προορίζονταν για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
11.Πρότυπον Αγροκήπιον (γεωργική σχολή).
12.Ορφανοτροφείο στην Αίγινα
13.Καλλιέργεια της πατάτας άγνωστης ως τότε στην Ελλάδα. κ.α
Συγκρότησε Στρατό και Αστυνομία και εμπέδωσε την τάξη και ασφάλεια καθώς έπρεπε να εκκαθαριστεί η Στερεά Ελλάδα από τον τουρκικό στρατό αλλά και να αντιμετωπιστούν σοβαρά προβλήματα εσωτερικής τάξης και ασφάλειας (ληστεία, πειρατεία, ζωοκλοπές κ.α). Ορισμένοι από τους αγωνιστές αξιοποιήθηκαν για τη δημιουργία του τακτικού στρατού.
Προέβη στην οργάνωση τακτικού Πολεμικού Ναυτικού για την αντιμετώπιση των Τούρκων και την καταπολέμηση της πειρατείας. Αυτή συντελέστηκε χάρη και στη δράση του Ανδρέα Μιαούλη.
Απέπεμψε τους εκπροσώπους του Πατριάρχη Κωνστα/πόλεως. Όταν ήλθαν εκπρόσωποι του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως να του ζητήσουν να τεθεί υπό τον Σουλτάνο αυτός τους απέπεμψε ασυζητητί και ανακήρυξε ανεξάρτητη την Ελληνική Εκκλησία
Μέσα σε τρία χρόνια έβαλε τα θεμέλια της Ελλάδας Με τη φωτισμένη διακυβέρνηση του (1828-1831) ο άξιος αυτός πατριώτης έκανε ουσιαστικά θαύματα. Διότι παρέλαβε σε απελπιστική κατάσταση από κάθε άποψη μια διαλυμένη και ρημαγμένη χώρα πριν ακόμη απελευθερωθεί πλήρως από τους Τούρκους και την έκανε να λειτουργεί σαν κράτος. Και ασφαλώς αν παρέμενε μερικά χρόνια η Ελλάδα σήμερα θα ήταν εντελώς διαφορετική από τη σημερινή(Συνεχίζεται)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
(1): Ο Μενέλαος, Βασιλιάς της Σπάρτης και σύζυγος της Ωραίας Ελένης, ήταν γιός του Ατρέα και αδερφός του Αγαμέμνωνα, ο δε Ατρέας ήταν γιός του Πέλοπα.
(2). Πρόκειται, προφανώς, για τον Πελοποννησιακό πόλεμο
(3). Η Θέτις, μητέρα του Αχιλλέα, ήταν Ωκεανίδα – Νηρηίδα, κόρη του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας. Αυτή, ήταν η πραγματική Ηρωογέννα μάνα, γιατι εγέννησε και ανάθρεψε τον μεγαλύτερο ήρωα – σύμβολο όλων των εποχών, τον Αχιλλέα.
(4). Πρόκειται για το γνωστό μύθο της γέννησης του Διονύσου από την συνεύρεση της Σεμέλης(κόρης του Κάδμου και Βασίλισσας της Θήβας) με τον Δία, όπου φέρεται να γεννήθηκε πρόωρα ο Διόνυσος (λόγω πυρκαγιάς από τον Κεραυνό του Δία) ΚΑΙ εκ τούτου παρήχθησαν αρκετοί μύθοι περί της επιβίωσης και ανάπτυξης του Διονύσου, ένας εκ των οποίων είναι αυτός που αφορά τον Πάρνωνα, κατά τον οποίο: «Την επιβίωση και την ανάπτυξη του Διονύσου, ο Δίας ανέθεσε στην αδερφή της Σεμέλης την Ινώ σε ένα άντρο του Πάρνωνα…» Ως γνωστόν, η Ινώ είναι η μητριά του Φρίξου και της Έλλης, όπως άλλος, γνωστός μύθος, μας πληροφορεί σχετικά.
(5). Ο Μυρτίλος, γιός του Ερμή, ήταν ο Ηνίοχος του Πέλοπα που παγίδευσε το άρμα του Οινόμαου, ο οποίος, μετά την νίκη του Πέλοπα στις αρματοδρομίες(που είχαν αποτέλεσμα την επικράτηση του Πέλοπα και το γάμο του με την Ιπποδάμεια, την κόρη του Οινόμαου), ο Πέλοπας κατακρήμνισε τον Μυρτίλο στην θάλασσα της Δυτικής Πελοποννήσου, στο πέλαγος που πήρε το όνομά του, «Μυρτώον», ο δε πατέρας του, ο Ερμής τον ετίμησε με τον γνωστό αστερισμό του «Ηνίοχου»
(6). Η Αμάλθεια είναι η γνωστή αίγα που με το «νέκταρ κλπ» που έβγαζε από το κέρας της, έτρεφε τον Δία στο Ιδαίον άντρο (Ψηλορείτης Κτήτης). Εδώ, η μαστόσχημη εικόνα του Λακωνικού χάρτη (με δύο προβεβλημένες ακρομάστιες απολήξεις στα δύο ακρωτήρια), σε συνδυασμό με τον αρχήθεν ενδημούντα πλούτο της περιοχής λόγω κυρίως του Ευρώτα ο οποίος, ορμώμενος από την κορυφή (κεφαλή, όπου και το κέρας…), αρδεύει και εκτρέφει, αυτή η εικόνα παράγει ποιητικούς συνειρμούς παρομοίωσης, με δεδομένο και το μύθο ότι ο Δίας βρέθηκε στον κάμπο του Ευρώτα όπου , εκεί, με την Λήδα εγέννησαν την Ωραία Ελένη και τους γνωστούς αδερφούς της, τους Διόσκουρους(Κάστορα και Πολυδεύκη).
ΤΕΛΟΣ
ΑπάντησηΠροώθηση Λάβατε αυτό το μήνυμα μέσω κρυφής κοινοποίησης, επομένως δεν μπορείτε να απαντήσετε με ένα emoji
Ο μύθος της Ελένης είναι από τους ωραιότερους της Ελληνικής Μυθολογίας μας και τούτο γιατί είναι πραγματική ιστορία η οποία μυθοποιήθηκε. Η Ελένη είναι το κεντρικό πρόσωπο και η αιτία του Τρωικού Πολέμου. Ο κόσμος θεωρεί την Ελένη σαν σύμβολο άπιστης γυναίκας εν αντιθέσει προς την Πηνελόπη η οποία θεωρείται σύμβολο συζυγικής αφοσιώσεως , δεδομένου ότι ανέμενε είκοσι χρόνια με την ελπίδα ότι θα επιστρέψει ο Οδυσσέας . Όμως δεν ευσταθεί ότι η Ελένη υπήρξε άπιστη . Τουναντίον την παρουσιάζουν σαν πρότυπο συζύγου και Ελληνίδας . Να σημειώσουμε ακόμη ότι ο μύθος της Ελένης γέννησε το πάθος για τον πόλεμο εναντίον όσων τολμούν να κλέψουν έμψυχο ή τη γη του Έλληνα από τους ανέκαθεν άρπαγες Ανατολίτες , πάθος το οποίον είχε σαν αποτέλεσμα την ελευθερία των Ελλήνων και την εξουδετέρωση του κινδύνου από Ανατολάς ο οποίος διαρκεί από τους προϊστορικούς χρόνους ως σήμερα.
Ο Τρωικός Πόλεμος ποτέ δεν τελειώνει Ο Ισοκράτης γράφει : «..χωρίς γαρ τεχνών και φιλοσοφιών και των άλλων ωφελειών άς έχοι τις αν εις εκείνην και τον πόλεμον των Τρωικόν ανενεγκείν, δικαίως αν και του ΜΗ δουλεύειν ημάς τοις βαρβάροις Ελένην αιτίαν είναι νομίζομεν ..» Πέραν δηλαδή των άλλων ωφελημάτων στις τέχνες στη φιλοσοφία κλπ τα οποία οφείλουμε σε κείνη και στον Τρωικό Πόλεμο , δικαίως σ’ αυτόν οφείλεται ότι ΔΕΝ γίναμε δούλοι στους βαρβάρους
Ο Ωραιότερος Μύθος του κόσμου . Στο στίχο αυτό ο Ευριπίδης λέγει :
Ο Μύθος της κλοπής της Ελένης και του Τρωικού Πολέμου είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο και περιποιεί τιμή στους Έλληνες διότι μέσα στα Επη της « Ιλιάδας» και «Οδύσσειας» του Ομήρου βρίσκονται όλες τις ανώτερες αξίες του ανθρώπινου γένους και ο τρόπος ζωής του ανθρώπινου είδους . Δεν είναι τυχαίο ότι όσο καιρό διδασκόταν ο Ομηρος στα Αμερικανικά σχολεία το ηθικό ανάστημα των ΗΠΑ ήταν υψηλότατο . Τώρα τελευταία που κατάργησαν τα Κλασσικά Γράμματα οι ΗΠΑ έχουν χάσει το αζιμούθιο πλεύσεως των και κάνουν ηθικά και λογικά παραστρατήματα. Εμείς οι Έλληνες είμαστε εντελώς απαράδεκτοι που δεν έχουμε βάλει τον Όμηρο από το Δημοτικό σχολείο για να μην πω από το νηπιαγωγείο.
