Η χθεσινή ομόφωνη –έστω και με κάποιες παραλλαγές – απόφαση της Βουλής για επίσημη αίτηση των Γερμανικών Πολεμικών Αποζημιώσεων , του Κατοχικού Δανείου και της επιστροφής των Αρχαιολογικών Θησαυρών που εκλάπησαν κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής είναι όντως πράξη ιστορική .
Πρώτον Διότι εκφράζει το αίσθημα σύσσωμου του Ελληνικού Έθνους (ελλαδικού και την ομογένεια)
Δεύτερον. Διότι είναι η πρώτη απόφαση ύστερα από 78 χρόνια που το πολιτικό μας σύστημα βρίσκει το θάρρος να εκφράσει εμπράκτως τους πόθους του Ελληνικού λαού για δικαίωση
Τρίτον . Διότι δείχνει ότι μπορεί οι άνθρωποι να λησμονούν ,ακόμη και ορισμένοι να παραστρατούν, αλλά τελικά η εθνική συνείδηση παραμένει ζωντανή και ρωμαλέα.
Η Ελληνική Πολιτεία έκανε το πρώτο βήμα προς το καθήκον της απέναντι στην ιστορία για τα 750.000 θύματα εξ’ αιτίας του πολέμου και τις τρομακτικές καταστροφές που μας προξένησαν οι Γερμανοί χωρίς εμείς να τους πειράξουμε σε κάτι ή να τους επιτεθούμε και να τους κάνουμε κακό στην πατρίδα τους .
Τώρα είναι η σειρά του Γερμανικού Κράτους να εκτελέσει το καθήκον του στο ακέραιο σαν έμπρακτη συγνώμη απέναντι στην γενοκτονία της οποίας απότοκος είναι και η σημερινή απελπιστική κατάσταση του Ελληνισμού(πολιτική, κοινωνική, οικονομική, δημογραφική, γεωστρατηγική κ.α) με την καταβολή του Κατοχικού υποχρεωτικού δανείου , των πολεμικών επανορθώσεων και της επιστροφής των αρχαιολογικών θησαυρών
Αυτή η ιστορική απόφαση για τα θύματα της Γερμανικής θηριωδίας που κείνται στα κοιμητήρια είναι εθνικό μνημόσυνο και μάλιστα την Μεγάλη Εβδομάδα που πλησιάζει . Είναι μια αγαλλίαση των ψυχών οι οποίες υπό το βάρος της ύβρεως που ποτέ δεν εκδικάστηκε και οι υπαίτιοι δεν τιμωρήθηκαν, οι ψυχές των θυμάτων αιωρούνται ακόμη στη γη και δεν έχουν απελευθερωθεί να μεταβούν εκεί που τους έχει τάξει η Ειμαρμένη. Τους αισθανόμαστε τόσο κοντά μας , τους βλέπουμε στα όνειρα μας να μας ζητούν δικαιοσύνη, τρίζουν τα κόκκαλα τους από την αδικία, να βλέπουν ατιμώρητο τον εγκληματία να επιβάλλει νέα κατοχή στην πατρίδα μας χωρίς να χάσουμε τον πόλεμο…
Εμείς τα θύματα που ζούμε για 78 ολόκληρα χρόνια τον εφιάλτη να μένει μια τόσο κραυγαλέα υπόθεση χωρίς να εκδικασθεί και χωρίς να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, αλλά και χωρίς να πληρώσουν έστω ένα μάρκο (εκτός ενός ασήμαντου ποσού που εδόθη σαν πρώτη δόση του κατοχικού δανείου) ή ένα ευρώ για τις καταστροφές των σπιτικών μας , των επιχειρήσεων μας ,των υποδομών της χώρας μας , του συγκοινωνιακού μας δικτύου , της πείνας , των ασθενειών , του τρόμου των μπλόκων και των εκτελέσεων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης σαν το Χαϊδάρι και των τόπων εκτέλεσης σαν την Καισαριανή, την κατακόρυφη μείωση των γεννήσεων, το κάψιμο και ξερίζωμα της υπαίθρου μας , την απάνθρωπη και κτηνώδη συμπεριφορά ενός λαού που θέλει να λέγεται πολιτισμένος προς ένα μικρό αλλά ελεύθερο και υπερήφανο έθνος , που τους έδωσε τα φώτα του πολιτισμού , για όλα αυτά και άλλα πολλά που παραλείπω ελλείψει χώρου
Το Γερμανικό Κράτος οφείλει να κάνει το καθήκον του:
α/ να ζητήσει έμπρακτα συγνώμη
β/ να μην φυγοδικεί αλλά να πληρώσει γιατί σύντομα θα συλληφθεί.
Είναι και οι Ερινύες που στο εξής θα το κατατρώγουν ηθικά και όχι μόνον.Όσο καθυστερηθεί τόσο τα χρέη ανεβαίνουν και η οργή του λαού μας ξεχειλίζει . Οι νεώτερες γενιές θα την ξεσκίσουν την Γερμανία όπως συνέβη και με το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα.
(Ο πατέρας μου εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς και η μάνα μου με πέντε(5) ο θεός ξέρει πως μας κράτησε ζωντανούς στην κατοχική Αθήνα . Τόσον εγώ όσο αι τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα ποτέ δεν θα λησμονήσουμε την τραγωδία της φυλής και της οικογένειας μας)
Αμφικτύων
17/4/2019
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΕΙΞΗ «ΔΙΑΓΡΑΦΗ»«Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Νόμου 2672/98 ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