Η καταγωγή της Ελένης Πρώτα όμως να γνωρίσουμε την Ελένη όπως την παρουσιάζει ο Όμηρος και οι διάφοροι ποιητές της αρχαιότητας.Η Ελένη ήταν Σπαρτιάτισσα και υπερβολικά όμορφη , η ομορφότερη όλων των γυναικών και ηδύνατο να παραβληθεί με τις θεές, ακόμη και με την θεά Αφροδίτη. Όμως ο Ευριπίδης λέγει ότι η ομορφιά της έγινε πηγή δυστυχίας για αυτήν. Έγινε θύμα απαγωγής, γνώρισε τέσσερις άνδρες συζύγους, δεν στέριωσε σε κάποιον τόπο για πολύ ώστε να δημιουργήσει οικογένεια. Ετσι έμεινε άτεκνη αν και υπάρχει μια παράδοση ότι από τον Θησέα απέκτησε μια κόρη την Ιφιγένεια την οποίαν έδωσε στην Κλυταιμήστραν. Το χειρότερο για αυτήν ότι έγινε η αιτία πολλών δεινών τόσο για τους Αχαιούς όσο και για τους Τρώες και η αιτία να καταστραφεί εκ θεμελίων η Τροία
Η Ελένη μητέρα είχε τη Λήδρα γυναίκα του Τυνδάρεω. Κατά τον Ερατοσθένην αυτή γεννήθηκε από ένα αυγό που γέννησε η Νέμεσις. Ο Παυσανίας λέγει ότι στο ναό της Ιλαείρας και της Φοίβης στη Σπάρτη κρεμόταν με ταινία από την οροφή ένα αυγό το οποίον συμβόλιζε το αυγό που γέννησε η Νέμεσις και εισήλθε στη μήτρα της Λήδας από τον Δία μεταμορφωμένο σε Κύκνο . Πάντως το αυγό έχει κοσμογονική σημασία και συνδέεται με τον Ορφισμό, Από το αυγό του Ησιόδου γεννήθηκε ο Φάνης(Το Φως=Σύμπαν) Κατά τον βυζαντινό Κεδρινόν το πιθανότερο είναι η Λήδα να είχε σχέση με κάποιον ονόματι Κύκνο και κατά τους περιπάτους και τα κυνήγια της στον Ευρώτα να συνευρέθη μαζί του εξ ης γεννήθηκε η Ελένη εκ του Κύκνου.
Το όνομα της Ελένης Κατ’ άλλους έλκει εκ του ‘έλους’ , επειδή γεννήθηκε ή συνελήφθη στον ελώδη τόπο του Ευρώτα , ενώ κατ’ άλλους το αρχικό «ΕΛ» συμβολίζει το φως όπως «Ηλιος» «Ελλάς»(φωτεινός βράχος ) . Έπλασαν δε την Ελένη ως θυγατέρα του Ηλίου και της Αφροδίτης .
Αρχικά ζήτησεν αυτήν βιαίως ο Ενάρσφόρος γιός του Ιπποκόωντα από την παιδική ηλικία. Για τον λόγο αυτόν ο πατέρας της Τυνδάρεω βασιλιάς της Σπάρτης την έστειλε στους γιούς του Αφαρέως(της Μεσσηνίας) ή κατ’ άλλους την άρπαξαν εκείνοι. Έπειτα φοβούμενοι τους Διόσκουρους (Κάστορα και Πολυδεύκη) γιούς του Τυνδάρεω έδωσαν αυτή στον Θησέα γιό του Αιγαία βασιλιά των Αθηνών ως παρακαταθήκην να την φυλάττει. Κατ’ άλλους την άρπαξε ο Θησέας από την Σπάρτη όταν αυτή χόρευε με άλλες παρθένες στο ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος, αλλά την ξαναπήραν από την Αττική οι Διόσκουροι αδελφοί της . Είναι το μαρτύριο που πληρώνουν οι πολύ όμορφες αλλά και το πάθος που αυτές σκορπούν στους άνδρες . Όταν δε αυξήθηκε η φήμη του κάλλους της συγκεντρώθηκαν οι Ήρωες και γόνοι όλων των Ελληνικών οικογενειών, οι λεγόμενοι ‘μνηστήρες’ είκοσι εννιά (29) τον αριθμόν σύμφωνα με τον κατάλογο του Απολλοδώρου. Ο Υγίνος προσθέτει άλλους έντεκα(11) μνηστήρες και όλοι αυτοί σαράντα(40) τον αριθμό την ζητούσαν να την κάνουν γυναίκα τους . Πάντως τρεις διαφορετικές πηγές τους ανεβάζουν σε 80 μνηστήρες οι οποίοι έφθασαν στη Σπάρτη με πλούσια δώρα. Χάριν οικονομίας παραλείπω τα ονόματα και το γένος τους. Από τον κατάλογο των μνηστήρων έλειπε ο Αχιλλεύς ο οποίος τότε ήταν πολύ μικρός. Και στους τρείς πίνακες βρίσκονται σταθερά τα ονόματα των Οδυσσέως, Μενελάου, Φιλοκτήτη, Πρωτεσίλαου, Μενεσθέως , Αίαντος και του Ελεφήνορος.
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας δίνει τη λύση. Όταν ο Τυνδάρεω είδε τόσο πλήθος φοβήθηκε να αποφασίσει μήπως επιτεθούν εναντίον του ή εναντίον του εκλεκτού νυμφίου. Τότε ο πολυμήχανος Οδυσσεύς δέχθηκε να μεσολαβήσει και διευθετήσει το θέμα αν ο Ικάριος του δώσει γυναίκα την Πηνελόπη. Ο Οδυσσέας ζήτησε από τους μνηστήρες ένορκη υπόσχεση ότι θα συμμαχήσουν κατά εκείνου ο οποίος θα πειράξει τον νυμφίο της Ελένης, ή θελήσει να την αρπάξει. Εκείνοι το δέχθηκαν και η Ελένη προέκρινε τον Μενέλαον γιό του Ατρέως ή τον προτίμησε διότι ήταν ερωτευμένη μαζί του.
Η αρπαγή της Ελένης από τον Πάρι Το πράγμα είναι διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε. Ο Μενέλαος υποσχέθηκε θυσία εκατόμβη(εκατό βους) στην Αφροδίτη αν θα συνεργούσε να παντρευτεί την Ελένη, αλλά αθέτησε την θυσία. Κατ’ άλλους συνέβη νόσος στη Λακεδαίμονα και το μαντείο είπε να θυσιάσουν στον τάφο των δύο υιών του Προμηθέως οι οποίοι ετάφησαν στην Τρωάδα. Ελθών εκεί ο Μενέλαος να θυσιάσει κατέλυσεν στην οικία του Πάριδος . Επειδή δε ο Πάρις φόνευσε ακουσίως τον Ανθέα του Αντήνορος έφυγε με τον Μενέλαο στη Σπάρτη και τότε άρπαξε την Ελένη.
Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την αρπαγή της Ελένης. Κατ’ άλλους ήλθε με στόλο να εκδικηθεί την Ησιόνη, κατ’ άλλους άρπαξε αυτήν από τα Κύθηρα , η τρίτη εκδοχή ότι ήλθε σαν φίλος στην οικία του Μενελάου όταν εκείνος έλειπε στην Κρήτη και η τετάρτη ότι αφού τον δέχθηκε φιλοφρόνως τον άφησε με την Ελένη και πήγε στην Κρήτη για να κληρονομήσει από τη μητέρα του το μέρος του αποθανόντος πατέρα του . Κατ ‘ άλλους η Ελένη έφυγε εκουσίως με αυτόν παίρνοντας μαζί της πολλά πλούτη και τις πέντε θεραπαινίδες της και την Αίθρα. Ποια όμως ήταν η Αίθρα; Ήταν πριγκίπισσα της Τροιζήνας κόρη του βασιλιά Πιτθέως. Ήταν η μητέρα του θρυλικού ήρωα Θησέα, ο πατέρας του ήταν είτε ο βασιλιάς στην Αρχαία Αθήνα Αιγέας ή ο ίδιος ο θεός Ποσειδών. ΄Η Αίθρα πήγε μαζί της εκουσίως ή την άρπαξε δεν είναι εξακριβωμένο. Λένε ότι την καταδίωξε και έπεσε το σανδάλι της , γι’ αυτό το μέρος εκείνο στη Λακωνία ονομάστηκε Σανδάλιον.
Μετά την αρπαγή της Ελένης ήλθαν στη νήσο Κραναήν και εκεί συνευρέθη για πρώτη φορά μαζί της. Γι’ αυτό η νήσος ονομάστηκε Ελένη. Κατ’ άλλους αυτή είναι στη Λακωνική και κατά μερικούς στην Αττική λένε δε ότι είναι η Σαλαμίνα. Από τα δάκρυα της φύτρωσε το χόρτο Ελένιον. Από εκεί έπλευσαν στην Αίγυπτο , φοβούμενος μήπως τον καταδιώξουν οι Σπαρτιάτες και εισελθών στο Κανώπιον Στόμιον του Νείλου κάθισε ικέτης στο ναό του Ηφαίστου. Τότε ο Πρωτεύς όταν πληροφορήθηκε τα συμβαίνοντα έλαβε την Ελένη και τα πράγματα της για να τα στείλει στην Ελλάδα. Τον Πάρι έδιωξε μετά από τρεις ημέρες, δώσας σ’ αυτόν μόνο το άγαλμα της Ελένης. Κατά την επιστροφή του δε εκείθεν ο Πάρις έκλεψε και άλλες γυναίκες από τη Σιδώνα. Σύμφωνα με άλλην εκδοχή ήλθε κατ’ ευθείαν στην Τρωάδα και νυμφεύθηκε νομίμως την Ελένη. Όταν δε αυτή ανέβηκε στον πύργο για να παρακολουθήσει την μονομαχία του Πάριδος με τον Μενέλαο στον Τρωικό πόλεμο, την ακολούθησαν και δύο θεραπαινίδες Ελληνίδες η Αίθρα και η Κλυμένη. Τότε την είδαν οι δημογέροντες της Τροίας και θαύμασαν το κάλλος της ειπόντες:
«Ού νέμεσις Τρώας και Ευκνημίδας Αχαιούς
«Τοιή δ’ αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν»
Μετά τον θάνατον του Πάριδος , έλαβεν αυτή ο Δηίφοβος εκουσίως , ενώ κατ’ άλλους την πήρε βιαίως. Την ονομάζουν «πεντάλεκτρον» επειδή έλαβε πέντε άνδρες ήτοι: τον Θησέα, Μενέλαον, Πάριν, Δηίφοβον και τον Αχιλλέα μετά θάνατον. Ο Αχιλλέας την είδε στον ύπνο του και νοερώς συνευρέθη μαζί της και λέγεται ότι έγινε σύζυγος της μετά θάνατον.
Η Ελένη υπήρξε φιλόπατρις Πολλοί είπαν ότι αυτή παρέδωσε την Τρωάδα στους Έλληνες και έδρασε σαν κατάσκοπος αυτών . Ίσως χωρίς την Ελένη θα ήταν αδύνατη η άλωση της Τροίας. Η Ελένη ήταν εξαιρετικά φιλόπατρις και βοήθησε πολύ τον Οδυσσέα, ο οποίος ήλθε σαν κατάσκοπος μεταμφιεσμένος σε επαίτη στην Τροία προς συλλογή πληροφοριών πριν εκτελέσει το σχέδιο του με το «Δούρειο Ίππο» Και ενώ οι άλλες γυναίκες έκλαιγαν για το χαμό των ανδρών των από τον Οδυσσέα αυτή χαιρόταν . Τη νύχτα που μπήκε ο «Δούρειος Ιππος» στην Τροία αυτή έδινε φωτεινά σήματα με πυρσούς στους Έλληνες οι οποίοι ήταν κρυμμένοι στην απέναντι Τένεδον.(Hλίου Πέρσις, απόσπ 1 , LL) Επίσης βοήθησε τον Οδυσσέα να κλέψει το «Παλλάδιον» της Τροίας(Απολλόδ. Επιτ. 5.13) Ηταν φύση θρησκευτική διότι όταν ήταν έγκυος αφιέρωσε αφιέρωσε ναόν στην Ειλείθυιαν, την προστάτιδα του τοκετού. Πρόκειται για την κόρη που γέννησε στο Αργος από τον Θησεά , την Ιφιγένεια , την οποίαν έδωσε στην Κληταιμήστραν
Ο Μενέλαος δεν κράτησε κακία προς την Ελένη. Όταν αλώθηκε η Τροία οδηγήθηκε στο σπίτι του Δηιφόβου τον οποίον βρήκε κοιμώμενο και τον φόνευσε, πήρε την Ελένη και πήγαν στην Αίγυπτον. Άλλοι λένε ότι την πήρε από τον Πρωτέα από την Αίγυπτο. Από εκεί ήλθαν στην Σπάρτη όπου έζησαν τον υπόλοιπο βίο τους ειρηνικά . Τότε γνώρισε και τον Τηλέμαχον εκ της φυσιογνωμίας του Οδυσσέως . Ο Τηλέμαχος πήγε να πάρει πληροφορίες για τον πατέρα του που δεν είχε επιστρέψει. Αυτός περιπλανήθηκε στις θάλασσες επί δεκαετία πριν επιστρέψει στην Ιθάκη. Λένε ότι περιπλανήθηκε στην Ταυρική , ή στη Μεσόγειο αλλά αυτά δεν ευσταθούν σε έναν δεινό ναυτικό σαν τον Οδυσσέα.
Ο Οδυσσέας πήγε στην Αμερική Η αρχαιολόγος Ενριέτα Μέρτζ αποκρυπτογράφησε το ταξίδι του με βάσει τα χαρακτηρίστηκα σημεία που πέρασε και τις αστρονομικές μαρτυρίες της Οδύσσειας και αυτά όλα δεν οδηγούν στην Ταυρική αλλά στην Νότιο Αμερική. Κατ’ άλλους η Θέτις μεταβλήθηκε σε φώκια και την σκότωσε στην επιστροφή από την Τρωάδα, αλλά οι φώκιες δεν σκοτώνουν ανθρώπους.
Την Ελένη είχαν στολίσει με πάμπολλα πικρόχολα ονόματαόπως: κακή, κάκιστη, ριγεδανή, στυγνή, πολυνεικής, θεοστυγής, τάλαινα, πολύστονος, πολύκτονος ,δυσελένη , ερινύς, άτα, προδότις , δολόνητις, παράνους,, φιλόπλουτος,, κυνώπις, πολυκηδής, εταίρα, στυγερή, αινόμορος, Αινελένη. Αλλά και για τον γάμο της με το Μενέλαο της έσυραν πολλά όπως : λιπάτωρ, λιπόγαμος, άνυμφος πόρτις(το συνηθιζόμενο και σήμερον «πορτοθ(ο)ύρα») πεντάλεκτρος , τριάνωρ, δισάρπαγος κρεξ, αινόλεκτρος, δύσγαμος, κακόνυμφος , θυλήπαις κ.α
Όσοι όμως κακολόγησαν την Ελένη είχαν κακό τέλος . Ιδιαιτέρως ο Στησίχορος τυφλώθηκε και αμέσως αντελήφθη το λάθος του και έγραψε την «Παλινωδία» στην οποία αποκατέστησε την αλήθεια.
Η Ελένη ήταν καλλιεργημένη γυναίκα για την εποχή της . Γνώριζε να υφαίνει γεγονός ευγενούς απασχόλησης , να πλέκει, να παίζει την λύρα, γνώριζε τη χρήση των φαρμάκων , να μιμείται , να ερμηνεύει τους οιωνούς κ.α
Οι ρήτορες Γοργίας και Ισοκράτης έπλεξαν εγκώμιων της καλής Ελένης Αμφότεροι έπλεξαν το μύθο της Ελένης ως καλής και πιστής συζύγου . Ο Ελληνισμός θεοποίησε την Ελένη και αρκετοί ναοί αφιερώθηκαν σ’ αυτήν. Ένας ναός βρίσκεται στην Θεράπνην έξω από τη Σπάρτη. Ο ναός αυτός θεράπευε και τις άσχημες γυναίκες . Η Ελένη έγινε αντικείμενο της ζωγραφικής και γλυπτικής και πολλοί καλλιτέχνες την αποθανάτισαν. Ο Πολύγνωτος ζωγράφισε επεισόδια με την Ελένη και τις θεραπαινίδες της Ηλέκτρα και Πανθαλίδα στην Λέσχη των Δελφών. Το πρόσωπο της Ελένης ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει συζητήσεις και να διαγείρει την φαντασία των ανθρώπων .
Η Ελένη έγινε παγκοσμίως γνωστή μπήκε σε όλες τους πολιτισμούς της περιοχής και τώρα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Επεισόδια από τον μύθο της Ελέναης βρίσκονται σε ανάγλυφες παραστάσεις , όπως στη λάρνακα του Κυψέλου την οποία περιγράφει εκτενώς ο Παυσανίας . Δυστυχώς τα περισσότερα έργα που αφορούν την Ελένη έχουν χαθεί ή σώζονται μόνο σε αποσπάσματα λόγω της καταστροφής των μνημείων και των Βιβλιοθηκών από τον Χριστιανισμό . Το μόνο έργο που σώζεται ολόκληρο είναι το «Εγκόμιον Ελένης» του Γοργίου
Η Ελένη του Ευριπίδη Για την χρονολόγηση της «Ελένης» έχουμε και εξωτερικές και εσωτερικές μαρτυρίες ώστε να χρονολογήσουμε το έργο με μεγάλη ακρίβεια. Η πρώτη μαρτυρία από τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη(411 π.Χ) Ο Ευριπίδης στο έργο «Ελένη» αναφέρεται και σε σύγχρονα γεγονότα όπως την ατυχή εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία η οποία ήταν η αρχή της καταστροφής των Αθηνών και συνακόλουθα το αδυνάτισμα του Ελληνισμού ώστε να υποδουλωθεί αργότερα στους Ρωμαίους Προ του 412 π.Χ υπήρχαν δύο παραλλαγές του μύθου: Η μία από τον Όμηρο και η άλλη εκ του επικού κύκλου των ποιητών . Πολλοί στίχοι του έργου του Ευριπίδη λένε ότι αναφέρονται στα σύγχρονα γεγονότα της εποχής της αποτυχίας των Αθηναίων στη Σικελία.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
1/ Η Ελένη υπήρξε η πρώτη αξιωματικός Διαβιβάσεων όλων των εποχών. Υπηρέτησε κρυφίως υπέρ του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος στην Τροία μαζί με τις θεραπαινίδες της Αίθρα(ξαστεριά) και την Κλυμένη με κίνδυνο της ζωής τους . Οι θεραπαινίδες θεωρούνται οι πρώτες διαβιβάστριες , οι οποίες έφεραν εις πέρας επιτυχώς την εκτέλεση της αποστολής τους . Το συνεργείο της Ελένης έδωσε με προσυμφωνημένα σήματα( φρυκτωρίες) στον κατάλληλο χρόνο το σύνθημα στις Ελληνικές δυνάμεις που είχαν αποσυρθεί σκοπίμως στην Τένεδο βάσει του σχεδίου παραπλανήσεως των Ελλήνων. Με την λήψη του μηνύματος εισόδου του Δούρειου Ίππου στην πόλη οι Έλληνες εκτέλεσαν επιθετική επιστροφή και αιφνιδίασαν τους Τρώες . Η αποστολή των καταδρομέων εντός του «Δουρείου Ίππου» ήταν α/ να ανοίξει τις πύλες της Τροίας και να τις κρατήσουν ανοιχτές για να εισέλθουν τα στρατεύματα των Ελλήνων και β/για να ενσπείρουν σύγχυση και χάος στους κατοίκους . Η αποστολή εξετελέσθη επακριβώς βάσει του σχεδίου
Το σχέδιο Αλώσεως της Τροίας Το σχέδιο των Ελλήνων προέβλεπε τρεις φάσεις:
Πρώτη φάση η είσοδος του «Δουρείου Ίππου» εντός των τειχών . Δεύτερη φάση η επιθετική επιστροφή των στρατευμάτων από την Τένεδο και η περικύκλωση της Τροίας.
Τρίτη φάση η έξοδος των επίλεκτων καταδρομέων του Δουρείου Ίππου , το άνοιγμα των θυρών , η συνένωση όλων των δυνάμεων και η κοινή δράση εντός της Τροίας. Και οι τρείς φάσεις εκτελέστηκαν επιτυχώς βάσει του σχεδίου και τότε άρχισε η άλωση και πυρπόληση της Τροίας, η εκτέλεση της ηγεσίας των Τρώων και η ανεύρεση της Ελένης.
Η πολλαπλή δράση της Ελένης . Αυτή έδρασε και σαν κατάσκοπος διότι ήλθε νωρίτερα σε επαφή μυστικώς με τον Οδυσσέα όταν αυτός επισκέφθηκε την Τροία μεταμφιεσμένος σε επαίτη πληροφορίες για να συλλέξει. Κατόπιν τούτου είναι ύβρις για τον Ελληνισμό να θεωρούμε σαν «προστάτη» του Όπλου των Διαβιβάσεων έναν καλόγερο ξενόφερτης θρησκείας και όχι την πρώτη στον κόσμο διαβιβάστρια Ελένη χωρίς την οποία η επιχείρηση θα είχε αποτύχει , ο Δούρειος Ίππος θα είχε καταστραφεί , η Τροία δεν θα είχε αλωθεί και η Ασία θα ήταν νικητής με όλες τις επόμενες συνέπειες για την Ελλάδα , την Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο γενικότερα.
2/ Οι Έλληνες είχαν ανεπτυγμένο το αίσθημα της φιλοπατρίας και της Ελευθερίας από τα προϊστορικά χρόνια . Δυστυχώς τώρα έχει υποστεί κάμψη εξ αιτίας ξενόφερτων απαξιωτικών ιδεοληψιών και ανθελληνικών προτύπων της Παιδείας
3/ Αχαιοί και Τρώες ανήκαν στην ίδια φυλή Είχαν την ίδια γλώσσα(το διαπιστώνουμε από τα ονόματα τους και τις τοπωνυμίες) τους ίδιους θεούς και ανήκαν στην ίδια φυλή(τους πρωτοέλληνες Πελασγούς)
4/ Οι Έλληνες τηρούσαν ευλαβικά τον όρκο τους Αυτό το βλέπουμε στην πρόταση του Οδυσσέα να ορκίσει τους μνηστήρες της Ελένης ότι θα τηρήσουν το λόγο τους. Ο Όρκος στην εποχή του Ομήρου ενείχε τη θέση συμβολαίου και δικαιακής πράξεως της πλέον αυστηρής μορφής. Η επιορκία ήταν η χειρότερη μομφή και θεωρείτο έγκλημα καθοσιώσεως Η τιμωρία μπορεί να επήρχετο με εξοστρακισμό, με την μήνιν των θεών ή από τις Ερυννίες(αυτοδικία). Οι Αθηναίοι, ορκίζονταν στον Δία, τον Απόλλωνα, και την Δήμητρα: “Ορκίζομαι στον Δία, στον Απόλλωνα, στη Δήμητρα. Αν μείνω πιστός στον όρκο μου να είμαι ευτυχισμένος. Αν παραβώ τον όρκο μου κατάρα να πέσει επάνω μου και επάνω στην οικογένειά μου» . Ο Όρκος των Αθηναίων εφήβων, επικαλείται ένα μεγάλο κατάλογο μαρτύρων : την Αγλαυρο ή Άγραυλος, στο Ιερό της οποίας γίνεται η ορκωμοσία (ήταν αρχαία κουροτρόφος θεότητα), την Εστία (το κέντρο της πόλης), τους πολεμικούς θεούς για την έναρξη της στρατιωτικής υπηρεσίας, την Ενυώ και τον Ενυάλιο, τον Άρη και την Αρεία Αθηνά. Κατόπιν τον Δία, την Θαλλώ και την Αυξώ (βλάστηση και Αύξηση), ως δυνάμεις που προστατεύουν τους εφήβους. Την Ηγεμόνη και τον Ηρακλή, το μέγιστο πρότυπο του ανθρώπου που βρήκε τον δρόμο του μέσα στον κόσμο με την δική του μόνο δύναμη. Όλα αυτά τα ονόματα δεν είναι τυχαία. Αν τα αναλύσετε θα βρειτε την Ελληνική ψυχή τις αξίες και τα ιδανικά της. Θα τονίσω μόνο τον χαρακτηρισμό «Αρεία Αθηνά» γιατί εκείνοι ήξεραν από που κατάγονται . Τώρα όλα τα λησμονήσαμε και θεωρείται ρατσιστικός χαρακτηρισμός αν πούμε ότι ανήκουμε στην Αρεία φυλή
5/ Οι πολλές εκδοχές είναι αποτέλεσμα του βαθέως χρόνου Τα συμβάντα είναι πολύ παλιά τότε που μεταβιβάζονταν από στόμα σε στόμα σαν μύθος και σαν τραγούδι τραγουδούσαν τα έπη
6/ Οι Έλληνες πίστευαν στην «Ευγονία» για την βελτίωση της φυλής τους τόσο στο σώμα όσο και στο πνεύμα και την ψυχή . Αυτό το βλέπουμε στην συγκέντρωση ογδόνα μνηστήρων από όλο τον Ελληνικό κόσμο να ζητήσουν για γυναίκα τους την πανέμορφη Ελένη που έμοιαζε με θεά. Πως να συγκρίνουμε τη σημερινή παρακμιακή εποχή με την κατάπτωση των κιναίδων και λεσβιών οι οποίοι νυμφεύονται μεταξύ τους ; Είναι αχαρακτήριστη η πράξη τους και εκτός πάσης λογικής, ηθικής και υγιεινής . Είναι μηδενιστές της φύσεως και αρνητές της ζωής, επιλήσμονες του ωραίου και του έρωτα , εχθροί των φυσιολογικών γεννήσεων , απαξιωτές της γυναίκας την οποίαν προορίζουν σαν «ένθετη μήτρα» . Τα παιδιά τα θέλουν οι παιδεραστές για τις ανώμαλες σεξουαλικές και εγκληματικές τους απολαύσεις . Δικαίως η Ορθόδοξη Εκκλησία πήρε κάθετη αρνητική θέση στο θέμα τούτο. Στην πραγματικότητα είναι η πλέον προοδευτική και θετική στάση.
7/ Την εποχή εκείνη τη νύφη κέρδιζε ο νικητής κατόπιν δύσκολων αγώνων που έθετε ο πατέρας της νύφης . Τότε ίσχυε το «αίεν αριστεύειν…» Στην περίπτωση όμως της Ελένης λόγω του μεγάλου αριθμού τω «80» μνηστήρων ίσχυσε ειδική συμφωνία . Τελικά την Ελένη έκλεψε ο Πάρις γιός του ένδοξου Πριάμου βασιλιά της Τροίας και σε εκτέλεση του όρκου τον οποίον είχαν δώσει εκστράτευσαν όλοι κατά του επίορκου Πάρι και της Τροίας
8/ Η διαχρονική Ελένη.
– Κοσμοπολίτισσα –πριγκίπισσα , αλλά ταυτοχρόνως μια τραγική γυναίκα η Ελένη που της ομορφιάς της έπεσε θύμα και στην Τροία χρόνια δέκα μένει και του πολέμου εκείνου υπήρξε η αιτία και της καταστροφής της Τροίας
– Δέχθηκε την έχθρα του κόσμου αδίκως ωσάν για τον πόλεμο να έφταιξε μόνο η ομορφιά της, προδήλως τα αίτια του πόλεμου ήταν διαφορετικά για των έλεγχο των Στενών των Δαρδανελλίων έγιναν όλα αυτά και του Ευξείνου Πόντου τα αγαθά
– Παράλληλα δέχθηκε και τον έπαινο για την φιλοπατρία της ένεκα της άψογης στάσης της στο διάστημα της ομηρίας της χωρίς αυτή η Τροία δεν θα είχε πέσει και στο εκστρατευτικό σώμα καταστροφή θα είχε έλθει
– Στην ομορφιά της δεν μπόρεσαν να αντισταθούν ούτε της Τροίας οι γέροντες όταν την είδαν στου Μενέλαου και Πάρι τη μονομαχία αναφώνησαν « δικαίως αγωνίζονται και πεθαίνουν Τρώες και Έλληνες»
– Ελένη είναι η κάθε γυναίκα που υφίσταται απαγωγή , κακομεταχείριση , στέρηση της εστίας της, της πατρίδας της και της γης της πατρικής , το μόνο φταίξιμο της η ομορφιά της η υπερβολική ή έστω και η χάρη της η ερωτική , που δεν δέχεται σύντροφο που δεν είναι της αρεσκείας της εν αντιθέσει προς την ανατολίτισσα που εξαγοράζεται από τον μνηστήρα της.
– Κανείς άνδρας δεν μπορούσε να δαμάσει το πάθος του μπρος στην εκθαμβωτική ομορφιά της γυναίκας εκείνης και κάθε όμορφης γυναίκας που πελώριο ερωτικό πάθος σκορπίζει.
– Ελένη είναι η αιώνια γυναίκα , η αδελφή , η σύζυγος, η ερωμένη , η μητέρα που για τα παιδιά της όλα τα υπομένει , η κόρη η αγαπημένη ακόμη και των οίκων ανοχής η καταφρονεμένη που πουλάει το κορμί της για να ζήσει και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης του κάθε προστάτη και σωματέμπορου αλήτη
– Ελένη είναι η γυναίκα η πονεμένη , η φιλενάδα , η ξεσπιτωμένη, η σκλάβα κάποιου ανδρός μαζί του ερωτευμένη , και η κακοποιημένη , και η προσωπικότητα η διχασμένη και η ονειροπαρμένη και η γυναίκα της ελίτ η πολυταξιδεμένη που δεν χάρηκε σπίτι , παιδιά που τα ανασταίνει η νταντά και η άλλη από τη ζωή η πολυδουλεμένη και κουρασμένη και αυτή που σε καλύβα ή σε παλάτι διαμένει και από τον κόσμο είναι ξεκομμένη και η άρρωστη και μοναχική που παλεύει με την αρρώστια να τα βγάλει πέρα και η άλλη που τα παιδιά της την αγαπούν και η σημερινή που οι «Λοατκι» την έχουν κάνει πέρα , η παντοτινή γυναίκα η γλυκιά μητέρα
– Ελένη είναι η αιώνια γυναίκα πηγή του θεικού έρωτα που μέσα από τα σπλάχνα της γεννάει το παιδί , φρονίζει την εστία και την κρατάει ζεστή, χαρίζει αγάπη και το φιλί , τίποτα στη ζωή σαν αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί , η γυναίκα είναι στον κόσμο μοναδική , η ίδια η ζωή
– Ελένη είναι και η λέαινα που όποιος τα παιδιά της θίξει θα τον ξεσκίσει και η παραστρατημένη που το σπίτι της θα διαλύσει και την κόρη της εκδίδει και η άλλη που για την απιστία θα εγκληματήσει
– Πόσοι άνδρες συζούν με κάποια ύπαρξη νοερώς χωρίς ποτέ να την έχουν αγγίξει , την πρώτη αγάπη ποτέ δεν ξέχασαν και μαζί της νύχτες πέρασαν και από τον έρωτα έχουν μεθύσει , όπως
– ο Αχιλλέας ο πέμπτος κατά φανατσίαν σύζυγος της Ελένης γιατί κάποιο βράδυ μαζί της συνευρέθηκε νοερώς και έκτοτε θεωρήθηκε σαν πέμπτος σύζυγος κανονικός που θα ζήσουν ίσως μαζί στην άλλη ζωή ανελλιπώς ενωμένοι
– Αυτή την Ελένη μισούν τώρα οι Λοατκι και ανέκαθεν την έγδυναν όχι το κάλλος της οι άνδρες να θαυμάσουν, αλλά για να την περιγελάσουν , την προστυχιά και το πάθος τους να αδειάσουν και τον πραγματικό έρωτα να θάψουν Και οι ανατολίτες οι φανατισμένοι την τύλιξαν με τσαντόρ και την έκλεισαν στο χαρέμι φυλακισμένη , εφ’ όρου ζωής «μπαμπουλωμένη» να την κρατούν στο σπίτι κλεισμένη και να μη βγαίνει στη ρούγα , μόνο αυτοί να την κατέχουν , να την κακοποιούν και να της βγάζουν τη μπούργκα .
– Αυτοί τώρα το ανθρώπινο γένος θέλου να ελέγξουν να το εκμηδενίσουν και σε ανώμαλους δρόμους να το στρέψουν
τα σπερματοζωάρια κρατούν κατεψυγμένα τον μετάνθρωπο να δημιουργήσουν με υλικά μεταποιημένα και οι δικαστές τα επικροτούν στις ΗΠΑ εσπευσμένα
– Και άλλα πολλά που λόγω οικονομίας παραλείπω και ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα και αύθις το κλείνω(25/2/24)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
1/ Η Ελένη υπήρξε η πρώτη αξιωματικός Διαβιβάσεων όλων των εποχών. Υπηρέτησε κρυφίως υπέρ του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος στην Τροία με τις θεραπαινίδες της Αίθρα(ξαστεριά) και Κλυμένη οι οποίες θεωρούνται οπλίτες διαβιβαστές για την εκτέλεση του έργου της . Το συνεργείο της έδωσε με προσυμφωνημένα σήματα( φρυκτωρίες) στον κατάλληλο χρόνο το σύνθημα στις Ελληνικές δυνάμεις που είχαν αποσυρθεί σκοπίμως στην Τένεδο να εκτελέσουν επιθετική επιστροφή κατά της Τροίας όταν ο Οδυσσέας έμπασε επιτυχώς εντός των τειχών της το «Δούρειο Ίππο» με τους επίλεκτους καταδρομείς εντός . Η Ελένη έδρασε και σαν κατάσκοπος διότι ήλθε νωρίτερα σε επαφή μυστικώς με τον Οδυσσέα όταν αυτός επισκέφθηκε την Τροία μεταμφιεσμένος σε επαίτη πληροφορίες για να συλλέξει. Κατόπιν τούτου είναι ύβρις για τον Ελληνισμό να έχουμε σαν «προστάτη» του Όπλου των Διαβιβάσεων έναν καλόγερο ξενόφερτης θρησκείας και όχι την πρώτη στον κόσμο διαβιβάστρια Ελένη χωρίς την οποία η επιχείρηση θα είχε αποτύχει , ο Δούρειος Ίππος θα είχε καταστραφεί , η Τροία δεν θα είχε αλωθεί και η Ασία θα ήταν νικητής με όλες τις επόμενες συνέπειες για την Ελλάδα , την Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο γενικότερα.
2/ Οι Έλληνες είχαν ανεπτυγμένο το αίσθημα της φιλοπατρίας και της Ελευθερίας από τα προϊστορικά χρόνια . Δυστυχώς τώρα έχει υποστεί κάμψη εξ αιτίας ξενόφερτων απαξιωτικών ιδεοληψιών και ανθελληνικών προτύπων της Παιδείας
3/ Αχαιοί και Τρώες ανήκαν στην ίδια φυλή Είχαν την ίδια γλώσσα(το διαπιστώνουμε από τα ονόματα τους και τις τοπωνυμίες) τους ίδιους θεούς και ανήκαν στην ίδια φυλή(τους πρωτοέλληνες Πελασγούς)
4/ Οι Έλληνες τηρούσαν ευλαβικά τον όρκο τους Αυτό το βλέπουμε στην πρόταση του Οδυσσέα να ορκίσει τους μνηστήρες της Ελένης ότι θα τηρήσουν το λόγο τους. Ο Όρκος στην εποχή του Ομήρου ενείχε τη θέση συμβολαίου και δικαιακής πράξεως της πλέον αυστηρής μορφής. Η επιορκία ήταν η χειρότερη μομφή και θεωρείτο έγκλημα καθοσιώσεως Η τιμωρία μπορεί να επήρχετο με εξοστρακισμό, με την μήνιν των θεών ή από τις Ερυννίες(αυτοδικία). Οι Αθηναίοι, ορκίζονταν στον Δία, τον Απόλλωνα, και την Δήμητρα: “Ορκίζομαι στον Δία, στον Απόλλωνα, στη Δήμητρα. Αν μείνω πιστός στον όρκο μου να είμαι ευτυχισμένος. Αν παραβώ τον όρκο μου κατάρα να πέσει επάνω μου και επάνω στην οικογένειά μου» . Ο Όρκος των Αθηναίων εφήβων, επικαλείται ένα μεγάλο κατάλογο μαρτύρων : την Αγλαυρο ή Άγραυλος, στο Ιερό της οποίας γίνεται η ορκωμοσία (ήταν αρχαία κουροτρόφος θεότητα), την Εστία (το κέντρο της πόλης), τους πολεμικούς θεούς για την έναρξη της στρατιωτικής υπηρεσίας, την Ενυώ και τον Ενυάλιο, τον Άρη και την Αρεία Αθηνά. Κατόπιν τον Δία, την Θαλλώ και την Αυξώ (βλάστηση και Αύξηση), ως δυνάμεις που προστατεύουν τους εφήβους. Την Ηγεμόνη και τον Ηρακλή, το μέγιστο πρότυπο του ανθρώπου που βρήκε τον δρόμο του μέσα στον κόσμο με την δική του μόνο δύναμη. Όλα αυτά τα ονόματα δεν είναι τυχαία. Αν τα αναλύσετε θα βρειτε την Ελληνική ψυχή τις αξίες και τα ιδανικά της. Θα τονίσω μόνο τον χαρακτηρισμό «Αρεία Αθηνά» γιατί εκείνοι ήξεραν από που κατάγονται . Τώρα όλα τα λησμονήσαμε και θεωρείται ρατσιστικός χαρακτηρισμός αν πούμε ότι ανήκουμε στην Αρεία φυλή
5/ Οι πολλές εκδοχές είναι αποτέλεσμα του βαθέως χρόνου Τα συμβάντα είναι πολύ παλιά τότε που μεταβιβάζονταν από στόμα σε στόμα σαν μύθος και σαν τραγούδι τραγουδούσαν τα έπη
6/ Οι Έλληνες πίστευαν στην «Ευγονία» για την βελτίωση της φυλής τους τόσο στο σώμα όσο και στο πνεύμα και την ψυχή . Αυτό το βλέπουμε στην συγκέντρωση ογδόνα μνηστήρων από όλο τον Ελληνικό κόσμο να ζητήσουν για γυναίκα τους την πανέμορφη Ελένη που έμοιαζε με θεά. Πως να συγκρίνουμε τη σημερινή παρακμιακή εποχή με την κατάπτωση των κιναίδων και λεσβιών οι οποίοι νυμφεύονται μεταξύ τους ; Είναι αχαρακτήριστη η πράξη τους και εκτός πάσης λογικής, ηθικής και υγιεινής . Είναι μηδενιστές της φύσεως και αρνητές της ζωής, επιλήσμονες του ωραίου και του έρωτα , εχθροί των φυσιολογικών γεννήσεων , απαξιωτές της γυναίκας την οποίαν προορίζουν σαν «ένθετη μήτρα» . Τα παιδιά τα θέλουν οι παιδεραστές για τις ανώμαλες σεξουαλικές και εγκληματικές τους απολαύσεις . Δικαίως η Ορθόδοξη Εκκλησία πήρε κάθετη αρνητική θέση στο θέμα τούτο. Στην πραγματικότητα είναι η πλέον προοδευτική και θετική στάση.
7/ Την εποχή εκείνη τη νύφη κέρδιζε ο νικητής κατόπιν δύσκολων αγώνων που έθετε ο πατέρας της νύφης . Τότε ίσχυε το «αίεν αριστεύειν…» Στην περίπτωση όμως της Ελένης λόγω του μεγάλου αριθμού τω «80» μνηστήρων ίσχυσε ειδική συμφωνία . Τελικά την Ελένη έκλεψε ο Πάρις γιός του ένδοξου Πριάμου βασιλιά της Τροίας και σε εκτέλεση του όρκου τον οποίον είχαν δώσει εκστράτευσαν όλοι κατά του επίορκου Πάρι και της Τροίας
8/ Η διαχρονική Ελένη.
Κοσμοπολίτισσα –πριγκίπισσα , αλλά ταυτοχρόνως μια τραγική γυναίκα η Ελένη που της ομορφιάς της έπεσε θύμα και στην Τροία χρόνια δέκα μένει και του πολέμου εκείνου υπήρξε η αιτία και της καταστροφής της Τροίας
Δέχθηκε την έχθρα του κόσμου αδίκως ωσάν για τον πόλεμο να έφταιξε μόνο η ομορφιά της, προδήλως τα αίτια του πόλεμου ήταν διαφορετικά για των έλεγχο των Στενών των Δαρδανελλίων έγιναν όλα αυτά και του Ευξείνου Πόντου τα αγαθά
Παράλληλα δέχθηκε και τον έπαινο για την φιλοπατρία της ένεκα της άψογης στάσης της στο διάστημα της ομηρίας της χωρίς αυτή η Τροία δεν θα είχε πέσει και στο εκστρατευτικό σώμα καταστροφή θα είχε έλθει
Στην ομορφιά της δεν μπόρεσαν να αντισταθούν ούτε της Τροίας οι γέροντες όταν την είδαν στου Μενέλαου και Πάρι τη μονομαχία αναφώνησαν « δικαίως αγωνίζονται και πεθαίνουν Τρώες και Έλληνες»
Ελένη είναι η κάθε γυναίκα που υφίσταται απαγωγή , κακομεταχείριση , στέρηση της εστίας της, της πατρίδας της και της γης της πατρικής , το μόνο φταίξιμο της η ομορφιά της η υπερβολική ή έστω και η χάρη της η ερωτική , που δεν δέχεται σύντροφο που δεν είναι της αρεσκείας της εν αντιθέσει προς την ανατολίτισσα που εξαγοράζεται από τον μνηστήρα της.
Κανείς άνδρας δεν μπορούσε να δαμάσει το πάθος του μπρος στην εκθαμβωτική ομορφιά της γυναίκας εκείνης και κάθε όμορφης γυναίκας που πελώριο ερωτικό πάθος σκορπίζει.
Ελένη είναι η αιώνια γυναίκα , η αδελφή , η σύζυγος, η ερωμένη , η μητέρα που για τα παιδιά της όλα τα υπομένει , η κόρη η αγαπημένη ακόμη και των οίκων ανοχής η καταφρονεμένη που πουλάει το κορμί της για να ζήσει και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης του κάθε προστάτη και σωματέμπορου αλήτη
Ελένη είναι η γυναίκα η πονεμένη , η φιλενάδα , η ξεσπιτωμένη, η σκλάβα κάποιου ανδρός μαζί του ερωτευμένη , και η κακοποιημένη , και η προσωπικότητα η διχασμένη και η ονειροπαρμένη και η γυναίκα της ελίτ η πολυταξιδεμένη που δεν χάρηκε σπίτι , παιδιά που τα ανασταίνει η νταντά και η άλλη από τη ζωή η πολυδουλεμένη και κουρασμένη και αυτή που σε καλύβα ή σε παλάτι διαμένει και από τον κόσμο είναι ξεκομμένη και η άρρωστη και μοναχική που παλεύει με την αρρώστια να τα βγάλει πέρα και η άλλη που τα παιδιά της την αγαπούν και η σημερινή που οι «Λοατκι» την έχουν κάνει πέρα , η παντοτινή γυναίκα η γλυκιά μητέρα
Ελένη είναι η αιώνια γυναίκα πηγή του θεικού έρωτα που μέσα από τα σπλάχνα της γεννάει το παιδί , φρονίζει την εστία και την κρατάει ζεστή, χαρίζει αγάπη και το φιλί , τίποτα στη ζωή σαν αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί , η γυναίκα είναι στον κόσμο μοναδική , η ίδια η ζωή
Ελένη είναι και η λέαινα που όποιος τα παιδιά της θίξει θα τον ξεσκίσει και η παραστρατημένη που το σπίτι της θα διαλύσει και την κόρη της εκδίδει και η άλλη που για την απιστία θα εγκληματήσει
Πόσοι άνδρες συζούν με κάποια ύπαρξη νοερώς χωρίς ποτέ να την έχουν αγγίξει , την πρώτη αγάπη ποτέ δεν ξέχασαν και μαζί της νύχτες πέρασαν και από τον έρωτα έχουν μεθύσει , όπως
ο Αχιλλέας ο πέμπτος κατά φανατσίαν σύζυγος της Ελένης γιατί κάποιο βράδυ μαζί της συνευρέθηκε νοερώς και έκτοτε θεωρήθηκε σαν πέμπτος σύζυγος κανονικός που θα ζήσουν ίσως μαζί στην άλλη ζωή ανελλιπώς ενωμένοι
Αυτή την Ελένη μισούν τώρα οι Λοατκι και ανέκαθεν την έγδυναν όχι το κάλλος της οι άνδρες να θαυμάσουν, αλλά για να την περιγελάσουν , την προστυχιά και το πάθος τους να αδειάσουν και τον πραγματικό έρωτα να θάψουν Και οι ανατολίτες οι φανατισμένοι την τύλιξαν με τσαντόρ και την έκλεισαν στο χαρέμι φυλακισμένη , εφ’ όρου ζωής «μπαμπουλωμένη» να την κρατούν στο σπίτι κλεισμένη και να μη βγαίνει στη ρούγα , μόνο αυτοί να την κατέχουν , να την κακοποιούν και να της βγάζουν τη μπούργκα .
Αυτοί τώρα το ανθρώπινο γένος θέλου να ελέγξουν να το εκμηδενίσουν και σε ανώμαλους δρόμους να το στρέψουν
τα σπερματοζωάρια κρατούν κατεψυγμένα τον μετάνθρωπο να δημιουργήσουν με υλικά μεταποιημένα και οι δικαστές τα επικροτούν στις ΗΠΑ εσπευσμένα
Και άλλα πολλά που λόγω οικονομίας παραλείπω και ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα και αύθις το κλείνω(25/2/24)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Ο μύθος της Ελένης είναι από τους ωραιότερους της Ελληνικής Μυθολογίας μας και τούτο γιατί είναι πραγματική ιστορία η οποία μυθοποιήθηκε. Η Ελένη είναι το κεντρικό πρόσωπο και η αιτία του Τρωικού Πολέμου. Ο κόσμος θεωρεί την Ελένη σαν σύμβολο άπιστης γυναίκας εν αντιθέσει προς την Πηνελόπη η οποία θεωρείται σύμβολο συζυγικής αφοσιώσεως , δεδομένου ότι ανέμενε είκοσι χρόνια με την ελπίδα ότι θα επιστρέψει ο Οδυσσέας . Όμως δεν ευσταθεί ότι η Ελένη υπήρξε άπιστη . Τουναντίον την παρουσιάζουν σαν πρότυπο συζύγου και Ελληνίδας . Να σημειώσουμε ακόμη ότι ο μύθος της Ελένης γέννησε το πάθος για τον πόλεμο εναντίον όσων τολμούν να κλέψουν έμψυχο ή τη γη του Έλληνα από τους ανέκαθεν άρπαγες Ανατολίτες , πάθος το οποίον είχε σαν αποτέλεσμα την ελευθερία των Ελλήνων και την εξουδετέρωση του κινδύνου από Ανατολάς ο οποίος διαρκεί από τους προϊστορικούς χρόνους ως σήμερα.
Ο Τρωικός Πόλεμος ποτέ δεν τελειώνει Ο Ισοκράτης γράφει : «..χωρίς γαρ τεχνών και φιλοσοφιών και των άλλων ωφελειών άς έχοι τις αν εις εκείνην και τον πόλεμον των Τρωικόν ανενεγκείν, δικαίως αν και του ΜΗ δουλεύειν ημάς τοις βαρβάροις Ελένην αιτίαν είναι νομίζομεν ..» Πέραν δηλαδή των άλλων ωφελημάτων στις τέχνες στη φιλοσοφία κλπ τα οποία οφείλουμε σε κείνη και στον Τρωικό Πόλεμο , δικαίως σ’ αυτόν οφείλεται ότι ΔΕΝ γίναμε δούλοι στους βαρβάρους
Ο Ωραιότερος Μύθος του κόσμου . Στο στίχο αυτό ο Ευριπίδης λέγει :
Ο Μύθος της κλοπής της Ελένης και του Τρωικού Πολέμου είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο και περιποιεί τιμή στους Έλληνες διότι μέσα στα Επη της « Ιλιάδας» και «Οδύσσειας» του Ομήρου βρίσκονται όλες τις ανώτερες αξίες του ανθρώπινου γένους και ο τρόπος ζωής του ανθρώπινου είδους . Δεν είναι τυχαίο ότι όσο καιρό διδασκόταν ο Ομηρος στα Αμερικανικά σχολεία το ηθικό ανάστημα των ΗΠΑ ήταν υψηλότατο . Τώρα τελευταία που κατάργησαν τα Κλασσικά Γράμματα οι ΗΠΑ έχουν χάσει το αζιμούθιο πλεύσεως των και κάνουν ηθικά και λογικά παραστρατήματα. Εμείς οι Έλληνες είμαστε εντελώς απαράδεκτοι που δεν έχουμε βάλει τον Όμηρο από το Δημοτικό σχολείο για να μην πω από το νηπιαγωγείο.
Η καταγωγή της Ελένης Πρώτα όμως να γνωρίσουμε την Ελένη όπως την παρουσιάζει ο Όμηρος και οι διάφοροι ποιητές της αρχαιότητας.Η Ελένη ήταν Σπαρτιάτισσα και υπερβολικά όμορφη , η ομορφότερη όλων των γυναικών και ηδύνατο να παραβληθεί με τις θεές, ακόμη και με την θεά Αφροδίτη. Όμως ο Ευριπίδης λέγει ότι η ομορφιά της έγινε πηγή δυστυχίας για αυτήν. Έγινε θύμα απαγωγής, γνώρισε τέσσερις άνδρες συζύγους, δεν στέριωσε σε κάποιον τόπο για πολύ ώστε να δημιουργήσει οικογένεια. Ετσι έμεινε άτεκνη αν και υπάρχει μια παράδοση ότι από τον Θησέα απέκτησε μια κόρη την Ιφιγένεια την οποίαν έδωσε στην Κλυταιμήστραν. Το χειρότερο για αυτήν ότι έγινε η αιτία πολλών δεινών τόσο για τους Αχαιούς όσο και για τους Τρώες και η αιτία να καταστραφεί εκ θεμελίων η Τροία
Η Ελένη μητέρα είχε τη Λήδρα γυναίκα του Τυνδάρεω. Κατά τον Ερατοσθένην αυτή γεννήθηκε από ένα αυγό που γέννησε η Νέμεσις. Ο Παυσανίας λέγει ότι στο ναό της Ιλαείρας και της Φοίβης στη Σπάρτη κρεμόταν με ταινία από την οροφή ένα αυγό το οποίον συμβόλιζε το αυγό που γέννησε η Νέμεσις και εισήλθε στη μήτρα της Λήδας από τον Δία μεταμορφωμένο σε Κύκνο . Πάντως το αυγό έχει κοσμογονική σημασία και συνδέεται με τον Ορφισμό, Από το αυγό του Ησιόδου γεννήθηκε ο Φάνης(Το Φως=Σύμπαν) Κατά τον βυζαντινό Κεδρινόν το πιθανότερο είναι η Λήδα να είχε σχέση με κάποιον ονόματι Κύκνο και κατά τους περιπάτους και τα κυνήγια της στον Ευρώτα να συνευρέθη μαζί του εξ ης γεννήθηκε η Ελένη εκ του Κύκνου.
Το όνομα της Ελένης Κατ’ άλλους έλκει εκ του ‘έλους’ , επειδή γεννήθηκε ή συνελήφθη στον ελώδη τόπο του Ευρώτα , ενώ κατ’ άλλους το αρχικό «ΕΛ» συμβολίζει το φως όπως «Ηλιος» «Ελλάς»(φωτεινός βράχος ) . Έπλασαν δε την Ελένη ως θυγατέρα του Ηλίου και της Αφροδίτης .
Αρχικά ζήτησεν αυτήν βιαίως ο Ενάρσφόρος γιός του Ιπποκόωντα από την παιδική ηλικία. Για τον λόγο αυτόν ο πατέρας της Τυνδάρεω βασιλιάς της Σπάρτης την έστειλε στους γιούς του Αφαρέως(της Μεσσηνίας) ή κατ’ άλλους την άρπαξαν εκείνοι. Έπειτα φοβούμενοι τους Διόσκουρους (Κάστορα και Πολυδεύκη) γιούς του Τυνδάρεω έδωσαν αυτή στον Θησέα γιό του Αιγαία βασιλιά των Αθηνών ως παρακαταθήκην να την φυλάττει. Κατ’ άλλους την άρπαξε ο Θησέας από την Σπάρτη όταν αυτή χόρευε με άλλες παρθένες στο ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος, αλλά την ξαναπήραν από την Αττική οι Διόσκουροι αδελφοί της . Είναι το μαρτύριο που πληρώνουν οι πολύ όμορφες αλλά και το πάθος που αυτές σκορπούν στους άνδρες . Όταν δε αυξήθηκε η φήμη του κάλλους της συγκεντρώθηκαν οι Ήρωες και γόνοι όλων των Ελληνικών οικογενειών, οι λεγόμενοι ‘μνηστήρες’ είκοσι εννιά (29) τον αριθμόν σύμφωνα με τον κατάλογο του Απολλοδώρου. Ο Υγίνος προσθέτει άλλους έντεκα(11) μνηστήρες και όλοι αυτοί σαράντα(40) τον αριθμό την ζητούσαν να την κάνουν γυναίκα τους . Πάντως τρεις διαφορετικές πηγές τους ανεβάζουν σε 80 μνηστήρες οι οποίοι έφθασαν στη Σπάρτη με πλούσια δώρα. Χάριν οικονομίας παραλείπω τα ονόματα και το γένος τους. Από τον κατάλογο των μνηστήρων έλειπε ο Αχιλλεύς ο οποίος τότε ήταν πολύ μικρός. Και στους τρείς πίνακες βρίσκονται σταθερά τα ονόματα των Οδυσσέως, Μενελάου, Φιλοκτήτη, Πρωτεσίλαου, Μενεσθέως , Αίαντος και του Ελεφήνορος.
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας δίνει τη λύση. Όταν ο Τυνδάρεω είδε τόσο πλήθος φοβήθηκε να αποφασίσει μήπως επιτεθούν εναντίον του ή εναντίον του εκλεκτού νυμφίου. Τότε ο πολυμήχανος Οδυσσεύς δέχθηκε να μεσολαβήσει και διευθετήσει το θέμα αν ο Ικάριος του δώσει γυναίκα την Πηνελόπη. Ο Οδυσσέας ζήτησε από τους μνηστήρες ένορκη υπόσχεση ότι θα συμμαχήσουν κατά εκείνου ο οποίος θα πειράξει τον νυμφίο της Ελένης, ή θελήσει να την αρπάξει. Εκείνοι το δέχθηκαν και η Ελένη προέκρινε τον Μενέλαον γιό του Ατρέως ή τον προτίμησε διότι ήταν ερωτευμένη μαζί του.
Η αρπαγή της Ελένης από τον Πάρι Το πράγμα είναι διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε. Ο Μενέλαος υποσχέθηκε θυσία εκατόμβη(εκατό βους) στην Αφροδίτη αν θα συνεργούσε να παντρευτεί την Ελένη, αλλά αθέτησε την θυσία. Κατ’ άλλους συνέβη νόσος στη Λακεδαίμονα και το μαντείο είπε να θυσιάσουν στον τάφο των δύο υιών του Προμηθέως οι οποίοι ετάφησαν στην Τρωάδα. Ελθών εκεί ο Μενέλαος να θυσιάσει κατέλυσεν στην οικία του Πάριδος . Επειδή δε ο Πάρις φόνευσε ακουσίως τον Ανθέα του Αντήνορος έφυγε με τον Μενέλαο στη Σπάρτη και τότε άρπαξε την Ελένη. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την αρπαγή της Ελένης. Κατ’ άλλους ήλθε με στόλο να εκδικηθεί την Ησιόνη, κατ’ άλλους άρπαξε αυτήν από τα Κύθηρα , η τρίτη εκδοχή ότι ήλθε σαν φίλος στην οικία του Μενελάου όταν εκείνος έλειπε στην Κρήτη και η τετάρτη ότι αφού τον δέχθηκε φιλοφρόνως τον άφησε με την Ελένη και πήγε στην Κρήτη για να κληρονομήσει από τη μητέρα του το μέρος του αποθανόντος πατέρα του . Κατ ‘ άλλους η Ελένη έφυγε εκουσίως με αυτόν παίρνοντας μαζί της πολλά πλούτη και τις πέντε θεραπαινίδες της και την Αίθρα. Ποια όμως ήταν η Αίθρα; Ήταν πριγκίπισσα της Τροιζήνας κόρη του βασιλιά Πιτθέως. Ήταν η μητέρα του θρυλικού ήρωα Θησέα, ο πατέρας του ήταν είτε ο βασιλιάς στην Αρχαία Αθήνα Αιγέας ή ο ίδιος ο θεός Ποσειδών. ΄Η Αίθρα πήγε μαζί της εκουσίως ή την άρπαξε δεν είναι εξακριβωμένο. Λένε ότι την καταδίωξε και έπεσε το σανδάλι της , γι’ αυτό το μέρος εκείνο στη Λακωνία ονομάστηκε Σανδάλιον.
Μετά την αρπαγή της Ελένης ήλθαν στη νήσο Κραναήν και εκεί συνευρέθη για πρώτη φορά μαζί της. Γι’ αυτό η νήσος ονομάστηκε Ελένη. Κατ’ άλλους αυτή είναι στη Λακωνική και κατά μερικούς στην Αττική λένε δε ότι είναι η Σαλαμίνα. Από τα δάκρυα της φύτρωσε το χόρτο Ελένιον. Από εκεί έπλευσαν στην Αίγυπτο , φοβούμενος μήπως τον καταδιώξουν οι Σπαρτιάτες και εισελθών στο Κανώπιον Στόμιον του Νείλου κάθισε ικέτης στο ναό του Ηφαίστου. Τότε ο Πρωτεύς όταν πληροφορήθηκε τα συμβαίνοντα έλαβε την Ελένη και τα πράγματα της για να τα στείλει στην Ελλάδα. Τον Πάρι έδιωξε μετά από τρεις ημέρες, δώσας σ’ αυτόν μόνο το άγαλμα της Ελένης. Κατά την επιστροφή του δε εκείθεν ο Πάρις έκλεψε και άλλες γυναίκες από τη Σιδώνα. Σύμφωνα με άλλην εκδοχή ήλθε κατ’ ευθείαν στην Τρωάδα και νυμφεύθηκε νομίμως την Ελένη. Όταν δε αυτή ανέβηκε στον πύργο για να παρακολουθήσει την μονομαχία του Πάριδος με τον Μενέλαο στον Τρωικό πόλεμο, την ακολούθησαν και δύο θεραπαινίδες Ελληνίδες η Αίθρα και η Κλυμένη. Τότε την είδαν οι δημογέροντες της Τροίας και θαύμασαν το κάλλος της ειπόντες:
«Ού νέμεσις Τρώας και Ευκνημίδας Αχαιούς
«Τοιή δ’ αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν»
Μετά τον θάνατον του Πάριδος , έλαβεν αυτή ο Δηίφοβος εκουσίως , ενώ κατ’ άλλους την πήρε βιαίως. Την ονομάζουν «πεντάλεκτρον» επειδή έλαβε πέντε άνδρες ήτοι: τον Θησέα, Μενέλαον, Πάριν, Δηίφοβον και τον Αχιλλέα μετά θάνατον. Ο Αχιλλέας την είδε στον ύπνο του και νοερώς συνευρέθη μαζί της και λέγεται ότι έγινε σύζυγος της μετά θάνατον.
Η Ελένη υπήρξε φιλόπατρις Πολλοί είπαν ότι αυτή παρέδωσε την Τρωάδα στους Έλληνες και έδρασε σαν κατάσκοπος αυτών . Ίσως χωρίς την Ελένη θα ήταν αδύνατη η άλωση της Τροίας. Η Ελένη ήταν εξαιρετικά φιλόπατρις και βοήθησε πολύ τον Οδυσσέα, ο οποίος ήλθε σαν κατάσκοπος μεταμφιεσμένος σε επαίτη στην Τροία προς συλλογή πληροφοριών πριν εκτελέσει το σχέδιο του με το «Δούρειο Ίππο» Και ενώ οι άλλες γυναίκες έκλαιγαν για το χαμό των ανδρών των από τον Οδυσσέα αυτή χαιρόταν . Τη νύχτα που μπήκε ο «Δούρειος Ιππος» στην Τροία αυτή έδινε φωτεινά σήματα με πυρσούς στους Έλληνες οι οποίοι ήταν κρυμμένοι στην απέναντι Τένεδον.(Hλίου Πέρσις, απόσπ 1 , LL) Επίσης βοήθησε τον Οδυσσέα να κλέψει το «Παλλάδιον» της Τροίας(Απολλόδ. Επιτ. 5.13) Ηταν φύση θρησκευτική διότι όταν ήταν έγκυος αφιέρωσε αφιέρωσε ναόν στην Ειλείθυιαν, την προστάτιδα του τοκετού. Πρόκειται για την κόρη που γέννησε στο Αργος από τον Θησεά , την Ιφιγένεια , την οποίαν έδωσε στην Κληταιμήστραν
Ο Μενέλαος δεν κράτησε κακία προς την Ελένη. Όταν αλώθηκε η Τροία οδηγήθηκε στο σπίτι του Δηιφόβου τον οποίον βρήκε κοιμώμενο και τον φόνευσε, πήρε την Ελένη και πήγαν στην Αίγυπτον. Άλλοι λένε ότι την πήρε από τον Πρωτέα από την Αίγυπτο. Από εκεί ήλθαν στην Σπάρτη όπου έζησαν τον υπόλοιπο βίο τους ειρηνικά . Τότε γνώρισε και τον Τηλέμαχον εκ της φυσιογνωμίας του Οδυσσέως . Ο Τηλέμαχος πήγε να πάρει πληροφορίες για τον πατέρα του που δεν είχε επιστρέψει. Αυτός περιπλανήθηκε στις θάλασσες επί δεκαετία πριν επιστρέψει στην Ιθάκη. Λένε ότι περιπλανήθηκε στην Ταυρική , ή στη Μεσόγειο αλλά αυτά δεν ευσταθούν σε έναν δεινό ναυτικό σαν τον Οδυσσέα.
Ο Οδυσσέας πήγε στην Αμερική Η αρχαιολόγος Ενριέτα Μέρτζ αποκρυπτογράφησε το ταξίδι του με βάσει τα χαρακτηρίστηκα σημεία που πέρασε και τις αστρονομικές μαρτυρίες της Οδύσσειας και αυτά όλα δεν οδηγούν στην Ταυρική αλλά στην Νότιο Αμερική. Κατ’ άλλους η Θέτις μεταβλήθηκε σε φώκια και την σκότωσε στην επιστροφή από την Τρωάδα, αλλά οι φώκιες δεν σκοτώνουν ανθρώπους.
Την Ελένη είχαν στολίσει με πάμπολλα πικρόχολα ονόματαόπως: κακή, κάκιστη, ριγεδανή, στυγνή, πολυνεικής, θεοστυγής, τάλαινα, πολύστονος, πολύκτονος ,δυσελένη , ερινύς, άτα, προδότις , δολόνητις, παράνους,, φιλόπλουτος,, κυνώπις, πολυκηδής, εταίρα, στυγερή, αινόμορος, Αινελένη. Αλλά και για τον γάμο της με το Μενέλαο της έσυραν πολλά όπως : λιπάτωρ, λιπόγαμος, άνυμφος πόρτις(το συνηθιζόμενο και σήμερον «πορτοθ(ο)ύρα») πεντάλεκτρος , τριάνωρ, δισάρπαγος κρεξ, αινόλεκτρος, δύσγαμος, κακόνυμφος , θυλήπαις κ.α
Όσοι όμως κακολόγησαν την Ελένη είχαν κακό τέλος . Ιδιαιτέρως ο Στησίχορος τυφλώθηκε και αμέσως αντελήφθη το λάθος του και έγραψε την «Παλινωδία» στην οποία αποκατέστησε την αλήθεια.
Η Ελένη ήταν καλλιεργημένη γυναίκα για την εποχή της . Γνώριζε να υφαίνει γεγονός ευγενούς απασχόλησης , να πλέκει, να παίζει την λύρα, γνώριζε τη χρήση των φαρμάκων , να μιμείται , να ερμηνεύει τους οιωνούς κ.α
Οι ρήτορες Γοργίας και Ισοκράτης έπλεξαν εγκώμιων της καλής Ελένης Αμφότεροι έπλεξαν το μύθο της Ελένης ως καλής και πιστής συζύγου . Ο Ελληνισμός θεοποίησε την Ελένη και αρκετοί ναοί αφιερώθηκαν σ’ αυτήν. Ένας ναός βρίσκεται στην Θεράπνην έξω από τη Σπάρτη. Ο ναός αυτός θεράπευε και τις άσχημες γυναίκες . Η Ελένη έγινε αντικείμενο της ζωγραφικής και γλυπτικής και πολλοί καλλιτέχνες την αποθανάτισαν. Ο Πολύγνωτος ζωγράφισε επεισόδια με την Ελένη και τις θεραπαινίδες της Ηλέκτρα και Πανθαλίδα στην Λέσχη των Δελφών. Το πρόσωπο της Ελένης ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει συζητήσεις και να διαγείρει την φαντασία των ανθρώπων .
Η Ελένη έγινε παγκοσμίως γνωστή μπήκε σε όλες τους πολιτισμούς της περιοχής και τώρα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Επεισόδια από τον μύθο της Ελέναης βρίσκονται σε ανάγλυφες παραστάσεις , όπως στη λάρνακα του Κυψέλου την οποία περιγράφει εκτενώς ο Παυσανίας . Δυστυχώς τα περισσότερα έργα που αφορούν την Ελένη έχουν χαθεί ή σώζονται μόνο σε αποσπάσματα λόγω της καταστροφής των μνημείων και των Βιβλιοθηκών από τον Χριστιανισμό . Το μόνο έργο που σώζεται ολόκληρο είναι το «Εγκόμιον Ελένης» του Γοργίου
Η Ελένη του Ευριπίδη Για την χρονολόγηση της «Ελένης» έχουμε και εξωτερικές και εσωτερικές μαρτυρίες ώστε να χρονολογήσουμε το έργο με μεγάλη ακρίβεια. Η πρώτη μαρτυρία από τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη(411 π.Χ) Ο Ευριπίδης στο έργο «Ελένη» αναφέρεται και σε σύγχρονα γεγονότα όπως την ατυχή εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία η οποία ήταν η αρχή της καταστροφής των Αθηνών και συνακόλουθα το αδυνάτισμα του Ελληνισμού ώστε να υποδουλωθεί αργότερα στους Ρωμαίους Προ του 412 π.Χ υπήρχαν δύο παραλλαγές του μύθου: Η μία από τον Όμηρο και η άλλη εκ του επικού κύκλου των ποιητών . Πολλοί στίχοι του έργου του Ευριπίδη λένε ότι αναφέρονται στα σύγχρονα γεγονότα της εποχής της αποτυχίας των Αθηναίων στη Σικελία. (Το 2ον Μέρος Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ» θα ακολουθήσει)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Η Τουρκία από το 1922 και μετά δεν έπαυσε να ονειρεύεται την επανάκτηση της Οθωμανικής της επικράτειας. Όμως από το 1955 με την εκδίωξη του Ελληνισμού της Πόλης και ιδιαίτερα από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974 το έκανε πράξη και δόγμα. Έκτοτε το προωθεί με συνεχείς προκλήσεις, παραβιάσεις- παραβάσεις, με την καθημερινή ρητορική των Τούρκων επισήμων και ΜΜΕ , με επιστολές στον ΟΗΕ, με το δόγμα της« “Γαλάζιας Πατρίδας», με το «Casus belli” με το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και κυρίως με ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ, παρότι βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση.
Τώρα έχει εστιάσει την πίεση της στην αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου όπως είχε κάνει και στην Κύπρο με αποτέλεσμα την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας και την άνευ αντιστάσεως κατάληψη της Βορείου Κύπρου. Αυτό προσπαθεί να επιτύχει και στο Αιγαίο και κάτι πιο οδυνηρό.
Με την πολιτική κατευνασμού της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη να οδηγηθούμε προοδευτικά στην κατάσταση προτεκτοράτου της Τουρκίας χωρίς να κάνει ένοπλη σύρραξη.
Μετά την αποτελεσματική παρουσίαση Μητσοτάκη στο Αμερικάνικό Κογκρέσο το 2023 επακολούθησε η αλλαγή του ΥΠΕΞ με τον κ. Γεραπετρίτη και η έναρξη κατευναστικής πολιτικής την οποία επέβαλε η Τουρκία για δύο λόγους:
1/ Η Πολεμική της Αεροπορία είχε τα γνωστά προβλήματα και σταμάτησε τις πτήσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο και εμείς το εκλάβαμε σαν ένδειξη καλής θελήσεως
2/ Με τον τακτικό ελιγμό της δήθεν πολιτικής «καλής θελήσεως» αποσκοπούσε στην προώθηση της προμήθειας των Α/Φ F-16 από τις ΗΠΑ και την εξουδετέρωση του εμποδίου τής Ελλάδας .
Εκεί η Ελληνική Κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα και έκανε το στρατηγικό λάθος να εκλάβει τον τουρκικό ελιγμό σαν διάθεση της Τουρκίας για νέο ξεκίνημα στις διμερείς σχέσεις. Με τη «Διακήρυξη της Αθήνας» ενέδωσε στα τουρκικά σχέδια Όταν όμως η Τουρκία εξασφάλισε το ποθούμενο συμβόλαιο των Α/Φ, ανταλλακτικών και πυρομαχικών, επανέλαβε την ίδια γνωστή πολιτική των προκλήσεων. Η Αθήνα τώρα σύρεται σαν υπνωτισμένη για δεύτερη συνάντηση στην Άγκυρα με την παρουσία του κ.Μητσοτάκη
Τι να συζητήσουν όμως ; Όλα τα έχει βάλει στο τραπέζι η Τουρκία και στο εξής το δίλημμα είναι :
Θα δεχθούμε τους επαίσχυντους όρους και θα αποστρατικοποιήσουμε τα νησιά για να κάνει περίπατο ο Τουρκικός Στρατός ;
– Κι’ αν ακόμη δεν κάνει αμέσως απόβαση θα δεχθούμε να γίνουμε χώρα μειωμένης δικαιοδοσίας και προτεκτοράτο της Τουρκίας ;
– Θα προχωρήσει η Ελλάδα στην ενίσχυσης των Ε.Δ και της αμυντικής της Βιομηχανίας κάτι που σήμερα μερικώς συμβαίνει;
– Θα προβεί στη διεθνοποίηση του προβλήματος ‘Τουρκία’ και θα απαιτήσει από τους δυτικούς συμμάχους άμεσες ενέργειες;
Ως τώρα τίποτα δεν έχει γίνει και η χώρα προχωράει σαν υπνωτισμένη με «τουρκικό αφιόνι» προς τον διαμελισμό της. Είναι καιρός να βάλουμε φρένο στον κατήφορο πριν υποστούμε και νέα καταστροφή υπερμέτρως οδυνηρότερη από αυτή της Κύπρου. Τώρα διακυβεύεται το Αιγαίο, δηλαδή ο κύριος πνεύμονας της Ελλάδος. Χάσαμε τον ένα πνεύμονα της Μικράς Ασίας, αν χάσουμε και τον μοναδικό πνεύμονα του Αιγαίου η Ελλάδα σαν κυρίαρχη χώρα θα πεθάνει και θα γίνει ντε φάκτο προτεκτοράτο της Τουρκίας.
Ώρα να σημάνει γενικός συναγερμός για να μην αιφνιδιαστούμε και εμείς όπως το Ισραήλ. (20/2/24)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών